|
ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ (อังกฤษ: international relations, international studies, international affairs) คือ การศึกษาทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างรัฐเอกราชต่าง ๆ ในด้านต่าง ๆ อาทิ การเมือง เศรษฐกิจ การทหาร ซึ่งส่งผลถึงความร่วมมือ หรือ ความขัดแย้งระหว่างรัฐเอกราช [1] ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศเป็นแขนงหนึ่งของวิชารัฐศาสตร์ ในความหมายที่กว้างกว่านั้น ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ ศึกษาถึงกิจกรรมทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างรัฐ อาทิ สงคราม การทูต การค้า และ นโยบายการต่างประเทศ[2] นอกจากนี้ยังศึกษาเกี่ยวกับผู้ทำกิจกรรมระหว่างประเทศ (international actor) อื่น ๆ อาทิ องค์กรระหว่างรัฐบาล (intergovernmental organization: IGO) องค์กระหว่างประเทศที่ไม่ใช่รัฐบาล (international nongovernmental organization: INGO) องค์การระหว่างประเทศ (international organization) และ องค์กรข้ามชาติ (multinational corporation: MNCs) โดยทั่วไปความสัมพันธ์ระหว่างประเทศจะถูกจัดประเภทเป็นสาขาวิชาย่อยที่สำคัญของ รัฐศาสตร์ ควบคู่ไปกับ การเมืองเปรียบเทียบ ระเบียบวิธีทางการเมือง ทฤษฎีทางการเมือง และ การบริหารรัฐกิจ.[3][4] มักดึงเนื้อหาจากสาขาอื่นๆ มาใช้เป็นจำนวนมาก เช่น มานุษยวิทยา เศรษฐศาสตร์ ภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์, กฎหมาย, ปรัชญา, และ สังคมวิทยา.[5] มี สำนักคิด หลายสำนักภายใน IR ซึ่งสำนักที่โดดเด่นที่สุดคือ สัจนิยม, เสรีนิยม และ คอนสตรัคติวิสต์ แม้ว่าการเมืองระหว่างประเทศจะได้รับการวิเคราะห์มาตั้งแต่สมัยโบราณ แต่การเมืองระหว่างประเทศก็ไม่ได้กลายเป็นสาขาที่แยกจากกันจนกระทั่งปี พ.ศ. 2462 เมื่อ มหาวิทยาลัย Aberystwyth ในสหราชอาณาจักร ได้เปิดสอนสาขาวิชานี้ในฐานะสาขาวิชาเอกระดับปริญญาตรีเป็นครั้งแรก[3][6] สงครามโลกครั้งที่ 2 และผลที่ตามมาก่อให้เกิดความสนใจและการศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งในอเมริกาเหนือ และยุโรปตะวันตก ซึ่งได้รับการกำหนดรูปร่างอย่างมากโดยความกังวลด้านภูมิศาสตร์ยุทธศาสตร์ ของสงครามเย็น การล่มสลายของสหภาพโซเวียตและการผงาดขึ้นของโลกาภิวัตน์ที่ตามมาในช่วงปลายศตวรรษที่ 20 ได้เป็นลางบอกเหตุของทฤษฎีและการประเมินใหม่ของระบบระหว่างประเทศที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว[7] อ้างอิง
|