ตราแผ่นดินของเบลเยียม
ตราแผ่นดินของเบลเยียม (อังกฤษ: Coat of arms of Belgium) เป็นตราอาร์มของประเทศเบลเยียมที่เริ่มใช้เป็นตราประจำชาติเมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 1837 ตราแผ่นดินประกอบด้วยสิงโตเบลเยียม (Leo Belgicus) ตามมาตรา 193 (เดิมมาตรา 125) ของรัฐธรรมนูฐเบลเยียมที่ระบุว่า ชาติเบลเยียมใชสีแดง, เหลือง และ ดำเป็นสีประจำชาติ และตราอาร์มมีสิงโตเบลเยียมพร้อมด้วยคำขวัญ 'ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันนำมาซึ่งความแข็งแกร่ง' (UNITY MAKES STRENGTH) พระราชบัญญัติที่ออกเมื่อวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 1837 ระบุรูปทรงของตราอาร์มโดยบรรยายทั้งตรามหาลัญจกรณ์ และตราประทับของราชอาณาจักร ตราใหญ่นิยามของตราอย่างเป็นทางการ:
เหนือโล่เป็นหมวกเกราะเปิดกระบังมีพู่ประดับสีทอง ขอบสีดำ และเครื่องยอดเป็นมงกุฎ ด้านหลังโล่เป็นมือแห่งความยุติธรรมและคทายอดสิงโต สร้อยเครื่องราชอิสริยาภรณ์เลโอโปลด์ล้อมรอบโล่ ประคองข้างด้วยสิงโตสองตัวถือหอกที่ยอดเป็นธงชาติเบลเยียมสีแดง, เหลือง และ ดำ ใต้ฐานรองเป็นคำขวัญเป็นภาษาฝรั่งเศส: L'UNION FAIT LA FORCE หรือเป็นเป็นภาษาดัตช์: EENDRACHT MAAKT MACHT ('ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันนำมาซึ่งความแข็งแกร่ง') แถบคำขวัญเป็นพื้นสีแดงขอบเส้นขนานดำทั้งบนและล่าง ตัวอักษรของคำขวัญเป็นสีทอง ตั้งแต่ออกเป็นพระราชประกาศในปี ค.ศ. 1837 คำขวัญก็มิได้รับการแปลอย่างเป็นทางการ และมักจะใช้คำขวัญที่เป็นภาษาดัตช์ ตราที่บรรยายทั้งหมดอยู่ภายในเสื้อคลุมขนเออร์มินที่แต่งด้วยครุยและสายคาดที่มีปลายเป็นพู่ รวบยอดด้วยมงกุฎ ตอนบนสุดเหนือเสื้อคลุมเป็นแถบที่มีตราของจังหวัดเก้าจังหวัดที่ประกอบกันเป็นเบลเยียมในปี ค.ศ. 1837 ที่รวมทั้งอันท์เวิร์พ, ฟลานเดอร์สตะวันตก, ฟลานเดอร์สตะวันออก, ลีเยช, บราบองต์, เอโนต์, ลิมบวร์ก, ลักเซ็มเบิร์ก และ นาเมอร์ ตรามหาจลัญจกรณ์ใหญ่เป็นตราที่มิได้ใช้บ่อยครั้งนัก เมื่อใช้ก็จะใช้ในการประทับบนกฎหมายหรือสนธิสัญญาต่างประเทศ เมื่อบราบองต์แบ่งแยกออกไปเป็นเฟล็มมิชบราบองต์, วอลลูนบราบองต์ และบรัสเซลส์ในปี ค.ศ. 1995 ตราอาร์มใหญ่ก็มิได้แสดงดินแดนจริงของเบลเยียม ภาพตราอาร์ม
ดูเพิ่มอ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ตราแผ่นดินของเบลเยียม |