ศิลาปาแลร์โมศิลาปาแลร์โม เป็นหนึ่งในเจ็ดชิ้นส่วนที่ยังหลงเหลืออยู่ของศิลาสลักที่รู้จักกันในนามว่า จารึกพระราชพงศาวดารแห่งราชอาณาจักรเก่าของอียิปต์โบราณ ซึ่งปรากฏรายพระนามฟาโรห์แห่งอียิปต์ตั้งแต่ราชวงศ์ที่หนึ่ง (ประมาณ 3,150–2,890 ปีก่อนคริสต์ศักราช) จนถึงช่วงต้นของราชวงศ์ที่ห้า (ประมาณ 2,392–2,283 ปีก่อนคริสต์ศักราช) และได้บันทึกเหตุการณ์สำคัญในแต่ละปีที่ครองราชย์ ศิลาแห่งปาแลร์โมอาจสร้างขึ้นในสมัยราชวงศ์ที่ห้าแห่งอียิปต์[1] โดยได้รับการเก็บรักษาไว้ในพิพิธภัณฑ์โบราณคดีแห่งแคว้น อันโตนีโน ซาลีนัส ในเมืองปาแลร์โม ประเทศอิตาลี ซึ่งเป็นที่มาของชื่อของจารึกศิลาดังกล่าว[2] วลี "ศิลาปาแลร์โม" บางครั้งใช้กับเศษชิ้นส่วนของพระราชพงศาวดารที่ยังหลงเหลืออยู่ทั้งเจ็ดชิ้น รวมทั้งชิ้นส่วนที่เก็บรักษาในพิพิธภัณฑ์ในกรุงไคโรและลอนดอน บางครั้งชิ้นส่วนดังกล่าวยังเรียกรวมๆ กันว่าเป็น "ศิลาพงศาวดารไคโร"[3] ถึงแม้ว่าวลี "ศิลาไคโร" จะหมายถึงเฉพาะชิ้นส่วนของพระราชพงศาวดารที่อยู่ในกรุงไคโรในปัจจุบันเท่านั้น ศิลาปาแลร์โมและชิ้นส่วนอื่น ๆ ของพระราชพงศาวดารได้บันทึกสิ่งที่น่าจะเป็นข้อความทางประวัติศาสตร์ที่เก่าแก่ที่สุดที่หลงเหลือมาจากอียิปต์โบราณ และเป็นแหล่งข้อมูลสำคัญสำหรับประวัติศาสตร์อียิปต์ในสมัยราชอาณาจักรเก่า[4] อ้างอิง
|