Share to:

 

ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2022

ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2022
รามอน ซันเชซ ปิซฆวน ใน เซบิยา จะเป็นเจ้าภาพนัดชิงชนะเลิศ
รายการยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2021–22
ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท เรนเจอส์
เยอรมนี สกอตแลนด์
1 1
หลัง ต่อเวลาพิเศษ
ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท ชนะ ลูกโทษ 5–4
วันที่18 พฤษภาคม ค.ศ. 2022 (2022-05-18)
สนามรามอน ซันเชซ ปิซฆวน, เซบิยา
ผู้เล่นยอดเยี่ยม
ประจำนัด		เควิน ทรัพ (ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท)[1]
ผู้ตัดสินสลัฟคอ วินชิช (สโลวีเนีย)[2]
ผู้ชม38,842 คน[3]
สภาพอากาศกลางคืนมีเมฆเป็นบางส่วน
31 องศาเซลเซียส (88 องศาฟาเรนไฮต์)
32% ความชื้นสัมพัทธ์[4]
← 2021
2023 →

ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2022 เป็นการแข่งขันฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศของยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2021–22 ฤดูกาลที่ 51 ของการแข่งขันฟุตบอลสโมสรลำดับที่สองของยุโรป จัดขึ้นโดยยูฟ่า และเป็นฤดูกาลที่ 13 นับตั้งแต่เปลี่ยนชื่อจากยูฟ่าคัพมาเป็นยูฟ่ายูโรปาลีก นัดนี้จะลงเล่นในวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2565 (ค.ศ. 2022) ที่ รามอน ซันเชซ ปิซฆวน ในเมือง เซบิยา ประเทศสเปน.[5] ระหว่างสโมสรจากเยอรมัน ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท และสโมสรจากสกอตแลนด์ เรนเจอส์.

ทีม

ในตารางด้านล่างนี้, นัดชิงชนะเลิศจนถึงปี ค.ศ. 2009 เป็นยุคยูฟ่าคัพ, นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 เป็นยุคยูฟ่ายูโรปาลีก.

ทีม จำนวนการลงสนามรอบชิงชนะเลิศครั้งที่ผ่านมา (ตัวหนาหมายถึงทีมชนะเลิศ)
เยอรมนี ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท 1 (1980)
สกอตแลนด์ เรนเจอส์ 1 (2008)

สนามแข่งขัน

รามอน ซันเชซ ปิซฆวน ใน เซบิยา จะเป็นเจ้าภาพนัดชิงชนะเลิศ.

นี่จะเป็นแมตช์ยูโรปาลีกครั้งแรกที่จะจัดขึ้นที่สนามแห่งนี้. ก่อนหน้านี้เป็นเจ้าภาพ ยูโรเปียนคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1986. เมืองเซบิยารับหน้าที่เป็นเจ้าภาพ ยูฟ่าคัพ นัดชิงชนะเลิศ 2003 ที่ สนามกีฬาลาการ์ตูฆา. สเปนเคยรับหน้าเสื่อเป้นเจ้าภาพมาแล้วสี่ครั้ง รวมไปถึงนัดชิงชนะเลิศยูฟ่าคัพ (ถือหนึ่งเลกใน 1977, 1985, 1986, และ 1988).

การคัดเลือกเป็นเจ้าภาพ

สำหรับรายละเอียดในการเลือกบูดาเปสต์ในการเป็นเจ้าภาพต้นฉบับสำหรับนัดชิงชนะเลิศ ดูที่ ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2023 § การคัดเลือกเป็นเจ้าภาพ

กระบวนการเสนอราคาแบบเปิดได้เปิดตัวไปในวันที่ 28 กันยายน ค.ศ. 2018 โดยยูฟ่าเพื่อเลือกสถานที่ของรอบชิงชนะเลิศของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก, ยูฟ่ายูโรปาลีกและยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกหญิงในปี 2021 สมาคมมีเวลาจนถึงวันที่ 26 ตุลาคม 2018 เพื่อแสดงความสนใจและเสนอเอกสารจะต้องส่งภายในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2019.

ยูฟ่าได้ประกาศไว้เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 2018 นั้นสามสมาคมได้แสดงความสนใจที่จะเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2021,[6] และวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2019 สองสมาคมได้ยื่นเอกสารก่อนเส้นตาย.[7]

ขั้นตอนสุดท้ายในกระบวนการเสนอราคาสำหรับนัดชิงชนะเลิศ
ประเทศ สนามกีฬา เมือง ความจุ หมายเหตุ
 จอร์เจีย บอริส ไปชัดเซ ดีนาโม อารีนา ทบิลีซี 54,202 เคยเป็นเจ้าภาพ ยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2015
 สเปน รามอน ซันเชซ ปิซฆวน เซบิยา 43,883 เคยเป็นเจ้าภาพ ยูโรเปียนคัพ นัดชิงชนะเลิศ 1986

สมาคมดังต่อไปนี้แสดงความสนใจในการเป็นเจ้าภาพ แต่ในที่สุดก็ไม่เสนอราคา:

สนาม รามอน ซันเชซ ปิซฆวน ได้ถูกรับเลือกโดยคณะกรรมการบริหารยูฟ่าระหว่างการประชุมของพวกเขาในกรุง ลูบลิยานา, ประเทศสโลวีเนีย เมื่อวันที่ 24 กันยายน ค.ศ. 2019.[8][9]

เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 2020, คณะกรรมการบริหารยูฟ่าประกาศว่าเนื่องจากการเลื่อนและการย้ายที่ตั้งของ นัดชิงชนะเลิศ ค.ศ. 2020, เซบิยาจะเป็นเจ้าภาพรอบชิงชนะเลิศปี ค.ศ. 2022 แทน.[10]

เส้นทางสู่นัดชิงชนะเลิศ

ข้อมูลเพิ่มเติม: ยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2021–22 และ ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2021–22

หมายเหตุ: ในตาราง, ผลการแข่งขันของผู้เข้าชิงชนะเลิศจะได้รับเป็นชื่อแรก (H = เหย้า; A = เยือน; N: กลาง).

เยอรมนี ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท รอบ สกอตแลนด์ เรนเจอส์
ยูโรปาลีก แชมเปียนส์ลีก
บาย รอบคัดเลือก (EL, CL) คู่แข่งขัน รวมผลสองนัด นัดแรก นัดที่สอง
รอบคัดเลือกรอบสาม สวีเดน มัลเมอ เอฟเอฟ 2–4 1–2 (A) 1–2 (H)
ยูโรปาลีก
รอบเพลย์ออฟ อาร์มีเนีย อลาชเคิร์ต 1–0 1–0 (H) 0–0 (A)
คู่แข่งขัน ผล รอบแบ่งกลุ่ม คู่แข่งขัน ผล
ตุรกี เฟแนร์บาห์แช 1–1 (H) นัดที่ 1 ฝรั่งเศส ลียง 0–2 (H)
เบลเยียม อันต์เวิร์ป 1–0 (A) นัดที่ 2 เช็กเกีย สปาร์ตาปราก 0–1 (A)
กรีซ โอลิมเบียโกส 3–1 (H) นัดที่ 3 เดนมาร์ก บรอนด์บี 2–0 (H)
กรีซ โอลิมเบียโกส 2–1 (A) นัดที่ 4 เดนมาร์ก บรอนด์บี 1–1 (A)
เบลเยียม อันต์เวิร์ป 2–2 (H) นัดที่ 5 เช็กเกีย สปาร์ตาปราก 2–0 (H)
ตุรกี เฟแนร์บาห์แช 1–1 (A) นัดที่ 6 ฝรั่งเศส ลียง 1–1 (A)
ชนะเลิศ กลุ่ม ดี
อันดับ ทีม
 เล่น คะแนน
1 เยอรมนี ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท 6 12
2 กรีซ โอลิมเบียโกส 6 9
3 ตุรกี เฟแนร์บาห์แช 6 6
4 เบลเยียม อันต์เวิร์ป 6 5
แหล่งข้อมูล: ยูฟ่า
 ตารางคะแนน รองชนะเลิศ กลุ่่ม เอ
อันดับ ทีม
 เล่น คะแนน
1 ฝรั่งเศส ลียง 6 16
2 สกอตแลนด์ เรนเจอส์ 6 8
3 เช็กเกีย สปาร์ตาปราก 6 7
4 เดนมาร์ก บรอนด์บี 6 2
แหล่งข้อมูล: ยูฟ่า
คู่แข่งขัน รวมผลสองนัด นัดแรก นัดที่สอง รอบแพ้คัดออก คู่แข่งขัน รวมผลสองนัด นัดแรก นัดที่สอง
บาย รอบแพ้คัดออกเพลย์ออฟ เยอรมนี โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 6–4 4–2 (A) 2–2 (H)
สเปน เรอัลเบติส 3–2 2–1 (A) 1–1
(ต่อเวลา) (H) 		รอบ 16 ทีมสุดท้าย เซอร์เบีย เรดสตาร์ เบลเกรด 4–2 3–0 (H) 1–2 (A)
สเปน บาร์เซโลนา 4–3 1–1 (H) 3–2 (A) รอบก่อนรองชนะเลิศ โปรตุเกส บรากา 3–2 0–1 (A) 3–1
(ต่อเวลา) (H)
อังกฤษ เวสต์แฮมยูไนเต็ด 3–1 2–1 (A) 1–0 (H) รอบรองชนะเลิศ เยอรมนี แอร์เบ ไลพ์ซิช 3–2 0–1 (A) 3–1 (H)

นัด

รายละเอียด

ทีม "เจ้าบ้าน" (สำหรับวัตถุประสงค์ในการจัดการ) จะได้รับการกำหนดขึ้นโดยการจับสลากเพิ่มเติมเกิดขึ้นหลังจากเสร็จสิ้นการจับสลากรอบก่อนรองชนะเลิศและรอบรองชนะเลิศ.

ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท เยอรมนี1–1 (ต่อเวลาพิเศษ)สกอตแลนด์ เรนเจอส์
 รายงาน
ลูกโทษ
 5–4
ผู้ชม: 38,842 คน[3]
ไอน์ทรัคท์ฟรังค์ฟวร์ท[4]
เรนเจอส์[4]
GK 1 เยอรมนี เควิน ทรัพ
CB 35 บราซิล ตูตา Substituted off in the 58th นาที 58'
CB 18 มาลี อัลมามี ตูเร
CB 2 ฝรั่งเศส เอว็อง อึนดิคกา Substituted off in the 100th นาที 100'
RM 36 เยอรมนี อันสการ์ คเนาฟฟ์
CM 8 สวิตเซอร์แลนด์ ฌิบริล โซว์ Substituted off in the 106th นาที 106'
CM 17 เยอรมนี เซบัสเตียน โรเดอ (กัปตัน) Substituted off in the 90th นาที 90'
LM 10 เซอร์เบีย ฟิลิป คอสติช
AM 29 เดนมาร์ก เยสเปอร์ ลินด์สตรอม Substituted off in the 70th นาที 70'
AM 15 ญี่ปุ่น ดาอิชิ คามาดะ
CF 19 โคลอมเบีย ราฟาเอล ซันโตส บอร์เร
ผู้เล่นสำรอง:
GK 31 เยอรมนี เยนส์ กราห์ล
DF 22 สหรัฐอเมริกา ทิโมธี แชนด์เลอร์
DF 24 เยอรมนี ดันนี ดา กอสตา
DF 25 เยอรมนี คริสท็อเฟอร์ เลนซ์ Substituted on in the 100th minute 100'
MF 6 โครเอเชีย คริสติยาน ยาคิช Substituted on in the 90th minute 90'
MF 7 ออสเตรเลีย อัจดิน ฮรูสติช Substituted on in the 106th minute 106'
MF 20 ญี่ปุ่น มาโกโตะ ฮาเซเบะ Substituted on in the 58th minute 58'
MF 27 โมร็อกโก อายเมน บาร์กอก
FW 9 เนเธอร์แลนด์ แซม แลมเมอร์ส
FW 21 เยอรมนี รักนาร์ อาเชอ
FW 23 นอร์เวย์ เยนส์ เพ็ทเทอร์ เฮาเก Substituted on in the 70th minute 70'
FW 39 โปรตุเกส กงชาโล ปาเซียนเซีย
ผู้จัดการทีม:
ออสเตรีย โอลิเวอร์ กลาสเนอร์
GK 1 สกอตแลนด์ อัลลัน มักเกรเกอร์
RB 2 อังกฤษ เจมส์ ทาเวอร์เนียร์ (กัปตัน)
CB 6 อังกฤษ คอนนอร์ โกลด์สัน
CB 3 ไนจีเรีย แคลวิน บาสซีย์
LB 31 โครเอเชีย บอร์นา บารีชิช Substituted off in the 117th นาที 117'
CM 8 สกอตแลนด์ ไรอัน แจ็ค Substituted off in the 74th นาที 74'
CM 4 อังกฤษ จอห์น ลุนด์สตรัม
RW 14 อังกฤษ ไรอัน เคนต์
AM 23 สกอตแลนด์ สก็อตต์ ไรต์ โดนใบเหลือง ใน 73rd นาที 73' Substituted off in the 74th นาที 74'
LW 18 ฟินแลนด์ เกล็น คามารา Substituted off in the 91st นาที 91'
CF 17 ไนจีเรีย โจ อารีโบ โดนใบเหลือง ใน 62nd นาที 62' Substituted off in the 101st นาที 101'
ผู้เล่นสำรอง:
GK 28 สกอตแลนด์ ร็อบบี แมคครอรี
GK 33 สกอตแลนด์ จอน มักลาฟลิน
DF 26 ไนจีเรีย เลออน บาโลกุน
DF 43 สกอตแลนด์ เลออน คิง
MF 9 โกตดิวัวร์ อามาด ดียาโล
MF 10 ไอร์แลนด์เหนือ สตีเวน เดวิส Substituted on in the 74th minute 74'
MF 16 เวลส์ แอรอน แรมซีย์ Substituted on in the 117th minute 117'
MF 19 สหรัฐอเมริกา เจมส์ แซนด์ส Substituted on in the 101st minute 101'
MF 37 แคนาดา สกอตต์ อาร์ฟีลด์ Substituted on in the 91st minute 91'
MF 51 สกอตแลนด์ อเล็กซ์ โลว์รี
FW 25 จาเมกา เคมาร์ รูเฟ Substituted on in the 117th minute 117'
FW 30 แซมเบีย ฟาชิออน ซากาลา Substituted on in the 74th minute 74' Substituted off in the 117th นาที 117'
ผู้จัดการทีม:
เนเธอร์แลนด์ โจฟันนี ฟัน โบรงก์ฮอสต์

