ทางช้างเผือก

ดาราจักรทางช้างเผือก
ข้อมูลสังเกตการณ์ (ต้นยุคอ้างอิง J2000)
กลุ่มดาว	กลุ่มดาวคนยิงธนู
ไรต์แอสเซนชัน	17h 45m 40.0409s[1]
เดคลิเนชัน	−29° 00′ 28.118″[1]
ระยะทาง	25.6–27.1 kly (7.86–8.32 kpc)[2][3]
ลักษณะเฉพาะ
ประเภท	Sb, Sbc, or SB(rs)bc[4][5] (ดาราจักรชนิดก้นหอยมีคาน)
มวล	(0.8–1.5)×1012[6][7][8][9] M☉
จำนวนดวงดาว	100–400 พันล้าน
ขนาด	จานดาราจักร: 185 ± 15 kly [10][11] ฮาโลของสสารมืด: 1.9 ± 0.4 Mly (580 ± 120 kpc)[12][13]
เส้นผ่านศูนย์กลาง 100,000–120,000 ปีแสง (31–37 กิโลพาร์เซก)[14] ความหนาแน่น 1,000 ปีแสง (0.31 กิโลพาร์เซก)[14] ดวงดาวที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จัก 13.2 Gyr[15] ระยะห่างของดวงอาทิตย์จนถึงศูนย์กลาง 27.2 ± 1.1 ปีแสง (8.3 ± 0.34 กิโลพาร์เซก)[16] ระยะเวลาการหมุนทางช้างเผือกของดวงอาทิตย์ 200 Myr (การหมุนเชิงลบ) การหมุนเวียนรอบระยะเวลารูปแบบ 50 Myr[17] ระยะเวลาการหมุนรูปแบบบาร์ 15–18 Myr[17] ความเร็วที่สัมพันธ์กับกรอบที่เหลือCMB 552 ± 6 km/s[18] ดูเพิ่ม: ดาราจักร, รายชื่อดาราจักร

ทางช้างเผือก (อังกฤษ: Milky Way) คือดาราจักรที่เป็นที่ตั้งของระบบสุริยะและโลกของเรา^[19][20] ชื่อภาษาอังกฤษ Milky Way มาจากคำภาษากรีกว่า γαλαξίας κύκλος (กาลาซิอัส คูคลอส, "วงกลมสีน้ำนม") โดยเมื่อมองบนท้องฟ้าจะปรากฏเป็นแถบขมุกขมัวคล้ายเมฆของแสงสว่างสีขาว ซึ่งเกิดจากดาวฤกษ์จำนวนมากภายในดาราจักรที่มีรูปร่างเป็นแผ่นจาน แต่เดิมนั้นนักดาราศาสตร์คิดว่าดาราจักรทางช้างเผือกมีลักษณะเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยธรรมดา แต่หลังจากผ่านการประเมินครั้งใหม่ในปี พ.ศ. 2548 พบว่าทางช้างเผือกน่าจะเป็นดาราจักรชนิดก้นหอยมีคานเสียมากกว่า เส้นผ่าศูนย์กลางของดาราจักรทางช้างเผือกมีระยะทางระหว่าง 150,000 ถึง 200,000 ปีแสง^[21][22][23] และมีจำนวนดาวฤกษ์ประมาณ 1 แสนล้าน ถึง 4 แสนล้านดวง^[24][25] ส่วนที่สว่างที่สุดของทางช้างเผือกอยู่บริเวณกลุ่มดาวคนยิงธนู ซึ่งเป็นทิศทางไปสู่ใจกลางดาราจักร ณ จุดศุนย์กลางของดาราจักรทางช้างเผือกเป็นแหล่งคลื่นวิทยุที่มีความเข้มข้นสูง เรียกว่า คนยิงธนูเอ โดยจุดที่สัญญาณเข้มข้นที่สุดเรียกว่า คนยิงธนูเอ* ซึ่งมีหลุมดำมวลยิ่งยวด ที่มีขนาดมวลราว 4.100 (± 0.034) ล้านเท่าของมวลสุริยะ มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 60 ล้านกิโลเมตร

ระบบสุริยะอยู่ห่างจากใจกลางดาราจักรออกมาราว 26,490 (± 100) ปีแสง โดยตั้งอยู่ตรงขอบด้านในของแขนนายพราน (Orion Arm) เมื่อเทียบกับเส้นศูนย์สูตรฟ้า ทางช้างเผือกขึ้นไปเหนือสุดที่กลุ่มดาวแคสซิโอเปีย และลงไปใต้สุดบริเวณกลุ่มดาวกางเขนใต้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่าระนาบศูนย์สูตรของโลก ทำมุมเอียงกับระนาบดาราจักรอยู่มาก คนในเมืองใหญ่ไม่มีโอกาสมองเห็นทางช้างเผือกเนื่องจากมลภาวะทางแสงและฝุ่นควันในตัวเมือง แถบชานเมืองและในที่ห่างไกลสามารถมองเห็นทางช้างเผือกได้ แต่บางคนอาจนึกว่าเป็นก้อนเมฆในบรรยากาศ

