จอห์นแห่งแลงคาสเตอร์ ดยุคแห่งเบดฟอร์ดที่ 1 หรือ จอห์น แพลนทาเจเน็ท (อังกฤษ : 'John of Lancaster, 1st Duke of Bedford หรือ John Plantagenet' ) (20 มิถุนายน ค.ศ. 1389 - 14 กันยายน ค.ศ. 1435 ) จอห์นแห่งแลงคาสเตอร์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สามของสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 4 แห่งอังกฤษ โดยแมรีแห่งโบฮุน พระชายาองค์แรก ต่อมาเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ในฝรั่งเศสให้แก่หลานสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ ผู้เป็นพระราชโอรสของพระเชษฐาสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 5 แห่งอังกฤษ จอห์นรับราชการเป็นข้าหลวงแห่งนอร์ม็องดีระหว่างปี ค.ศ. 1422 ถึงปี ค.ศ. 1432[ 1] [ 2]
ภาพจอห์นแห่งแลงคัสเตอร์ ดยุคที่ 1 แห่งเบดฟอร์ดกำลังคุกเข่าสวดมนต์ต่อหน้านักบุญจอร์จ จอห์นแห่งแลงคัสเตอร์ประสูติเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 1389 โดยทรงเป็นพระราชโอรสที่มีชีวิตรอดลำดับที่สามของพระเจ้าเฮนรีที่ 4 กับพระนางแมรี เดอ โบฮัน พระมเหสีคนแรก พระเจ้าเฮนรีที่ 4 พระบิดาของพระองค์เป็นบุตรชายของจอห์นแห่งกอนท์ (พระราชโอรสของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 ) กับบลานช์แห่งแลงคัสเตอร์ ทายาทหญิงของเฮนรีแห่งกรอสมอนต์ ดยุคที่ 1 แห่งแลงคัสเตอร์ ขุนนางผู้ร่ำรวยและทรงอำนาจที่สุดของอังกฤษ การสมรสกับบลานช์ของจอห์นทำให้ดัชชีแลงคัสเตอร์ ตกเป็นของราชวงศ์ ฝั่งแมรี แเดอ โบฮัน พระมารดาของจอห์นเป็นธิดาของฮัมฟรีย์ เดอ โบฮัน เอิร์ลที่ 7 แห่งเฮริฟอร์ด กับโจน ฟิตซ์อลัน ธิดาของริชาร์ด ฟิตซ์อลัน เอิร์ลที่ 10 แห่งอารันเดล
พระเจ้าริชาร์ดที่ 2 ลูกพี่ลูกน้องของตน พระเจ้าริชาร์ดถูกจองจำและสวรรคตอย่างเป็นปริศนาในปี ค.ศ. 1400 โดยมีเอ็ดมันด์ มอร์ติเมอร์ วัย 7 ปีเป็นทายาทโดยสันนิษฐาน เมื่อพระบิดาของจอห์นเข้ารับการสวมมงกุฎเป็นพระเจ้าเฮนรีที่ 4 จอห์นน้อยได้รับแต่งตั้งเป็นอัศวินในพิธีราชาภิเษกของระราชบิดา ในปี ค.ศ. 1403 พระองค์ถูกตั้งเป็นตำรวจประจำอังกฤษและในปี ค.ศ. 1405 พระองค์ได้รับพระราชทานดินแดนที่ริบมาจากตระกูลเพอร์ซีอันทรงอำนาจ ในปี ค.ศ. 1413 พระเจ้าเฮนรีที่ 4 พระราชบิดาของจอห์นสวรรคต ผู้ที่ขึ้นมาสืบทอดเป็นกษัตริย์รัชกาลต่อมาคือพระเจ้าเฮนรีที่ 5 พระราชโอรสคนโตซึ่งเป็นพระเชษฐาของจอห์น ในปี ค.ศ. 1414 กษัตริย์ได้ตั้งจอห์น พระอนุชาของพระองค์เป็นเอิร์ลแห่งเคนดัล, เอิร์ลแห่งริชมอนด์ และดยุคแห่งเบดฟอร์ด ในช่วงปี ค.ศ. 1415 ถึง 1422 จอห์นได้ทำหน้าที่เป็นข้าหลวงแห่งราชอาณาจักรสามครั้งในช่วงที่พระเจ้าเฮนรีออกไปทำศึกในฝรั่งเศส
โรคบิด ด้วยพระชนมายุ 35 พรรษาที่แว็งซ็องในฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1422 โดยมีผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากพระองค์คือพระเจ้าเฮนรีที่ 6 พระราชโอรสวัย 9 เดือน จอห์นชิงชัยกับฮัมฟรีย์ ดยุคแห่งกลอสเตอร์ พระอนุชาของพระองค์เพื่อให้ได้เป็นผู้ควบคุมดูแลราชอาณาจักรในช่วงที่พระเจ้าเฮนรีที่ 6 พระภาติยะยังอยู่ในวัยเยาว์ พินัยกรรมของพระเจ้าเฮนรีที่ 5 ประกาศให้เบดฟอร์ดเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน แต่พระองค์ต้องทำสงครามที่กำลังดำเนินอยู่ในฝรั่งเศสอย่างไม่หยุดหย่อน ฮัมฟรีย์จึงได้ทำหน้าที่เป็นเจ้าผู้อารักขา
ภาพอานน์แห่งบูร์กอญกำลังคุกเข่าสวดมนต์ต่อหน้านักบุญแอนน์ ในช่วงปี ค.ศ. 1422 ถึง 1432 จอห์นได้เป็นผู้ว่าการในนอร์ม็องดี พระองค์ได้สมรสกับอานน์แห่งบูร์กอญ ธิดาของฌ็องผู้ไม่กลัวใคร ดยุคแห่งบูร์กอญกับมาร์กาเร็ตแห่งไบเอิร์นในวันที่ 14 มิถุนายน ค.ศ. 1423 ที่ทรัว เพื่อผนึกสัมพันธไมตรีระหว่างอังกฤษกับบูร์กอญ แม้ทั้งคู่จะไม่มีบุตรด้วยกัน แต่ดูเหมือนทั้งคู่จะมีชีวิตสมรสที่มีความสุข
