รถไฟใต้ดินปักกิ่ง

เนื้อหาในบทความนี้ล้าสมัย โปรดปรับปรุงข้อมูลให้เป็นไปตามเหตุการณ์ปัจจุบันหรือล่าสุด ดูหน้าอภิปรายประกอบ

รถไฟใต้ดินปักกิ่ง
โลโก้รถไฟใต้ดินปักกิ่ง
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อพื้นเมือง
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ	北京地铁
อักษรจีนตัวเต็ม	北京地鐵
การถอดเสียง ภาษาจีนกลางมาตรฐาน ฮั่นยฺหวี่พินอิน Běijīng Dìtiě
เจ้าของ	Beijing Municipal Government
ที่ตั้ง	ปักกิ่ง และ หลางฟาง, มณฑลเหอเป่ย์
ประเภท	ระบบขนส่งมวลชนเร็ว
จำนวนสาย	27
จำนวนสถานี	490[1]
ผู้โดยสารต่อวัน	10.544 ล้าน (2018 เฉลี่ยต่อวัน)[2] 13.7538 ล้าน (สถิติ 12 ก.ค. 2019)[3]
ผู้โดยสารต่อปี	3.8484 พันล้าน (2018)[2]
เว็บไซต์	bjsubway.com mtr.bj.cn bjmoa.cn
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงาน	15 มกราคม 1971; 54 ปีก่อน (1971-01-15)
ผู้ดำเนินงาน	Beijing Mass Transit Railway Operation Corp., Ltd. Beijing MTR Corp., Ltd. Beijing Metro Operation Administration (BJMOA) Corp., Ltd. [zh] Beijing Public Transit Tramway Co., Ltd. Beijing Capital Metro Corp., Ltd. [zh]
ลักษณะ	ใต้ดิน ระดับดิน และยกระดับ
จำนวนขบวน	6,173 (2019)[4]
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	836 km (519 mi)[1]
รางกว้าง	1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ
การจ่ายไฟฟ้า	1,500 V DC เหนือหัว (สาย 6, 11, 14, 16, 17 and 19) หรือ รางที่สาม (สาย 7) 25 kV 50 Hz เหนือหัว (รถไฟท่าอากาศยานต้าซิง) 750 V DC เหนือหัว (Xijiao line) หรือ รางที่สาม (สายอื่น)
ผังเส้นทาง

รถไฟใต้ดินปักกิ่ง (จีนตัวย่อ: 北京地铁; จีนตัวเต็ม: 北京地鐵) เป็นเครือข่ายรางรถไฟฟ้าใต้ดิน ซึ่งเชื่อมต่อเขตเมืองและชานเมืองของมหานครปักกิ่ง ประเทศจีน

รถไฟใต้ดินสายแรกเปิดทำการใน พ.ศ. 2514 จนกระทั่งปัจจุบันมีทั้งสิ้น 13 เส้นทาง มีจำนวนทั้งสิ้น 172 สถานี และมีรางรถไฟทำการกว่า 336 กิโลเมตร รถไฟใต้ดินปักกิ่งเป็นรถไฟใต้ดินที่เก่าแก่ที่สุดในจีนแผ่นดินใหญ่ มีความยาวและมีผู้ใช้บริการมากที่สุดเป็นอันดับที่สองรองจากรถไฟใต้ดินเซี่ยงไฮ้ เมื่อวันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2553 รถไฟใต้ดินดังกล่าวทำสถิติรับส่งผู้โดยสารกว่า 6.4 ล้านคน^[5] เมื่อวันที่ 30 ธันวาคม พ.ศ. 2553 สาย 15, สายชางผิง, สายฟางซาน, สายอี้จวง, และสายตาซิง ได้เปิดให้บริการ แต่ถึงแม้ว่าจะมีการขยายรถไฟใต้ดินดังกล่าว เครือข่ายที่มีอยู่ก็ยังไม่เพียงพอที่จะรองรับความต้องการระบบขนส่งมวลชนของนครและแผนการขยายรถไฟใต้ดินอย่างกว้างขวางอีกมากกว่า 700 กิโลเมตร มีกำหนดเสร็จสิ้นภายใน พ.ศ. 2558 และอีก 1,000 กิโลเมตร ภายใน พ.ศ. 2563^[6] แผนกระตุ้นเศรษฐกิจมูลค่า 4 ล้านล้านหยวนของรัฐบาลจีนได้เร่งให้เกิดการก่อสร้างรถไฟใต้ดินดังกล่าว เครือข่ายรถไฟใต้ดินมีกำหนดจะถึง 420 กิโลเมตร ภายใน พ.ศ. 2555^[7]

