|
Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Bociek”
 Zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Bociek” – założony w roku 2019 zespół przyrodniczo-krajobrazowy położony w południowo-zachodniej części województwa śląskiego, na terenie powiatów raciborskiego i wodzisławskiego (gminy Lubomia i Kornowac), na Wyżynie Śląskiej w zachodniej części Płaskowyżu Rybnickiego[1]. PrzepisyZespół ma powierzchnię 152 hektarów i został powołany uchwałą nr XIII.97.2019 Rady Gminy Kornowac z dnia 19 grudnia 2019 (Dz. Urz. woj. śl. z 2019 r. poz. 83). Datą ustanowienia był 22 stycznia 2020[1]. CharakterystykaZespół stanowi fragment istotnego korytarza ekologicznego otwierającego się na europejską sieć ekologiczną Doliny Odry (międzynarodowy korytarz Econet). Sąsiaduje z zespołem przyrodniczo-krajobrazowym „Wielikąt”. Cenne jest tu występowanie półnaturalnych, unikatowych siedlisk, zanikających w skali Europy. Teren zespołu jest pagórkowaty, z licznymi miedzami i niewielkimi zadrzewieniami śródpolnymi umiejscowionymi na stokach o dużym nachyleniu, co wiąże glebę korzeniami i zapobiega erozji[2]. Ma również walory krajobrazowe, prezentując tradycyjne, rolnicze wykorzystanie Płaskowyżu Rybnickiego[1]. Ekosystem obszaru jest półnaturalny, utrzymywany poprzez ekstensywne użytkowanie go przez ludzi. Jest cenny dla zachowania lokalnej bioróżnorodności. Stanowi miejsce występowania unikatowych siedlisk oraz ostoi rzadkich i zagrożonych gatunków fauny i flory[1]. PrzyrodaFloraZespół chroni siedliska rzadkich na terenie Płaskowyżu Rybnickiego gatunków roślin i zwierząt, w tym objętych ochrona gatunkową. Są to m.in.: róża francuska, zimowit jesienny, paprotnik kolczysty, centuria pospolita, wiązówka bulwkowa, dziewięćsił pospolity, dzwonek skupiony[1], goździk kropkowany, janowiec barwierski, śnieżyczka przebiśnieg i dzika śliwa tarnina[2]. FaunaNa terenie zespołu zidentyfikowano 54 gatunki ptaków, w tym z I załącznika Dyrektywy ptasiej. Są to m.in.: bocian biały, derkacz, dzięcioł zielonosiwy, gąsiorek, krętogłów, skowronek, słowik rdzawy, przepiórka, świerszczak, strumieniówka i potrzeszcz. Bardzo rzadka jest w tym rejonie orzesznica[1]. W obrębie zespołu stwierdzono występowanie 187 gatunków motyli dziennych i nocnych[1]. Biegnąca wzdłuż zespołu linia średniego napięcia jest istotnym elementem w życiu ptaków, które chętnie przesiadują na przewodach. Czasami gromadzą się tutaj duże stada dymówek oraz sierpówek, wspólnie nocujących w stadach liczących do kilkudziesięciu osobników[2]. Najniższy położony punkt obszaru porośnięty jest szuwarem trzcinowym z olszami czarnymi. Miejsce to stanowi dobre schronienie dla saren i strzyżyków. Wilgotne miejsca są terenem bytowania płazów i gadów (ropucha szara, żaba jeziorkowa, zaskroniec zwyczajny)[2]. Przyroda nieożywionaNa obszarze zespołu znajduje się wychodnia krzemienia, jak również następują aktywne procesy osuwiskowe[1]. TurystykaTurystyczne poznanie zespołu ułatwia ścieżka Zespołu Przyrodniczo – Krajobrazowego „Bociek” z początkiem w Pogrzebieniu[2]. Jego obrzeżami prowadzą szlaki rowerowe[3]. Obserwację ptaków ułatwia 20-metrowej wysokości wieża widokowa w Pogrzebieniu[4]. Przypisy
|
||||||||||||||||||||||||||||
