ลำดับการสืบราชสันตติวงศ์เดนมาร์ก

ลำดับการสืบราชสันตติวงศ์เดนมาร์ก ถูกกำหนดโดยพระราชบัญญัติการสืบราชสันตติวงศ์แห่งเดนมาร์ก^[1] ที่มีการแก้ไขในวันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2496 ที่จำกัดให้มีการสืบราชสมบัติในผู้สืบสันดานของพระเจ้าคริสเตียนที่ 10 ที่ประสูติแต่อะเล็กซันดรีเนอแห่งเม็คเลนบูวร์ก-ชเวรีน ทั้งต้องเป็นบุตรที่เกิดในสมรส และการลำดับจะเรียงตามลำดับบุตรคนโต^[2]

หกลำดับแรก ณ วันที่ 14 มกราคม ค.ศ. 2024
1. มกุฎราชกุมารคริสเตียน
2. เจ้าหญิงอิซาเบลลา
3. เจ้าชายวินเซนต์
4. เจ้าหญิงโจเซฟิน
5. เจ้าชายโจอาคิม
6. เคานต์นิโคไลแห่งมงเปอซา

อนึ่งการเสกสมรสของเจ้าหญิงเบเนดิกเทอ พระกนิษฐราชินี กับเจ้าชายริชาร์ดแห่งไซน์-วิตต์เกนชไตน์-เบอร์เลบูวร์ก ซึ่งเป็นเจ้านายต่างฐานันดร เมื่อปี พ.ศ. 2511 นั้น มีเงื่อนไขว่าพระโอรสหรือพระธิดาของเจ้าหญิงจะไม่มีสิทธิ์ในการสืบราชสันตติวงศ์^[2] แต่เฮนริก ซาห์เล (เดนมาร์ก: Henrik Zahle) นักกฎหมายชาวเดนมาร์ก ได้ออกมาถกเถียงว่าผู้สืบสันดานของเจ้าหญิงเบเนดิกเทอมีสิทธิ์ในการสืบราชสมบัติ^[14]

ส่วนในกรณีของสมเด็จพระราชินีอันเนอ-มารีแห่งกรีซ พระกนิษฐราชินีพระองค์เล็กที่ได้อภิเษกสมรสกับสมเด็จพระราชาธิบดีคอนสแตนตินที่ 2 แห่งกรีซ เมื่อปี พ.ศ. 2507 นั้น ถูกมองว่าเป็นการอภิเษกกับเจ้านายต่างด้าวแม้ว่าจะเป็นเจ้านายร่วมราชวงศ์เดียวกันและมีพระอิสริยยศเป็น "เจ้าชายแห่งเดนมาร์ก" ก็ตาม แต่การอภิเษกสมรสนี้มีเงื่อนไขว่าพระองค์และผู้สืบสันดานจะต้องสละสิทธิ์ในการสืบราชสันตติวงศ์เดนมาร์ก^[14]

บทความประวัติศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก