|
ความตกลงสมบูรณ์แบบ
ความตกลงสมบูรณ์แบบเพื่อยุติสถานะสงครามระหว่างประเทศไทยกับบริเตนใหญ่และอินเดีย (อังกฤษ: Formal Agreement for the Termination of the State of War between Siam and Great Britain and India) หรือ ความตกลงสมบูรณ์แบบ เป็นสนธิสัญญาสันติภาพที่จัดทำขึ้นเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2489 ณ สิงคโปร์ อันเป็นการยุติสถานะสงครามระหว่างไทยกับบริเตนใหญ่ที่ไทยประกาศสงครามต่อสหราชอาณาจักรในวันที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2485 ระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง สนธิสัญญาฯ มีผลใช้บังคับในวันเดียวกับที่ลงนาม และมีการขึ้นทะเบียนที่ชุดสนธิสัญญาสหประชาชาติในวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2494[1] ผลลัพธ์ผลลัพธ์หลักของสนธิสัญญาฉบับนี้คือยกเลิกการผนวกรัฐฉานและรัฐมลายูที่ไม่ได้เข้าเป็นสหพันธ์ (Unfederated Malay States) จำนวนสี่รัฐ บริเตนใหญ่ได้ประโยชน์น้อยกว่าที่คาด ส่วนใหญ่เพราะสหรัฐคัดค้านมาตรการลงโทษต่อประเทศไทย กล่าวคือ ไม่สามารถลดขนาดกองทัพไทยได้[2] อย่างไรก็ดีสนธิสัญญาฯ กำหนดให้ไทยส่งมอบข้าวสาร 1.5 ล้านตันให้แก่มาลายาของบริเตนซึ่งขาดแคลนข้าว[3] นอกจากนี้ยังห้ามไทยขุดคลองข้ามคอคอดกระหากรัฐบาลบริเตนไม่ยินยอม ซึ่งบ่อนทำลายอำนาจของรัฐบาลปรีดี พนมยงค์[4][5] หลังตราสนธิสัญญาฯ สหรัฐและบริเตนฟื้นฟูความสัมพันธ์ทางทูตกับไทยในวันที่ 5 มกราคม และวันถัดไปมีการจัดการเลือกตั้งทั่วไป สหรัฐยังให้เงินกู้ 10 ล้านดอลลาร์สหรัฐแก่ประเทศไทยเป็นการบูรณะเครือข่ายขนส่งของไทยซึ่งได้รับความเสียหายจากการทิ้งระเบิดของสหรัฐ[2] ไทยเข้าร่วมสหประชาชาติในวันที่ 16 ธันวาคม 2489 มีการลงนามสนธิสัญญาสันติภาพออสเตรเลีย–ไทยแยกต่างหาก โดยมีการลงนามในวันที่ 3 เมษายน 2489 ทั้งนี้ตามประกาศสงครามของออสเตรเลียในวันที่ 2 มีนาคม 2485 และพระราชบัญญัติการมีมติเห็นชอบบทกฎหมายแห่งเวสต์มินสเตอร์ของออสเตรเลีย[6] ดูเพิ่มอ้างอิง
บรรณานุกรม
|
||||||||||||||||||||
