จักรพรรดิลูทวิชที่ 2 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ หรือ หลุยส์ที่ 2 แห่งอิตาลี หรือ หลุยส์ผู้เยาว์วัย (อังกฤษ: Louis II of Italy หรือ Louis II the Younger[1]) (ค.ศ. 825 - 12 สิงหาคม ค.ศ. 875) ทรงเป็นสมเด็จพระจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์แห่งราชวงศ์การอแล็งเฌียงผู้ทรงครองราชบัลลังก์ระหว่างปี ค.ศ. 850 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 12 สิงหาคม ค.ศ. 875[2]
ลูทวิชเป็นพระราชโอรสองค์โตในจักรพรรดิโลทาร์ที่ 1 แห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ พระองค์ทรงได้เป็นพระมหากษัตริย์แห่งอิตาลีในปี ค.ศ. 839 และทรงย้ายไปประทับในอิตาลีและได้รับการสวมมงกุฎในกรุงโรมโดยสมเด็จพระสันตะปาปาเซอร์จิอุสที่ 2 เมื่อวันที่ 15 มิถุนายน ค.ศ. 844 ในโอกาสนั้นก็ทรงประกาศพระองค์เป็นพระจักรพรรดิแต่ไม่เป็นที่ยอมรับ แต่ในปี ค.ศ. 850 ลูทวิชก็ได้รับการสวมมงกุฎเป็นจักรพรรดิร่วมกับพระราชบิดาโดยสมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 4
พระอิสริยยศ
อ้างอิง
- ↑ His ordinal and nickname comes from the fact that he was the second Louis to be emperor after his grandfather Louis the Pious.
- ↑ Louis's usual title was imperator augustus ("august emperor"), but he used imperator Romanorum after his conquest of Bari in 871, which led to poor relations with Byzantium. He was called imperator Italiae ("emperor of Italy") in West Francia while the Byzantines called him Basileus Phrangias ("Emperor of the Franks").
ดูเพิ่ม
.svg)
