Share to:

 

วียู

วียู
Wii U
Wii U GamePad
Wii U Consloe
The Wii U GamePad (top) and the console (bottom)
ผู้พัฒนานินเท็นโด
ผู้ผลิตฟ็อกซ์คอนน์,[1] Mitsumi, นินเท็นโด
ชนิดVideo game console
รุ่นที่Eighth generation
วางจำหน่าย
  • NA: 2012-11-18
  • EU: 2012-11-30
  • AU: 2012-11-30
  • JP: 2012-12-08
พร้อมการค้าปลีกค.ศ. 2012 ถึง ค.ศ. 2017
ราคาเบื้องต้นBasic: US$299.99, £249.99, €299.99, ¥26,250, AU$349.95, NZ$469.95, 11999 RUB
Deluxe (NA)/Premium (EU) : US$349.99, £299.99, €349.99, ¥31,500, AU$429.95, NZ$569.95, 13999 RUB
ยกเลิก
หน่วยขาย400,000+[2]
สื่อ12 cm 25 GB Wii U Optical Disc[3]
12 cm Wii Optical Disc[3]
Digital distribution
หน่วยประมวลผลTri-Core 3.24 GHz[4] IBM PowerPC-based "Espresso"
ความจุ32 GB Internal flash memory, Deluxe Set; 8 GB Internal flash memory, Basic Set[5]
SD card, SDHC Card
USB storage device
การแสดงผล
Video output formats[3]
กราฟฟิก800 MHz[6] AMD Radeon HD-based GPU "Latte"[3]
ระบบเสียง
Audio output formats[3]
  • A/V-Multi
    • Analog stereo
    HDMI
ควบคุมผ่านWii U GamePad, Wii U Pro Controller, Wii Remote/Wii Remote Plus, Wii Nunchuk, Wii Balance Board
การเชื่อมต่อWi-Fi IEEE 802.11 b/g/n[3]
4 × USB 2.0
บริการออนไลน์นินเท็นโด เน็ตเวิร์ก
Backward
compatibility		วี
รุ่นก่อนหน้าวี
รุ่นต่อไปนินเท็นโดสวิตช์
เว็บไซต์www.nintendo.com/wiiu

วียู (อังกฤษ: Wii U) เป็นเครื่องเล่นวิดีโอเกมจากนินเท็นโด ที่สืบต่อจากเครื่องคอนโซลวี[7] โดยอออกจำหน่ายในวันที่ 18 พฤศจิกายนค.ศ. 2012 ในทวีปอเมริกาเหนือ, วันที่ 30 พฤศจิกายนค.ศ. 2012 ในทวีปยุโรปและออสเตรเลีย และประเทศญี่ปุ่นในวันที่ 8 ธันวาคมค.ศ. 2012,[8][9] วียูนับเป็นเครื่องเล่นวิดีโอเกมยุคที่แปดเครื่องแรก[10][11] และแข่งกับเครื่องเอกซ์บอกซ์วันของไมโครซอฟท์และเพลย์สเตชัน 4ของโซนี่

วียูเป็นเครื่องเล่นเกมนินเทนโดเครื่องแรกที่รองรับระบบกราฟิกความละเอียดสูง ตัวควบคุมหลักของระบบคือ Wii U GamePad ซึ่งมีหน้าจอสัมผัสฝังตัว, ปุ่มทิศทาง, แท่งอนาล็อก และปุ่มแอ็คชั่น หน้าจอสามารถใช้เป็นส่วนเสริมของจอแสดงผลหลักหรือในเกมที่รองรับเพื่อเล่นเกมโดยตรงบน GamePad และสามารถใช้ Wii U Pro Controller แทนตัวเลือกแบบดั้งเดิมได้มากกว่าเดิม ซอฟต์แวร์และอุปกรณ์เสริมเครื่องวีทุกชนิดนั้นสามารถใช้งานได้กับเครื่องวียู ตัวแกมสามารถรองรับการรวมกันของตัวควบคุม, Wii Remote, Nunchuk, Balance Board หรือ Classic Controller ของนินเทนโดหรือ Wii U Pro Controller ฟังก์ชันออนไลน์มีศูนย์กลางทั่งแพลตฟอร์มนินเท็นโด เน็ตเวิร์กและ Miiverse ซึ่งเป็นบริการเครือข่ายสังคมออนไลน์ที่ให้ผู้ใช้สามารถแบ่งปันเนื้อหาในชุมชนเฉพาะเกม

