ญะบะลุนนูร (อาหรับ : جَبَل ٱلنُّوْر ) เป็นภูเขา ใกล้มักกะฮ์ ในแคว้นฮิญาซ ประเทศซาอุดีอาระเบีย [ 1] ตัวภูเขามีถ้ำฮิรออ์ (غَار حِرَاء ) ที่เป็นจุดสำคัญของมุสลิม ทั่วโลก เพราะเป็นที่ที่นบี (ศาสดา ) มุฮัมมัด ใช้เวลานั่งสมาธิในนี้ และเชื่อกันโดยทั่วไปว่าเป็นที่ที่ได้รับการเปิดเผยครั้งแรก ซึ่งเป็น 5 อายะฮ์ แรกของซูเราะฮ์อัลอะลัก จากเทวทูตญิบรีล [ 2]
ศัพทมูลวิทยา
เนื่องจากเป็นที่ที่มุฮัมมัดได้รับการเปิดเผยครั้งแรก และได้รับ 5 อายะฮ์ แรกของอัลกุรอาน ภูเขานี้จึงได้ชื่อว่า ญะบะลุนนูร ("ภูเขาแห่งแสง" หรือ "ภูเขาแห่งการรู้แจ้ง ")[ 3] กล่าวกันว่า วันที่มีการประทานครั้งแรกอยู่ในคืนวันที่ 10 สิงหาคม ค.ศ. 610 หรือวันจันทร์ที่ 21 เราะมะฎอน ทำให้มุฮัมมัดมีอายุ 40 ปี 6 เดือน และ 12 วันตามปฏิทินจันทรคติ หรือ 39 ปี 3 เดือน และ 22 วันตามปฏิทินกริกอเรียน[ 4]
ลักษณะ
ลักษณะทางกายภาพหนึ่งที่ทำให้ญะบะลุนนูรแตกต่างจากภูเขาลูกอื่น คือ จุดยอดเขาที่ดูเหมือนภูเขาสองลูกตั้งทับกัน บนเขาไม่มีน้ำหรือพืชชนิดไหนเลยนอกจากหนาม ฮิรออ์อยู่สูงกว่าษะบีร (ثَبِيْر )[ a] และล้อมรอบด้วยยอดแหลมและชัน ที่มุฮัมมัดกับผู้ติดตามบางส่วนเคยขึ้นไป[ 7]
ถ้ำฮิรออ์
ทางเข้าถ้ำฮิรออ์บนภูเขา
การเดินขึ้นเขาถึงถ้ำต้องเดินไป 1,750 ก้าว ตัวถ้ำมีความยาว 3.7 เมตร (12 ฟุต) และกว้าง 1.60 เมตร (5 ฟุต 3 นิ้ว)[ 2] ตั้งอยู่ที่ความสูง 270 เมตร (890 ฟุต)[ 8] ในช่วงพิธี ฮัจญ์ มีผู้เยี่ยมชมประมาณ 5,000 คนเพื่อมาดูสถานที่ที่มุฮัมมัดได้รับโองการแรกจากญิบรีล[ 8]
เรื่องมีอยู่ว่า ความต้องการสันโดษที่เพิ่มขึ้น ทำให้มุฮัมมัดต้องอยู่อย่างสันโดษและทำสมาธิบนเนินหินรอบมักกะฮ์[ 9] ท่านอยู่ในถ้ำในหนึ่งเดือนทุกปี มีส่วนร่วมในการ ตะฮันนุษ (تَحَنُّث )[ b] [ 3] [ 12]
ภาพ
ผู้คนเข้าถ้ำฮิรออ์
ภาพรวมของญะบะลุนนูร
ภาพ
มักกะฮ์ ใน ค.ศ. 2019 มี
มัสยิดอัลฮะรอม อยู่ด้านหน้า และญะบะลุนนูรอยู่ด้านหลัง
หมายเหตุ
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
↑ "Jabal al-Nour (The Mountain Of Light) and Ghar Hira (Cave of Hira)" . 16 September 2015 .
↑ 2.0 2.1 "In the Cave of Hira' " . Witness-Pioneer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2008-02-15. สืบค้นเมื่อ 2018-04-11 .
↑ 3.0 3.1 Weir, T.H.; Watt, W. Montgomery. "Ḥirāʾ" . ใน Bearman, P.; Bianquis, Th.; Bosworth, C.E.; van Donzel, E.; Heinrichs, W.P. (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam (2nd ed.). Brill Online. สืบค้นเมื่อ 7 October 2013 .
↑ Mubārakpūrī, Ṣafī R. (1998). When the Moon Split . Riyadh.
↑ "T̲h̲abīr" , Encyclopedia of Islam (2 ed.), Brill , 2017, สืบค้นเมื่อ 2018-04-11
↑ Schadler, Peter (2017). "4" . John of Damascus and Islam: Christian Heresiology and the Intellectual Background to Earliest Christian-Muslim Relations . Brill. p. 158. ISBN 978-9004356054 .
↑ Weir, T. H.. "Ḥirāʾ." Encyclopaedia of Islam, First Edition (1913-1936). Edited by M. Th. Houtsma, T.W. Arnold , R. Basset, R. Hartmann. Brill Online, 2013. Reference. Augustana College. 07 October 2013 <http://referenceworks.brillonline.com/entries/encyclopaedia-of-islam-1/hira-SIM_2820 >
↑ 8.0 8.1 "Archived copy" . Saudi Tourism. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2011-10-08. สืบค้นเมื่อ 2018-04-11 .{{cite web }}
: CS1 maint: archived copy as title (ลิงก์ )
↑ Peterson, Daniel C. (2013). Muhammad, prophet of Allah . Grand Rapids, Mich.
↑ "Taḥannut̲h̲" , Encyclopedia of Islam (2 ed.), Brill, 2017, สืบค้นเมื่อ 2018-04-11
↑ Kister, M. J. (1968), " "Al-Taḥannuth": An Inquiry into the Meaning of a Term" (PDF) , Kister.huji.ac.il , pp. 223–236, สืบค้นเมื่อ 2018-04-11
↑ al-Tabarī, Abū Ja'far Muhammad B. Jarīr (1988). Watt, W. Montgomery; McDonald, M.V. (บ.ก.). Ta'rīkh al-rusul wa'l-mulūk [The history of al-Tabarī ]. Vol. 6. Albany, N.Y.: State University of New York Press.
แหล่งข้อมูลอื่น