ฌาน ดาร์ก ช่วยต่อลมหายใจให้ฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1429 เธอได้นำทัพฝรั่งเศสเข้าทำลายการปิดล้อมเมืองออร์เลอ็อง ของกองทัพอังกฤษซึ่งนับเป็นจุดเปลี่ยนของสงคราม ฌานได้นำทัพเดินทางไปตามหุบเขาลัวร์และปลดปล่อยเมืองต่างๆ ที่อยู่ในการครอบครองของอังกฤษ เบดฟอร์ดส่งกำลังเสริมไปช่วยแต่พ่ายแพ้ที่ปาตาย ฌานติดตามดูแฟ็งแห่งฝรั่งเศสไปแร็งส์ เพื่อเข้าพิธีราชาภิเษกเป็นพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 7 และเบดฟอร์ดได้ส่งจดหมายที่มีเนื้อหาเผ็ดร้อนต่อว่าทั้งพระเจ้าชาร์ลส์และฌาน โดยทรงกล่าวหาโจนว่าเป็น "สตรีตัวปัญหาที่ทำตัวเสื่อมเสีย ไร้มารยาททางสังคม แต่งตัวเป็นผู้ชาย" ซึ่ง "น่ารังเกียจในสายตาของพระเจ้า" เมื่อกองทัพที่อยู่ในปารีสของเบดฟอร์ดแข็งแรงขึ้นพระองค์ได้นำทัพเดินทางออกจากปารีส ฌานซึ่งเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังของฝรั่งเศสถูกกองกำลังบูร์กอญซึ่งเป็นพันธมิตรของอังกฤษจับตัวได้ อังกฤษเจรจาต่อรองจนได้ตัวเธอมาอยู่ในการดูแล ฌานถูกนำตัวขึ้นไต่สวนด้วยข้อหานอกรีตและถูกตัดสินประหารชีวิตในปี ค.ศ. 1431 โดยการเผาทั้งเป็นเนื่องจากเป็นแม่มดที่รูอ็อง จากนั้นจอห์นได้ทำการจักพิธีราชาภิเษกให้พระเจ้าเฮนรีที่ 6 ผู้เป็นพระภาติยะในปารีส
กาฬโรค ในปารีส ห้าเดือนต่อมาจอห์นได้สมรสใหม่กับจาเค็ตตาแห่งลักเซ็มเบิร์ก ธิดาวัย 17 ปีของปิแอร์ที่ 1 เคานต์แห่งแซ็งต์-โปลกับมาร์เกอรีต เดอ บูซ์ (ต่อมาเธอสมรสครั้งที่สองและมีบุตรสาว คือ เอลิซาเบธ วูดวิลล์ พระราชินีคู่สมรสของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 4 แห่งราชวงศ์ยอร์ก ) ทั้งคู่มีชีวิตสมรสที่สั้นและไร้บุตร แต่จอห์นมีธิดานอกสมรสหนึ่งคนชื่อแมรี ต่อมาเธอสมรสกับปิแอร์ เดอ มงเฟร็อง ลอร์ดแห่งเลสปาร์ซึ่งอยู่ในอาดีแตน พระองค์ยังมีบุตรชายนอกสมรสหนึ่งคนชื่อริชาร์ด ต่อมาเขาได้รับมรดกเป็นปราสาทและตำแหน่งลอร์ดแห่งเอดูพุยในฝรั่งเศส ภายหลังพระเจ้าเฮนรีที่ 6 พระภาติยะของจอห์นได้ทำให้ริชาร์ดเป็นบุตรตามกฎหมายของพระปิตุลา
การสมรสใหม่ของจอห์นถูกดยุคแห่งบูร์กอญ (พี่ชายของอานน์ ชายาคนแรก) มองว่าเป็นการไม่ให้เกียรติ บูร์กอญตัดสัมพันธไมตรีกับอังกฤษไปทำสนธิสัญญาสันติภาพกับฝรั่งเศส ในระหว่างนั้นจอห์นได้สิ้นพระชนม์ที่ปราสาทโฌยูซ์เรอโปในเมืองรูอ็องในวันที่ 14 กันยายน ค.ศ. 1435 ในช่วงที่มีการประชุมสภาคองเกรสแห่งอาราส ร่างของพระองค์ถูกฝังที่อาสนวิหารรูอ็องในดัชชีนอร์ม็องดี
Allmand, C. (1983). Lancastrian Normandy, 1415–1450: The History of a Medieval Occupation . Clarendon Press. ISBN 978-0-19-822642-0 Barker, J. (2012). Conquest: The English Kingdom of France 1417–1450 (PDF) . Harvard University Press. ISBN 978-0-674-06560-4 เก็บ (PDF) จากแหล่งเดิมเมื่อ 12 June 2018.Brougham, Henry (1855). History of England and France under the House of Lancaster John Murray . LCCN 26005961 .Burne, A. (2014). The Agincourt War ISBN 978-1-84832-765-8 Carpenter, C. (1997). The Wars of the Roses: Politics and the constitution in England, c.1437–1509 ISBN 978-0-521-31874-7 Chrimes, S.B. (1929). "John, first duke of Bedford; his work and policy in England, 1389–1435". Bulletin of the Institute of Historical Research 7 (20): 110–113. doi :10.1111/j.1468-2281.1929.tb00551.x .Cokayne, G. & Gibbs, V. , บ.