ราชสำนักเหนือ
ราชสำนักเหนือ (ญี่ปุ่น: 北朝) ยังเป็นที่รู้จักกันในนาม Ashikaga Pretenders หรือ Northern Pretenders เป็นกลุ่มของ 6 จักรพรรดิผู้อ้างสิทธิ์ในราชบัลลังก์ของญี่ปุ่นในช่วง ยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1336 ถึงปี ค.ศ. 1392[1] ราชวงศ์ญี่ปุ่น ปัจจุบันสืบเชื้อสายมาจากจักรพรรดิของราชสำนักเหนือ ราชสำนักเหนือนั้นสืบเชื้อสายจากราชสกุล จิเมียวอิง ซึ่งแปลว่า สายใหญ่ ที่มี จักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะ เป็นต้นราชสกุลโดยราชสกุลของ จักรพรรดินารูฮิโตะ ที่ปกครองประเทศในปัจจุบันนั้นสืบเชื้อสายมาจาก ราชสำนักเหนือ นั่นเอง โดยที่มาของชื่อราชสกุลนั้นมาจากพระตำหนัก จิเมียวอิง ที่ประทับของจักรพรรดิโกะ-ฟูกากูซะและ จักรพรรดิฟุชิมิ ภายหลังสละราชบัลลังก์แล้ว ราชสำนักเหนือสิ้นสุดลงเมื่อคราวที่ จักรพรรดิโกะ-คาเมยามะ จาก ราชสำนักใต้ ทรงสละราชบัลลังก์ให้กับ จักรพรรดิโกะ-โคมัตสึ จากราชสำนักเหนือเพื่อรวมแผ่นดินญี่ปุ่นเป็นหนึ่งเดียวเมื่อปี ค.ศ. 1392 เป็นอันสิ้นสุดยุคราชสำนักเหนือ-ใต้ อ้างอิง
|