ผู้ช่วยผู้ตัดสิน:[2]
Tomaž Klančnik (สโลวีเนีย)
Andraž Kovačič (สโลวีเนีย)
ผู้ตัดสินที่สี่:[2]
Srđan Jovanović (เซอร์เบีย)
ผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอ:[2]
Pol van Boekel (เนเธอร์แลนด์)
ผู้ช่วยของผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอ:[2]
Jure Praprotnik (สโลวีเนีย)
Alejandro Hernández Hernández (สเปน)
Roberto Díaz Pérez del Palomar (สเปน)

ข้อมูลในการแข่งขัน[11]

  • แข่งขันเวลาปกติ 90 นาที
  • ต่อเวลาพิเศษไปอีก 30 นาที เมื่อทั้งสองทีมเสมอกันในเวลาปกติ
  • ตัดสินด้วยการดวลลูกจุดโทษ เพื่อหาผู้ชนะ
  • มีชื่อรายชื่อผู้เล่นสำรอง 12 คน
  • การเปลี่ยนตัวผู้เล่นสูงสุดห้าคน, กับอนุญาตเปลี่ยนผู้เล่นคนที่หกได้ในช่วงต่อเวลาพิเศษ[note 1]

สถิติ

ดูเพิ่ม

หมายเหตุ

  1. ↑ แต่ละทีมจะได้รับสิทธิ์สามครั้งที่จะได้เปลี่ยนตัวผู้เล่น, กับโอกาสครั้งที่สี่ในช่วงต่อเวลาพิเศษ, ไม่นับรวมการเปลี่ยนตัวผู้เล่นที่เกิดชึ้นในช่วงพักครึ่งแรก, ก่อนที่จะเริ่มต้นของช่วงต่อเวลาพิเศษและช่วงพักครึ่งเวลาแรกในการต่อเวลาพิเศษ.

อ้างอิง

  1. ↑ "Kevin Trapp named official UEFA Europa League final Hankook Player of the Match". UEFA.com. Union of European Football Associations. 18 May 2022. สืบค้นเมื่อ 18 May 2022.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Referee teams appointed for 2022 UEFA club competition finals". UEFA.com. Union of European Football Associations. 11 May 2022. สืบค้นเมื่อ 11 May 2022.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Full Time Summary Final – Eintracht Frankfurt v Rangers" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 18 May 2022. สืบค้นเมื่อ 18 May 2022.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 "Tactical Lineups – Final – Wednesday 18 May 2022" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 18 May 2022. สืบค้นเมื่อ 18 May 2022.
  5. ↑ "UEFA Europa Conference League: Who enters and when are the games?". UEFA.com. Union of European Football Associations. 2 December 2020. สืบค้นเมื่อ 3 December 2020.
  6. ↑ "11 associations interested in hosting 2021 club finals". UEFA.com. Union of European Football Associations. 1 November 2018.
  7. ↑ "9 associations bidding to host 2021 club finals". UEFA.com. Union of European Football Associations. 22 February 2019.
  8. ↑ "Seville to host 2021 UEFA Europa League final". UEFA.com. Union of European Football Associations. 24 September 2019. สืบค้นเมื่อ 24 September 2019.
  9. ↑ "UEFA Executive Committee agenda for Ljubljana meeting". UEFA.com. Union of European Football Associations. 17 September 2019. สืบค้นเมื่อ 17 September 2019.
  10. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ ExCo 17 June
  11. ↑ "Regulations of the UEFA Europa League, 2021/22 Season". UEFA.com. Union of European Football Associations. 2021. สืบค้นเมื่อ 30 April 2021.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 12.3 "Team statistics" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 18 May 2022. สืบค้นเมื่อ 18 May 2022.

แหล่งข้อมูลอื่น
Kembali kehalaman sebelumnya