ติมอร์ของโปรตุเกส (โปรตุเกส: Timor Português) หมายถึงช่วงเวลาทางประวัติศาสตร์ของประเทศติมอร์ตะวันออก ขณะเป็นอาณานิคมของโปรตุเกส ระหว่าง ค.ศ. 1702 ถึง ค.ศ. 1975 ในช่วงเวลาส่วนใหญ่ของยุคสมัยนี้ เกาะติมอร์ ถูกแบ่งระหว่างโปรตุเกสและหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของเนเธอร์แลนด์
ชาวโปรตุเกสถือเป็นชนชาติยุโรปกลุ่มแรกในบริเวณนี้ โดยเดินทางมาถึงใน ค.ศ. 1515[2] นักบวชคณะดอมินิกัน เดินทางมาถึงเกาะติมอร์ใน ค.ศ. 1556 และตัวเกาะก็ถูกประกาศเป็นอาณานิคมของโปรตุเกสใน ค.ศ. 1702 ภายหลังจากการปฏิวัติคาร์เนชัน (ถือเป็นจุดเริ่มต้นของกระบวนการปลดปล่อยอาณานิคมโดยรัฐบาลลิสบอน) ใน ค.ศ. 1975 ติมอร์ตะวันออกถูกบุกครองโดยอินโดนีเซีย กระนั้น การบุกครองดังกล่าวก็ไม่ได้ถูกยอมรับว่าชอบด้วยกฎหมายจากสหประชาชาติ ซึ่งยังคงรับรองว่าติมอร์ตะวันออกยังคงอยู่ภายใต้การปกครองของโปรตุเกส ท้ายที่สุดแล้วติมอร์ตะวันออกจึงได้รับเอกราชใน ค.ศ. 2002 หลังจากอยู่ภายใต้ การบริหารช่วงเปลี่ยนผ่านโดยสหประชาชาติ[3]
อ้างอิง
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Flags of the World
- ↑ West, p. 198.
- ↑ C. R. Boxer, "Portuguese Timor: A Rough Island Story, 1515-1960." History Today (May 1960) 19#5) pp 349-355.
![ตราแผ่นดิน (ค.ศ. 1935–1975)[1]ของติมอร์ของโปรตุเกส](%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Coat_of_arms_of_Portuguese_Timor_(1951%E2%80%931975).svg)
