ราชอาณาจักรอัสตูเรียส
ราชอาณาจักรอัสตูเรียส (ละติน: Regnum Asturorum)เป็นราชอาณาจักรในคาบสมุทรไอบีเรียที่ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 718 โดยเปลาโย ผู้นำชาวอัสตูเรียส และเป็นกลุ่มทางการเมืองกลุ่มแรกของชาวคริสต์ที่สถาปนาขึ้นหลังชาวอุมัยยะฮ์พิชิตอีสปาเนียของชาววิซิกอธในปี ค.ศ. 718 หรือ 722[3] เปลาโยได้ปราบกองทัพอุมัยยะฮ์ที่สมรภูมิโกบาดองกาซึ่งถูกมองว่าเป็นจุดเริ่มต้นของเรกองกีสตา ราชอาณาจักรอัสตูเรียสได้เปลี่ยนเป็นราชอาณาจักรเลออนในปี ค.ศ. 924 เมื่อพระเจ้าฟรูเอลาที่ 2 แห่งอัสตูเรียสขึ้นเป็นกษัตริย์โดยมีพระราชสำนักอยู่ในเลออน[4] ประวัติศาสตร์อัสตูเรียสเป็นราชอาณาจักรคริสเตียนอิสระในช่วงปี ค.ศ. 718 ถึง ค.ศ. 910 ที่ก่อตั้งขึ้นมาโดยขุนนางและเจ้าหน้าที่ชาววิซิกอธที่ถูกขับไล่ออกจากถิ่นที่อยู่เดิมโดยการรุกรานสเปนของชาวมุสลิม ชาววิซิกอธเลือกเปลาโยเป็นกษัตริย์และสร้างเมืองหลวงขึ้นมาที่กันกัสเดโอนีส ราชอาณาจักรขยายพรมแดนออกไปทางฝั่งตะวันตกเฉียงใต้จนถึงกาลิเซียและทางตะวันออกจนถึงกันตาเบรียก่อนยุติลงในคริสต์ศตวรรษที่ 8 การย้ายเมืองหลวงเกิดขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 780 โดยย้ายไปอยู่ที่ปาเวีย และย้ายไปอยู่ที่โอบีเอโด เมืองใหม่ซึ่งเป็นพื้นที่ทางยุทธศาสตร์ ในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ในช่วงรัชสมัยของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 3 (ค.ศ. 866 – 910) พรมแดนของอัสตูเรียสขยายไปทางใต้จนถึงแม่น้ำดูเอโรซึ่งทอดยาวตั้งแต่มหาสมุทรแอตแลนติกจนถึงออสมา ในคริสต์ศตวรรษที่ 10 ราชอาณาจักรมีขนาดใหญ่เกินกว่าที่จะควบคุมจากโอบีเอโด เมืองหลวงที่ตั้งอยู่บนภูเขา ในปี ค.ศ. 910 พระเจ้าการ์เซียที่ 1 จึงได้ตั้งเลออนที่อยู่ทางตอนใต้เป็นเมืองหลวง ผู้สืบทอดตำแหน่งต่อจากการ์เซียขนานนามตนเองว่า "กษัตริย์แห่งเลออนและอัสตูเรียส" สุดท้ายก็เหลือแค่ "กษัตริย์แห่งเลออน" อ้างอิง
|