ทางรถไฟสายดอนเดด–ดอนคอน
ทางรถไฟสายดอนเดด-ดอนคอน (อังกฤษ: Don Det–Don Khon Railway) เป็นทางรถไฟรางแคบระยะสั้น และเป็นทางรถไฟขนถ่ายสินค้าข้ามฝั่งน้ำ (Portage railway) เพื่อเชื่อมการเดินทางข้ามแม่น้ำโขงจากเกาะดอนเดด (ลาว: ດອນເດດ) กับเกาะดอนคอน (ลาว: ດອນຄອນ) ซึ่งสองเกาะนี้เป็นส่วนหนึ่งของสี่พันดอน (ลาว: ສີ່ພັນດອນ) หรือศรีทันดร ที่มีความหมายว่าสี่พันเกาะ ตั้งทางตอนใต้ของประเทศลาว ซึ่งปัจจุบันเกาะดอนเดดและดอนคอนนั้นขึ้นกับเมืองโขง แขวงจำปาศักดิ์ ประเทศลาว[1] ก่อสร้างตั้งแต่ปี พ.ศ. 2436 ซึ่งขณะนั้นลาวยังเป็นส่วนหนึ่งของอินโดจีนของฝรั่งเศส ถือเป็นการขนส่งระบบรางแห่งแรกของประเทศลาว การเดินทางข้ามแม่น้ำโขงในบริเวณสี่พันดอนนั้นเป็นสิ่งที่ยากลำบาก เนื่องจากมีเกาะแก่งใหญ่น้อยกับกระแสน้ำที่ไหลแรง ครั้งช่วงที่ลาวตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส มีเรือกลไฟจำนวนไม่น้อยอัปปางหรือเสียหายจากการเดินทางผ่านบริเวณดังกล่าว คณะกรรมาธิการสำรวจแม่น้ำโขง (Mekong Exploration Commission) ชาวฝรั่งเศสจึงได้สร้างเส้นทางรถไฟขึ้นบริเวณเกาะดอนคอนขึ้นเพื่อบรรทุกผู้โดยสารและสินค้าข้ามไปอีกฝั่งสำหรับต่อเรือเมื่อปี พ.ศ. 2436 หลังมีผู้โดยสารจำนวนมากขึ้น จึงขยายเส้นทางออกไปอีก 3 กิโลเมตร โดยสร้างสะพานข้ามร่องน้ำเพื่อเชื่อมกับเกาะดอนเดด[2][3] ใช้หัวรถจักรไอน้ำในการเดินรถ เดิมใช้รางขนาด 600 มิลลิเมตร ก่อนเพิ่มขนาดเป็น 1,000 มิลลิเมตร[4] แต่เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งที่สองขึ้น การเดินรถก็หยุดชะงัก รถไฟเที่ยวสุดท้ายเดินรถในปี พ.ศ. 2483 หลังจากนั้นเป็นต้นมาทางรถไฟสายนี้ก็ถูกทิ้งร้างมิได้ใช้ประโยชน์อันใดอีก[5] เหลือเพียงซากสะพาน หัวรถจักร และคันทางเป็นอนุสรณ์[2][3] ในปี พ.ศ. 2549 รัฐบาลลาวมีแผนที่จะฟื้นฟูเส้นทางรถไฟสายดังกล่าวเพื่อพัฒนาเป็นแหล่งท่องเที่ยว[6] โดยร่วมทุนกับบริษัทเอกชนจากสาธารณรัฐเกาหลี และจะเริ่มภายในปี พ.ศ. 2550[7] ทางรถไฟสายดอนเดด-ดอนคอนถือเป็นทางรถไฟสายแรกและสายเดียวที่ดำเนินการภายในประเทศลาว จนกระทั่งปี พ.ศ. 2552 ได้มีการเปิดเส้นทางรถไฟระหว่างหนองคาย-ท่านาแล้ง บ้านดงโพสี นครหลวงเวียงจันทน์ ระยะทาง 3.5 กิโลเมตร[8][9] อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|