|
กลุ่มภาษาตุงกูซิก
กลุ่มภาษาตุงกูซิก (อังกฤษ: Tungusic languages) หรือ กลุ่มภาษาแมนจู-ตุงกุส เป็นภาษาที่ใช้พูดในไซบีเรียตะวันออกและแมนจูเรีย ยังเป็นที่โต้เถียงอยู่ว่าควรจัดให้อยู่ในตระกูลภาษาอัลไตหรือไม่ ภาษานี้รวมอยู่ในกลุ่มภาษาเตอร์กิกและกลุ่มภาษามองโกลตามลำดับ ภาษาในกลุ่มนี้ส่วนใหญ่เป็นภาษาที่ใกล้ตาย การจัดจำแนกนักภาษาศาสตร์ที่ศึกษาเกี่ยวกับกลุ่มภาษานี้มีการจัดจำแนกต่างกันโดยพิจารณาจากลักษณะของภาษา รากศัพท์ และลักษณะทางสัทวิทยา การจัดจำแนกที่เป็นที่นิยมมากที่สุดคือการแบ่งเป็นกลุ่มใต้และกลุ่มเหนือ โดยกลุ่มใต้แบ่งออกอีกเป็นกลุ่มตะวันออกเฉียงใต้และตะวันออกเฉียงเหนือ
ภาษาจูร์เชน-แมนจู (เป็นภาษาเดียวกันแต่มีพัฒนาการคนละช่วง โดยคำว่าภาษาแมนจูเริ่มใช้ใน พ.ศ. 2179) เป็นภาษาในกลุ่มตุงกูซิกเพียงภาษาเดียวที่มีระบบการเขียน โดยภาษาจูร์เชนมีการเขียนด้วยอักษรจูร์เชนมาตั้งแต่ราวพุทธศตวรรษที่ 16 ส่วนภาษาแมนจูเขีนด้วยอักษรแมนจูที่ได้รับอิทธิพลจากอักษรมองโกเลีย ลักษณะทั่วไปกลุ่มภาษาตุงกูซิกเป็นภาษารูปคำติดต่อ มีระบบการก (case) และการเปลี่ยนเสียงสระที่ซับซ้อน ความสัมพันธ์กับภาษาอื่นกลุ่มภาษาตุงกูซิกมีความเชื่อมโยงกับกลุ่มภาษาเตอร์กิกและกลุ่มภาษามองโกเลียในตระกูลภาษาอัลตาอิก และอาจจะมีความเกี่ยวข้องกับภาษาเกาหลี ตระกูลภาษาญี่ปุ่นหรือภาษาไอนุด้วย อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น |
||||||||||||||||
