พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร

พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 และสมเด็จพระราชินีคามิลลา

จากบนลงล่าง ซ้ายไปขวา สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 เเละสมเด็จพระราชินีคามิลลา เสด็จออกสีหบัญชร พระราชวังบักกิงแฮม การเเสดงลูกศรสีเเดง ของกองทัพอากาศเหนือพระราชวังบักกิงแฮม สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 ทรงมหามงกุฎเซนต์เอ็ดเวิร์ดที่เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 เเละสมเด็จพระราชินีคามิลลา ประทับราชรถพัชราภิเษก เสด็จฯไปยังเวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ ขบวนพยุหยาตราผ่านถนนเดอะมอลล์ ลอนดอน สหราชอาณาจักร ช่างภาพซึ่งตั้งกล้องอยู่บน พระบรมราชินยานุสรณ์ สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย
วันที่	6 พฤษภาคม พ.ศ. 2566
สถานที่	เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์
ที่ตั้ง	ลอนดอน สหราชอาณาจักร
ผู้เข้าร่วม	สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 สมเด็จพระราชินีคามิลลา ตำแหน่งใหญ่แห่งรัฐ อัครมุขนายกและผู้ช่วยมุขนายกในคริสตจักรแห่งอังกฤษ หัวหน้าตราอาร์มแห่งเครื่องราชอิสริยาภรณ์การ์เตอร์ สมาชิกขุนนางสหราชอาณาจักร
เว็บไซต์	coronation.gov.uk

พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 และสถาปนาพระอัครมเหสี สมเด็จพระราชินีคามิลลา แห่งสหราชอาณาจักร จัดขึ้นเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2566 ณ เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์^[1] พระราชพิธีดังกล่าวจะใช้ระยะเวลาสั้นและงบประมาณน้อยกว่าพระราชพิธีราชาภิเษกก่อนหน้านี้^[2] โดยมีการเตรียมงานมายาวนานตั้งแต่ในรัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ซึ่งแผนของงานดังกล่าวมีการใช้รหัสว่า "ปฏิบัติการลูกโลกทองคำ"^[3][4]

ทั้งนี้ ในการสถาปนาคามิลลา แชนด์ เป็นสมเด็จพระราชินีคามิลลาอย่างเป็นทางการนั้น เป็นการสถาปนาสมเด็จพระราชินีครั้งแรกตั้งแต่การสถาปนาสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี เมื่อ พ.ศ. 2480^[4] ส่วนกลุ่มต่อต้านสถาบันพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร ได้จัดการประท้วงระหว่างพระราชพิธีดังกล่าว^[5] อนึ่ง ดยุกแห่งซัสเซกซ์ได้เสด็จเข้าร่วมพระราชพิธีราชาภิเษกของพระราชบิดา ในขณะที่ดัชเชสแห่งซัสเซกซ์จะมิได้ตามเสด็จพระสวามีเข้าร่วมพระราชพิธีราชาภิเษกและยังคงประทับอยู่ที่รัฐแคลิฟอร์เนียในสหรัฐ ร่วมกับพระโอรส-ธิดา เจ้าชายอาร์ชีและเจ้าหญิงลิลีเบ็ตแห่งซัสเซกซ์ เนื่องด้วยในวันเดียวกันเป็นวันคล้ายวันประสูติของเจ้าชายอาร์ชีผู้เป็นพระโอรส

พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 และสมเด็จพระราชินีคามิลลาเป็นพระราชพิธีราชาภิเษกของพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักรครั้งแรกในคริสต์ศตวรรษที่ 21 อีกทั้งยังเป็นครั้งแรกที่มีการถ่ายทอดสดทั่วโลก นอกจากนี้ยังเป็นพระราชพิธีราชาภิเษกที่จัดขึ้นในเวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ครั้งที่ 40 นับตั้งแต่พระราชพิธีราชาภิเษกของพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตใน พ.ศ. 1609^[6][a]

มีแขกที่ได้รับเชิญประมาณ 2,200 คนจาก 203 ประเทศ^[8] ผู้ได้รับเชิญประกอบด้วยสมาชิกราชวงศ์ ผู้แทนจากนิกายคริสต์จักรแห่งอังกฤษและชุมชนผู้นับถือศาสนาอื่น ๆ ในอังกฤษ นักการเมืองที่มีชื่อเสียงจากสหราชอาณาจักรและเครือจักรภพ ตลอดจนประมุขแห่งรัฐและเชื้อพระวงศ์ต่างประเทศ^[9]

จำนวนผู้เข้าร่วมทางการเมืองลดลงอย่างมากจาก พ.ศ. 2496 ที่สมาชิกรัฐสภาทั้งหมดของสหราชอาณาจักรเข้าร่วมพิธี^[10] ทางสำนักพระราชวังบักกิงแฮมพิจารณาเชิญ ส.ส. เพียง 20 คนและขุนนางอีก 20 คน แต่การประท้วงจาก ส.ส. และขุนนางทำให้มีการเพิ่มจำนวนผู้เข้าร่วมมากกว่าสองเท่า โดยสำนักงานคณะรัฐมนตรีจะเป็นผู้ตัดสินใจขั้นสุดท้ายว่าใครได้รับเชิญ^[11][12] คู่สมรสของสมาชิกคณะรัฐมนตรีไม่ได้รับเชิญ ทำให้รัฐมนตรีบางคนรู้สึกโกรธ^[13]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร