Share to:

 

วัคซีนเอชพีวี

วัคซีนเอชพีวี
รายละเอียดวัคซีน
โรคที่เป็นข้อบ่งชี้human papillomavirus
ชนิดProtein subunit
ข้อมูลทางคลินิก
ชื่อทางการค้าGardasil, Cervarix
ระดับความเสี่ยงต่อทารกในครรภ์
  • US: B (ไม่มีความเสี่ยงในสัตว์)
ช่องทางการรับยาinjection
รหัส ATC
กฏหมาย
สถานะตามกฏหมาย
ตัวบ่งชี้
ChemSpider
  • none
  7checkY (what is this?)  (verify)
สารานุกรมเภสัชกรรม

วัคซีนเอชพีวี (HPV ย่อมาจาก Human Papilloma Virus) หรือวัคซีนป้องกันมะเร็งปากมดลูก เป็นวัคซีนที่ป้องกันการติดเชื้อไวรัสกลุ่มเอชพีวีบางสายพันธุ์ [1]  ขณะนี้วัคซีนที่มีอยู่หลายชนิด สามารถป้องกันการติดเชื้อ ได้ 2 สายพันธุ์, 4 สายพันธุ์ หรือ 9 สายพันธุ์แล้วแต่ชนิดของวัคซีน อย่างไรก็ดีวัคซีนเอชพีวี [1][2] ทุกชนิดอย่างน้อยจะสามารถป้องกันการติดเชื้อเอชพีวีสายพันธุ์ 16 และ 18 ที่เป็นสาเหตุหลักของการเกิดโรคมะเร็งปากมดลูก  มีการประมาณการว่าวัคซีนต่อไวรัส 2 ชนิดนี้จะช่วยป้องกันมะเร็งปากมดลูกได้ร้อยละ 70,  ป้องกันมะเร็งทวารหนักได้ร้อยละ 80, ป้องกันมะเร็งช่องคลอดได้ร้อยละ 60, ป้องกันมะเร็งอวัยวะสืบพันธุ์ภายนอกของเพศหญิง(Vulva)ได้ร้อยละ 40 และอาจจะช่วยป้องกันมะเร็งช่องปากได้บางส่วน [3][4][5]   ส่วนวัคซีนเอชพีวีที่มี 4 หรือ 9 สายพันธุ์นั้นได้มีการเพิ่มการป้องกันต่อไวรัสกลุ่มเอชพีวีสายพันธุ์อื่นๆที่ก่อให้เกิดโรคหูดของอวัยวะสืบพันธุ์ร่วมด้วย[1]

องค์การอนามัยโลก (WHO) แนะนำให้วัคซีนเอชพีวีเป็นส่วนหนึ่งของวัคซีนพื้นฐาน สำหรับประเทศที่มีงบประมาณเพียงพอ ควบคู่กับมาตรการป้องกันมะเร็งปากมดลูกวิธีอื่นๆ  จำนวนครั้งของการให้วัคซีนจะมีความแตกต่างกันตามแต่ละช่วงอายุ สำหรับเด็กหญิง แนะนำให้ให้วัคซีนในช่วงอายุ 9-13 ปี จากข้อมูลที่มีตอนนี้วัคซีนสามารถให้การคุ้มกันได้อย่างน้อย 8 ปี ดังนั้นการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกยังคงมีความจำเป็นถึงแม้ว่าจะได้รับวัคซีนเอชพีวีแล้วก็ตาม นอกจากการที่วัคซีนจะมีประโยชน์ต่อตัวผู้ฉีดเองแล้ว หากประชากรส่วนใหญ่ได้รับวัคซีน จะส่งผลดีกับประชากรอื่นๆผู้ที่ไม่ได้รับวัคซีนด้วย[6] อย่างไรก็ดีวัคซีนไม่มีประโยชน์สำหรับผู้ที่มีการติดเชื้อแล้ว[1]

วัคซีนเอชพีวีมีความปลอดภัยสูง อาการไม่พึงประสงค์ในผู้ที่ได้รับวัคซีน ได้แก่ รู้สึกเจ็บปวดบริเวณที่ฉีด (ร้อยละ 80) โดยอาจมีอาการแดงบวมหรือมีไข้ร่วมด้วย  ไม่พบความเชื่อมโยงกับการเกิดโรคกล้ามเนื้ออ่อนแรงชนิดกีแลงบาเร่ (Guillain-Barre syndrome)[1]

วัคซีนเอชพีวีชนิดแรกเริ่มใช้ในปี พ.ศ. 2549 (ค.ศ.2006) จนถึงกระทั่งปี พ.ศ. 2557 (ค.ศ.2014) มีจำนวน 58 ประเทศ ที่บรรจุให้วัคซีนเอชพีวีเป็นวัคซีนพื้นฐานอย่างน้อยสำหรับเด็กผู้หญิง[1] วัคซีนเอชพีวียังอยู่ในทะเบียนยาที่จำเป็นของอนามัยโลก (World Health Organization's List of Essential Medicines) ซึ่งเป็นทะเบียนรวบรวมรายการยาที่สำคัญและเป็นพื้นฐานของระบบสุขภาพ[7] ราคาขายส่งโดยประมาณของการฉีดวัคซีนในปีพ.ศ. 2557 อยู่ที่เข็มละ 47 เหรียญสหรัฐอเมริกา[8] และในสหรัฐอเมริกาค่าใช้จ่ายในการฉีดวัคซีนเอชพีวีทั้งคอร์สมากกว่า 200 ดอลลาร์สหรัฐ อย่างไรก็ดี[9] การศึกษาพบว่าการให้วัคซีนเอชพีวีอาจมีความคุ้มค่าในประเทศกำลังพัฒนา[10]

ตามแผนงานสร้างเสริมภูมิคุ้มกันโรคของสาธารณสุข กำหนดให้วัคซีน HPV เป็นวัคซีนมาตรฐานสำหรับเด็กไทย มีกำหนดให้วัคซีนนี้แก่นักเรียนหญิงชั้น ป.5 2 ครั้ง ห่างกันอย่างน้อย 6 เดือน[11]

อ้างอิง

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 1.5 "Human papillomavirus vaccines: WHO position paper, October 2014" (PDF). Weekly epidemiological record. 43 (89): 465-492. Oct 24, 2014. PMID 25346960.
  2. ↑ Kash, N; Lee, MA; Kollipara, R; Downing, C; Guidry, J; Tyring, SK (3 April 2015). "Safety and Efficacy Data on Vaccines and Immunization to Human Papillomavirus". Journal of clinical medicine. 4 (4): 614–33. PMID 26239350.
  3. ↑ De Vuyst, H; Clifford, GM; Nascimento, MC; Madeleine, MM; Franceschi, S (1 April 2009). "Prevalence and type distribution of human papillomavirus in carcinoma and intraepithelial neoplasia of the vulva, vagina and anus: a meta-analysis". International journal of cancer. Journal international du cancer. 124 (7): 1626–36. PMID 19115209.
  4. ↑ Takes, RP; Wierzbicka, M; D'Souza, G; Jackowska, J; Silver, CE; Rodrigo, JP; Dikkers, FG; Olsen, KD; Rinaldo, A; Brakenhoff, RH; Ferlito, A (December 2015). "HPV vaccination to prevent oropharyngeal carcinoma: What can be learned from anogenital vaccination programs?". Oral oncology. 51 (12): 1057–60. PMID 26520047.
  5. ↑ Thaxton, L; Waxman, AG (May 2015). "Cervical cancer prevention: immunization and screening 2015". The Medical clinics of North America. 99 (3): 469–77. PMID 25841595.
  6. ↑ Saville, AM (30 November 2015). "Cervical cancer prevention in Australia: Planning for the future". Cancer cytopathology. PMID 26619381.
  7. ↑ "19th WHO Model List of Essential Medicines (April 2015)" (PDF). WHO. April 2015. สืบค้นเมื่อ May 10, 2015.
  8. ↑ "Vaccine, Hpv". International Drug Price Indicator Guide. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-12-17. สืบค้นเมื่อ 6 December 2015.
  9. ↑ Hamilton, Richart (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 314. ISBN 9781284057560.
  10. ↑ Fesenfeld, M; Hutubessy, R; Jit, M (20 August 2013). "Cost-effectiveness of human papillomavirus vaccination in low and middle income countries: a systematic review". Vaccine. 31 (37): 3786–804. PMID 23830973.
  11. ↑ "แผนปฏิบัติงานโรคติดต่อที่ป้องกันได้ด้วยวัคซีน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2563" (PDF). กองโรคป้องกันด้วยวัคซีน กรมควบคุมโรค. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2021-01-20. สืบค้นเมื่อ 24 September 2020.
Kembali kehalaman sebelumnya