|
Zbigniew Bieniawski
Zbigniew Józef Bieniawski (ur. 18 sierpnia 1899 w Bieniawie, zm. 1963 we Francji) – polski artysta fotograf[1]. Członek Fotoklubu Polskiego[2]. Członek Zarządu Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego[1]. ŻyciorysUrodził się 18 sierpnia 1899 w Bieniawie[3] (lub Lwowie[4]) jako syn Tomasza. Absolwent lotnictwa w Akademii Wojskowej w Wiedniu oraz architektury na Politechnice Lwowskiej[1]. Związany z lwowskim środowiskiem fotograficznym[5] – był członkiem Lwowskiego Towarzystwa Fotograficznego, w którym od 1925 roku do 1927 pełnił funkcję członka Zarządu LTF[1]. W latach 1924–1927 był uczniem i asystentem Henryka Mikolscha – wykładowcy i kierownika Zakładu Fotografii przy Wydziale Ogólnym Politechniki Lwowskiej[1][6]. W 1931 roku został zaproszony i przyjęty w poczet członków Fotoklubu Polskiego[7][8]. Zbigniew Bieniawski był autorem i współautorem wielu wystaw fotograficznych[5][6], których prezentacja w zdecydowanej większości miała miejsce w okresie międzywojennym. Po raz pierwszy wystawił swoje fotografie na V Międzynarodowym Salonie Fotografiki w 1931 roku[9]. Szczególne miejsce w jego twórczości zajmowała fotografia wykonywana w technikach szlachetnych – bromolej, guma (wielowarstwowa), izohelie, pigmenty (wielobarwne)[5]. Do 1939 roku pracował jako wykładowca w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie[1]. Podczas II wojny światowej był dowódcą eskadry lotniczej we Francji, następnie jako wykładowca pracował dla Royal Air Force w Wielkiej Brytanii[1]. Po wojnie był architektem w Wielkiej Brytanii, zmarł we Francji w 1963 roku[1]. Ordery i odznaczenia
Przypisy
|
||||||||||||