วียูได้รับเสียงวิจารณ์ไปในทางแง่บวกจากนักวิจารณ์ซึ่งรวมถึงการยกย่อง GamePad คอนโทรลเลอร์ที่เป็นนวัตกรรมใหม่ การปรับปรุงการทำงานออนไลน์ผ่านเครื่องวี ซอฟต์แวร์และอุปกรณ์เสริมเครื่องวีที่สามารถใช้งานได้บนวียู อย่างไรก็ตามวียูก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์เช่นกันเกี่ยวกับอายุการใช้งานแบตเตอรี่ที่สั้นของตัวควบคุมเกมและปัญหาเกี่ยวกับส่วนต่อประสานกับผู้ใช้และฟังก์ชันการใช้งาน[12][13] วียูพบกับการยอมรับของผู้บริโภคที่ชะลอตัวโดยมียอดขายต่ำซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นกลุ่มที่อ่อนแอของเกมเปิดตัว[14] การสนับสนุนจากค่ายเกมบุคคลที่สามที่จำกัด[15] และการตลาดที่ไม่ดี[16] วียูยุติการวางจำหน่ายและเลิกผลิตเครื่องเล่นวียูทั่วโลกในวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 2017[17] โดยยอดจำหน่ายทั่วโลกอยู่ที่ 13.56 ล้านเครื่อง และเกมสุดท้ายของวียูคือเกม เดอะเลเจนด์ออฟเซลดา บรีทออฟเดอะไวลด์ และวันที่ 3 มีนาคม 2017 นินเทนโดได้เปิดตัวนินเท็นโด สวิตช์ ซึ่งยังคงรักษาไว้ซึ่งแนวคิดที่ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับวียูเป็นครั้งแรก[18]

อ้างอิง

  1. ↑ "iPhone, Wii U Manufacturer Admits to Employing Children". IGN. October 17, 2012. สืบค้นเมื่อ October 17, 2012.
  2. ↑ More than 400,000 Nintendo Wii U units sold in first week - San Jose Mercury News
  3. ↑ 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 "Nintendo All-access @ E3 2012 – Wii U". Nintendo.com. 5 มิถุนายน 2555. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-17. สืบค้นเมื่อ 18 มิถุนายน 2555. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  4. ↑ "Wii U: latest system update has increased CPU, GPU speed". VG247. May 10, 2013. สืบค้นเมื่อ November 07, 2013. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  5. ↑ "Wii U Official Site - Technical Specs". Nintendo.com. 2012-11-18. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-18. สืบค้นเมื่อ 2012-11-26.
  6. ↑ "Wii U: latest system update has increased CPU, GPU speed". VG247. May 10, 2013. สืบค้นเมื่อ November 07, 2013. {{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  7. ↑ "'Wii 2' Codenamed 'Project Café'". IGN. April 15, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 2, 2012. สืบค้นเมื่อ April 16, 2011.
  8. ↑ "Wii U confirmed for Europe this year". Metro. January 26, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-01-28. สืบค้นเมื่อ 2019-09-26.
  9. ↑ "WiiU Price and Release Date Announced". WiiU News. September 13, 2012. สืบค้นเมื่อ September 13, 2012.
  10. ↑ "Nintendo's Project Cafe: Will Gamers Feel The Buzz?". Business Insider. สืบค้นเมื่อ June 11, 2011.
  11. ↑ "Weekend Hot Topic, Part 2: Xbox 720 and PlayStation 4". Metro.co.uk. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-08. สืบค้นเมื่อ June 11, 2011.
  12. ↑ Gilbert, Ben (October 9, 2017). "Nintendo learned from 2 huge mistakes with the Wii U to make the Switch a runaway success". Business Insider.
  13. ↑ Weinberger, Matt (December 31, 2017). "Nintendo started 2017 as a punching bag — and ended up with the hottest gadget of the year". Business Insider.
  14. ↑ Romero, Ishmael (March 2, 2016). "Every Single Way the Nintendo Wii U Failed". Twinfinite.
  15. ↑ Gittins, Liam (July 3, 2015). "Why the Wii U Really Failed". VGU.
  16. ↑ Kuchera, Ben (August 5, 2014). "The Wii U name is still hurting Nintendo". Polygon.
  17. ↑ Ashcraft, Brian (January 31, 2017). "Wii U Production Has Officially Ended For Japan [Update]". Kotaku. สืบค้นเมื่อ January 31, 2017.
  18. ↑ Clark, Peter Allen (January 31, 2018). "Thank Nintendo's failed Wii U for the Switch's wild success". Mashable.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Wii U

Stub icon

บทความวิดีโอเกมหรือเกมคอมพิวเตอร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
Kembali kehalaman sebelumnya