ค่าโดยสารของรถไฟใต้ดินปักกิ่งคิดอัตราเดียวตลอดทาง คือ 2 หยวน โดยไม่จำกัดการเปลี่ยนสาย ซึ่งมีผลบังคับใช้กับทุกสายยกเว้นรถไฟด่วนสายสนามบิน ซึ่งคิดค่าโดยสาร 25 หยวน^[8] เด็กที่มีความสูงต่ำกว่า 1.2 เมตร สามารถโดยสารไม่เสียค่าใช้จ่ายเมื่อมีผู้ใหญ่ที่จ่ายเงินแล้ว^[9]

รถไฟใต้ดินทุกสายเก็บค่าโดยสารผ่านเครื่องจำหน่ายตั๋วอัตโนมัติ (AFC) ซึ่งยอมรับตั๋วโดยสารเที่ยวเดียวและอี้ข่าทง ซึ่งเป็นรูปแบบสมาร์ตการ์ดที่สามารถสะสมเครดิตในการโดยสารหลายเที่ยวได้^[10] ผู้โดยสารสามารถซื้อบัตรและเพิ่มเครดิตให้กับอี้ข่าทง ณ จุดจำหน่ายตั๋วและเครื่องจำหน่ายตั๋วในทุกสถานี อี้ข่าทงยังได้รับการยอมรับในรถโดยสารประจำทางปักกิ่งส่วนใหญ่ และสามารถใช้เป็นเงินอิเล็กทรอนิกส์สำหรับการซื้อสินค้าและบริการอื่น ๆ

การใช้ตั๋วที่ได้รับการตรวจด้วยมือของเสมียนถูกยกเลิกไปเมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2551^[11] ก่อนหน้าการคิดค่าโดยสารอัตราเดียวตลอดทางเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2550 ค่าโดยสารอยู่ระหว่าง 3-7 หยวน ขึ้นอยู่กับเส้นทางและจำนวนการเปลี่ยนสาย

• 
   1 
• 
   2 
• 
   4 
• 
   5 
• 
   8 
• 
   9 
• 
   10 
• 
   13 
• 
   14 
• 
   15 
• 
   สายบาตง 
• 
   สายชางปิง 
• 
   สายดาซิง 
• 
   สายฝังซาน 
• 
   สายยีจวง 
• 
   สายด่วนท่าอากาศยาน 

รถไฟฟ้าจะปิดบริการหลังเที่ยงคืน^[12] รถไฟฟ้าจะให้บริการตั้งแต่เวลา 5.00-23.00 น. (ยกเว้นสายแอร์พอร์ตที่จะให้บริการตั้งแต่เวลา 6 นาฬิกา)

รถไฟฟ้าทุกขบวนวิ่งบนราง 1,435 มิลลิเมตร (56.5 นิ้ว) และรับกระแสไฟฟ้า 750 โวลต์ โดยใช้รางที่สาม ยกเว้นสาย 6 และ 14 ที่ใช้ลวดเหนือหัว รถไฟฟ้าทุกสายให้บริการ 6 คันต่อขบวน ความเร็วเฉลี่ย 80 km/h (50 mph) ยกเว้นสาย 6 ที่ใช้ 8 คันต่อขบวน และสายแอร์พอร์ตที่ใช้ 4 คันต่อขบวน ซึ่งทำความเร็วได้ 100 km/h (62 mph) และ 110 km/h (68 mph) ตามลำดับ^[13][14]

รถไฟฟ้าส่วนใหญ่ รับไฟฟ้าจากรางที่สาม

รถไฟฟ้าสาย 6 และ 14 รับไฟฟ้าจากลวดเหนือหัว

ศูนย์ซ่อมบำรุงรถไฟฟ้าสาย 6

รถไฟชานเมืองปักกิ่ง สายที่ให้บริการในปัจจุบันคือ สายเอส 2 เปิดให้บริการ 6 สิงหาคม ค.ศ. 2008^[15]

สวนรถไฟฟ้าในเขตต้าซิง เปิดใช้งานในปี ค.ศ. 2010 เพื่อเป็นอนุสรณ์ของรถไฟใต้ดินปักกิ่ง^[16] โดยสวนแห่งนี้สามารถเข้าชมได้โดไม่เสียค่าใช้จ่าย