ก. (1912). The Complete Peerage Curry, A. (2012-06-19). "John, duke of Bedford's arrangements for the defence of Normandy in October 1434" (PDF) . Annales de Normandie 62 (2): 235–251 (1–17 in PDF). doi :10.3917/annor.622.0235 . ISBN 978-2-902239-28-3 Evans, Michael R. (1992). "Brigandage and Resistance in Lancastrian Normandy: A Study of the Remission Evidence" (PDF) . Reading Medieval Studies . 18 : 103–134. ISSN 0950-3129 . Griffiths, R.A. (1981). The Reign of King Henry VI ISBN 978-0-520-04372-5 Harriss, G.L. (2005-01-27). Shaping the Nation: England 1360–1461 New Oxford History of England . Oxford: Clarendon Press. ISBN 978-0-19-822816-5 Keen, M. (2003-11-20). England in the Later Middle Ages ISBN 978-0-415-27293-3 Lobanov, Aleksandr (2015-04-01). "The Indenture of Philip the Good, Duke of Burgundy, of 12 February 1430 and the Lancastrian Kingdom of France". The English Historical Review 130 (543): 302–317. doi :10.1093/ehr/cev044 . Lobanov, Aleksandr (2016). "The Treaty of Amiens (1423): Towards a Reconsideration" (PDF) . Proslogion . 14 : 244–263. ISSN 2500-0926 . Moore, Terence R. (1982). The Hundred Years War during the reign of Henry VI: The English defeat—Its causes and impact (PDF) (วิทยานิพนธ์). Department of History of McGill University . Myers, A. (1960). "A Vous Entier: John of Lancaster, 1389–1435" . History Today Neillands, R. (2001-11-08). The Hundred Years War ISBN 978-0-415-26131-9 Powicke, F.M. (1996). E. B. Pryde; D. E. Greenway; S. Porter; I. Roy (บ.ก.). Handbook of British Chronology Royal Historical Society Guides and Handbooks (revised 3rd ed.). Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-56350-5 Pulling, F.S. (1910). "Bedford, John, Duke of" . ใน Sidney Low & F.S. Pulling (บ.ก.). The Dictionary of English History Cassell .Rollason, Lynda (2015-12-15). "Bedford, John of Lancaster, duke of (1389–1435)". ใน John Cannon ; Robert Crowcroft (บ.ก.). The Oxford Companion to British History . Oxford Companions (2nd ed.). Oxford University Press. pp. 88 . ISBN 978-0-19-967783-2 Seward, D. (2003-03-27). The Hundred Years War: The English in France, 1337–1453 ISBN 978-1-84119-678-7 Sprey, Ilicia J. (2002). "John, Duke of Bedford (1389–1435)". ใน R. Fritze ; William B. Robison (บ.ก.). Historical Dictionary of Late Medieval England, 1272–1485 ISBN 978-0-313-29124-1 Stratford, Jenny (1993). The Bedford Inventories: The Worldly Goods of John, Duke of Bedford, Regent of France, 1389–1435 . Reports of the Research Committee of the Society of Antiquaries of London . Vol. 49. ISBN 978-0-85431-261-0 ISSN 0953-7163 . OCLC 29900611 . Stubbs, W. (1880). The Constitutional History of England Thompson, J. (1960). Economic and social history of Europe in the later Middle Ages (1300–1530) Frederick Ungar Publishing .Williams, E.C. (1963). My Lord of Bedford, 1389–1435 OCLC 2376051 .Wolffe, B. (2001-06-10). Henry VI Yale English Monarchs series . Yale University Press. ISBN 978-0-300-08926-4
นานาชาติ ประจำชาติ ประชาชน อื่น ๆ
_-_British_Library_Add_MS_18850_f257v.jpg)
