จฺวันซฺวี
จฺวันซฺวี (จีนตัวย่อ: 颛顼; จีนตัวเต็ม: 顓頊; พินอิน: Zhuānxū) บ้างเรียก เกาหยาง (จีนตัวย่อ: 高阳; จีนตัวเต็ม: 高陽; พินอิน: Gāoyáng) เป็นจักรพรรดิจีนโบราณตามประมวลเรื่องปรัมปราจีน บันทึกทางประเพณีตามที่ซือหม่า เชียน (司馬遷) จัดทำขึ้นนั้น ระบุว่า จฺวันซฺวีเป็นหลานชายของจักรพรรดิหฺวัง (黃帝) ผู้นำตระกูลชื่อ (氏) ในการโยกย้านถิ่นฐานไปทางตะวันออกสู่พื้นที่ที่ปัจจุบันเป็นมณฑลชานตง (山东) ณ นั้นที่ พวกเขาสมรสกับตระกูลตงอี๋ (東夷) ทำให้อิทธิพลทวีขึ้นตามลำดับ สำหรับจฺวันซฺวีนั้น ครั้นอายุได้ 20 ปี ก็ได้ขึ้นเป็นผู้นำ และครองตำแหน่งเป็นเวลา 78 ปีจนถึงแก่ความตาย ครอบครัวจฺวันซฺวีเป็นบุตรชายของชางอี้ (昌意) โอรสของจักรพรรดิหฺวัง (黃帝) กับมเหสีนาม เหลย์จู่ (嫘祖) มารดาของจฺวันซฺวีชื่อ ชางผู (昌僕) ตามบันทึกของซือหม่า เชียน และชื่อ Niuqu ตามบันทึก จู๋ชูจี้เหนียน (竹書紀年) ราชตระกูลหลายตระกูลในประวัติศาสตร์มักอ้างว่า จฺวันซฺวีเป็นบรรพบุรุษของตน ในจำนวนนี้รวมถึง ตระกูลหมี่ (羋) ของรัฐฉู่ (楚) กับรัฐเยฺว่ (越), ตระกูลหยิง (嬴) ของรัฐฉิน (秦), และตระกูลเฉาของรัฐเว่ย์ (魏)[3] อ้างอิง
|