|
กองกำลังพิทักษ์ชายแดน
กองกำลังพิทักษ์ชายแดน[1] (อังกฤษ: Border Guard Force: BGF พม่า: နယ်ခြားစောင့်တပ်) เป็นหน่วยรองของกองทัพพม่า (Tatmadaw) ซึ่งประกอบด้วยอดีตกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบในประเทศพม่าภายใต้การบังคับการของกองบัญชาการภูมิภาคทหาร รัฐบาลได้ประกาศแผนการจัดตั้งกองกำลังพิทักษ์ชายแดนในเดือนเมษายน พ.ศ. 2552 ด้วยความหวังว่าจะยุติความเป็นปรปักษ์กันระหว่างรัฐบาลกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบและนำไปสู่การเลือกตั้งทั่วไปในปี พ.ศ. 2553 ประวัติในปี พ.ศ. 2551 รัฐธรรมนูญฉบับใหม่กำหนดให้กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบต้องเปลี่ยนผ่านเป็นกองกำลังพิทักษ์ชายแดน (BGF) ก่อนที่รัฐบาลจะตกลงเข้าร่วมการเจรจาสันติภาพ[2] หลังจากรัฐบาลประกาศเรื่องกองกำลังพิทักษ์ชายแดนแล้ว รัฐบาลได้กำหนดเส้นตายสำหรับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบทุกกลุ่มในการเปลี่ยนผ่านเป็นกองกำลังพิทักษ์ชายแดนและข้อตกลงหยุดยิงทั้งหมด ก่อนที่เส้นตายจะมีสถานะเป็น "โมฆะ" ซึ่งเดิมรัฐบาลได้กำหนดเส้นตายในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2552 แต่เลื่อนออกไปห้าครั้งจนถึงเดือนกันยายน พ.ศ. 2553[3][4] ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2552 พลโท เย ไมนต์ ได้นำคณะผู้ติดตามของรัฐบาลไปพบกับกลุ่มก่อความไม่สงบโกก้าง, ฉาน และว้า เพื่อหารือเกี่ยวกับแผนการสร้าง "ความมั่นคงโดยรวม" ที่ก่อตั้งโดยกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ และอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาของกองทัพพม่า ซึ่งในที่สุดจะนำไปสู่การก่อตั้งกองกำลังพิทักษ์ชายแดน[5] ในปี พ.ศ. 2552 กลุ่มผู้ก่อความไม่สงบ 4 กลุ่ม ได้แก่ กองทัพกะเหรี่ยงพุทธประชาธิปไตย, กองทัพป้องกันกะชีน (กองพลน้อยที่ 4 ของกองทัพเอกราชกะชีน KIA), กองทัพประชาธิปไตยใหม่ - กะชีน (NDA-K) และองค์กร/กองทัพแห่งชาติปะโอ (PNO/A) ได้ยอมรับข้อกำหนดของแผนการเปลี่ยนผ่านและเปลี่ยนไปเป็นกองกำลังพิทักษ์ชายแดน (BGF)[6] เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2552 ทหารพม่าและกองกำลังพิทักษ์ชายแดน (BGF) ที่เพิ่งเปลี่ยนผ่านได้รวมตัวกันนอกเมืองเล่าไก่, โกก้าง เพื่อเตรียมความพร้อมและพยายามที่จะยึดเมืองคืนจากกองทัพพันธมิตรประชาธิปไตยแห่งชาติเมียนมา (MNDAA) หลังจากที่กลุ่มดังกล่าวปฏิเสธที่จะแปรสภาพเป็นกองกำลังพิทักษ์ชายแดน[7][8] รัฐบาลเปลี่ยนจุดยืนเชิงรุกต่อกองกำลังพิทักษ์ชายแดน (BGF) และการหยุดยิงเมื่อวันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2554 เมื่อประธานาธิบดีเต้นเซนของพม่าในขณะนั้นให้คำมั่นที่จะ "ทำให้ประเด็นทางชาติพันธุ์เป็นเรื่องสำคัญระดับชาติ" โดยเสนอการเจรจาอย่างเปิดเผยระหว่างรัฐบาลและกลุ่มก่อความไม่สงบทั้งหมด โดยไม่มีข้อกำหนดของการแปรสภาพเป็นกองกำลังพิทักษชายแดน[3] ในปี พ.ศ. 2553 ผู้มีอำนาจบัญชาการของกองทัพกะเหรี่ยงพุทธประชาธิปไตย (DKBA) ซอ จิต ทู ยอมรับข้อเรียกร้องของรัฐบาลพม่าที่จะเปลี่ยนกองกำลังตนเองเป็นกองกำลังพิทักษ์ชายแดน ภายใต้การบัญชาการของกองทัพพม่าและตนทำหน้าที่เป็นผู้นำหน่วย[9] ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2564 กองทัพพม่ากดดัน ซอ จิต ทู และเจ้าหน้าที่ระดับสูงอื่น ๆ รวมถึง พันตรี ซอ เมา ทอน และ พันตรี ซอว์ ติน วิน ให้ลาออกจากกองกำลังพิทักษ์ชายแดน พันตรี ซอ เมา ทอน แห่งกองพันกองกำลังพิทักษ์ชายแดนที่ 1022 ได้ลาออกเมื่อวันที่ 8 มกราคม พร้อมด้วยผู้บังคับบัญชาจำนวน 13 นาย นายทหาร 77 นาย และกำลังจำนวนกองพัน 13 กองพัน จาก 4 กรมทหารได้ลงนามร่วมกันและยื่นใบลาออก[10] ท่ามกลางความขัดแย้งและใต้แรงกดดัน สมาชิกกองกำลังพิทักษ์ชายแดนอย่างน้อย 7,000 นาย ลาออกเพื่อประท้วงการขับไล่ผู้นำระดับสูงของตน อย่างไรก็ตาม ซอ ปฏิเสธที่จะเกษียณ[11] เมื่อวันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2567 ซอ จิต ทู กล่าวกับสื่อว่าเขาได้หารือกับรองผู้บัญชาการทหารสูงสุด โซ วิน ว่า กองกำลังพิทักษ์ชายแดน (BGF) ไม่ประสงค์ที่จะรับเงินและสิ่งของจากกองทัพ พวกเขาตั้งเป้าที่จะยืนหยัดอย่างอิสระ และเขายังอ้างว่าพวกเขาไม่ต้องการต่อสู้กับเพื่อนชาวกะเหรี่ยง[12][13] เมื่อวันที่ 6 มีนาคม กองกำลังพิทักษ์ชายแดนกะเหรี่ยง (Karen BGF) ได้ประกาศเปลี่ยนชื่อกองกำลังของตนเองเป็น "กองทัพแห่งชาติกะเหรี่ยง" ในช่วงปลายเดือน[14] โครงสร้างไม่มีแนวปฏิบัติอย่างเป็นทางการของรัฐบาลเกี่ยวกับกองกำลังพิทักษ์ชายแดน (BGF) แต่มีการระบุในรัฐธรรมนูญของพม่าที่อ้างอิงถึงหลักเกณฑ์เกี่ยวกับกองกำลังพิทักษ์ชายแดน ข้อความต่อไปนี้เป็นกฎโดยพฤตินัยที่กำหนดโดยกองทัพพม่าเมื่อมีการจัดตั้งกองกำลังพิทักษ์ชายแดน:[3][5]
รายชื่อกองกำลังพิทักษ์ชายแดนกองกำลังพิทักษ์ชายแดนในปัจจุบันข้อมูลทั้งหมดเป็นไปตามที่ระบุในมูลนิธิเอเชีย[15]
อดีตกองกำลังพิทักษ์ชายแดน
เครื่องหมายยศ
อ้างอิง
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
