ปี่ชวา เป็นเครื่องเป่าชนิดหนึ่งที่มีลิ้น เข้าใจว่าเมืองไทยรับมาในคราวเดียวกับกลองแขก ส่วนประกอบของปี่ชวามีดังนี้
- ตัวเลา ทำด้วยไม้จริง ๆ แบ่งเป็น 2 ท่อน ท่อนแรก เรียกว่า "เลาปี่" กลึงให้กลมเรียวยาว ภายในโปร่งตลอด ตอนโคนกลึงให้ใหญ่เล็กน้อย มีลูกแก้วคั่น ท่อนบนของลำปี่ ใต้ลูกแก้วเจาะรู 7 รูเรียงตามลำดับ สำหรับปิดเปิด และมี "รูนิ้วค้ำ" อยู่ด้านหลังใกล้กับลูกแก้ว อีกท่อนหนึ่งเรียกว่า "ลำโพงปี่" ทำด้วยไม้จริง กลึงให้กลมเรียว ปลายบานเหมือนดอกลำโพง ภายในโปร่ง ตอนกลางกลึงเป็นลูกแก้วคั่น ตอนบนจะหุ้มด้วยแผ่นโลหะบาง ๆ โดยรอบ สวมรับกับตัวลำปี่ได้พอดี
- ลิ้นปี่ ทำด้วยใบตาลแก่ ตัดพับซ้อนกันเป็น 4 กลีบ สอดใส่ที่ปลาย "กำพวด" ซึ่งทำด้วยโลหะกลมเล็กยาว ภายในโปร่ง ผูกด้วยเชือกเส้นเล็กๆด้วยเงื่อนตะกรุดเบ็ด เคียนด้วยด้ายที่โคนกำพวด เพื่อสอดใส่ให้แน่นในรูปี่ เฉพาะลิ้นปี่ชวาจะมี "กะบังลม" ซึ่งทำด้วยไม้หรือกะลา บางกลม สำหรับรองรับริมฝีปากขณะเป่า สำหรับตัวเลาปี่ชวา นอกจากจะทำด้วยไม้แล้ว ยังสามารถทำให้สวยงามด้วยงาทั้งเลา หรือทำด้วยไม้ประดับงา
ปี่ชวาใช้ในการบรรเลงในวงบัวลอย วงปี่พาทย์นางหงส์ และวงเครื่องสายปี่ชวา นอกจากนี้ปี่ชวายังใช้ในการเป่าประกอบการรำกระบี่กระบองและการชกมวย
|
---|
เครื่องดีด | |
---|
เครื่องสี | |
---|
เครื่องตี | เครื่องไม้ | |
---|
เครื่องโลหะ | |
---|
เครื่องหนัง | |
---|
|
---|
เครื่องเป่า | |
---|
เครื่องดนตรีอื่น ๆ | |
---|
แบ่งตามภาค | ภาคเหนือ | |
---|
ภาคอีสาน | |
---|
ภาคกลาง | |
---|
ภาคใต้ | |
---|
|
---|