เมื่อสังเกตเห็นท้องฟ้ายามค่ำคืนคำว่า "ทางช้างเผือก" ถูกจำกัดกลุ่มหมอกของแสงสีขาวบาง 30 องศา ลอยกว้างข้ามท้องฟ้า^[26] (แม้ว่าทั้งหมดของดาวที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าเป็นส่วนหนึ่งของดาราจักรทางช้างเผือก) แสงในแถบนี้มาจากดาวที่สลายและวัสดุอื่น ๆ ที่อยู่ภายในระนาบทางช้างเผือก บริเวณมืดภายในวง เช่น ระแหงดี และถุงถ่าน ที่สอดคล้องกับบริเวณที่มีแสงจากดาวไกลถูกบล็อกโดย ฝุ่นละอองระหว่างดวงดาว

ดาราจักรทางช้างเผือก มีความสว่างพื้นผิวที่ค่อนข้างต่ำ การมองเห็นของมันสามารถลดน้อยลงโดยแสงพื้นหลังเช่น มลพิษทางแสงหรือแสงเล็ดลอดจากดวงจันทร์ เราสามารถมองเห็นได้อย่างง่ายดายเมื่อมีขนาด จำกัดคือ 5.1 หรือมากกว่า ในขณะที่แสดงการจัดการที่ดีของรายละเอียดที่ 6.1^[27] ซึ่งทำให้ทางช้างเผือกมองเห็นได้ยากจากใด ๆ สถานที่ในเมืองหรือชานเมืองสดใสสว่าง แต่ที่โดดเด่นมากเมื่อมองจากพื้นที่ชนบทเมื่อดวงจันทร์อยู่ใต้เส้นขอบฟ้า

ดาราจักรทางช้างเผือกผ่านส่วนในประมาณ 30 กลุ่มดาว ศูนย์กลางของดาราจักรที่อยู่ในทิศทางของกลุ่มดาวคนยิงธนู มันอยู่ที่นี่ว่าทางช้างเผือกเป็นที่สว่างที่สุด จากราศีธนู กลุ่มหมอกแสงสีขาวที่ปรากฏขึ้นจะผ่านไปทางทิศตะวันตกในทางช้างเผือกไปยังไม่ใช้ศูนย์กลางของทางช้างเผือกในกลุ่มดาวสารถี กลุ่มดาวแล้วยังไปทางทิศตะวันตกส่วนที่เหลือของทางรอบท้องฟ้ากลับไปกลุ่มดาวคนยิงธนู ข้อเท็จจริงที่ว่ากลุ่มแบ่งออกท้องฟ้ายามค่ำคืนเป็นสองซีกโลกเท่ากับแสดงให้เห็นว่าระบบสุริยะตั้งอยู่ใกล้กับระนาบทางช้างเผือก

ระนาบทางช้างเผือก มีแนวโน้มเอียงประมาณ 60 องศาไปสุริยวิถี (ระนาบของวงโคจรของโลก) เมื่อเทียบกับเส้นศูนย์สูตร ที่ผ่านเท่าทิศเหนือของกลุ่มดาวค้างคาว และเท่าทิศใต้ของกลุ่มดาวกางเขนใต้ แสดงให้เห็นความโน้มเอียงสูงของระนาบเส้นศูนย์สูตรของโลกและระนาบสัมพันธ์สุริยวิถีกับระนาบทางช้างเผือก ขั้วโลกเหนือทางช้างเผือกที่ตั้งอยู่ที่ขวาขึ้น 12_h 49_m ลดลง +27.4° (B1950) อยู่ใกล้กับ Beta Comae Berenices และขั้วโลกทางช้างเผือกทิศใต้ที่อยู่ใกล้กับดาวอัลฟา ช่างแกะสลัก เนื่องจากการแนวโน้มเอียงสูง ขึ้นอยู่กับเวลากลางคืนและปี ส่วนโค้งของทางช้างเผือกจะปรากฏค่อนข้างต่ำหรือค่อนข้างสูงในท้องฟ้า สำหรับผู้ที่สังเกตการณ์จากประมาณ 65 องศาเหนือถึง 65 องศาใต้บนพื้นผิวโลกทางช้างเผือกผ่านโดยตรงข้างบนวันละสองครั้ง

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

• หน้าต่างแห่งบาด์
• ระบบพิกัดดาราจักร
• MilkyWay@Home
• เอ็นจีซี 6744, ดาราจักรที่คิดว่าจะคล้ายกับดาราจักรทางช้างเผือก
• ค่าคงที่ออร์ต

• Thorsten Dambeck in Sky and Telescope, "Gaia's Mission to the Milky Way", March 2008, p. 36–39.
• Cristina Chiappini, The Formation and Evolution of the Milky Way, American Scientist, November/December 2001, pp. 506–515

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ทางช้างเผือก

• The Milky Way Galaxy from An Atlas of the Universe
• Basic Milky Way plan map, including spiral arms and the Orion spur
• A 3D map of the Milky Way Galaxy
• แผนที่ดาว (ไทย)
• แผนที่ดาวพิกัดศูนย์สูตร (Equatorial Sky Chart) (ไทย)

บทความดาราศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก