Share to:

 

สาธารณรัฐอิรัก (ค.ศ. 1958–1968)

สาธารณรัฐอิรัก

الجمهورية العراقية
al-Jumhūriyyah al-'Irāqiyyah
كۆماری عێراقی
Komar-î 'Êraqî
1958–1968

บน: ตราแผ่นดิน
(1959–1965)
ล่าง: ตราแผ่นดิน
(1965–1968)
เพลงชาติموطني
เมาฏินี
"แผ่นดินของข้า"

والله زمان يا سلاحي
วัลลอฮ์ซะมานยาซิลาฮี
"เป็นเวลานานมากแล้ว โอ้อาวุธของข้า!"
ที่ตั้งของอิรัก
เมืองหลวง
และเมืองใหญ่สุด
แบกแดด
ภาษาทั่วไปภาษาอาหรับและเคิร์ด
ศาสนา
อิสลาม, คริสต์, มันดาอี, ลัทธิยาซิดี และลัทธิยาร์ซาน
การปกครองรัฐเดี่ยว รัฐแบบกอซิมภายใต้คณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง (1958–1963)
เผด็จการทหารภายใต้ลัทธิบะอษ์ (1963)
รัฐเดี่ยว รัฐแบบนาศิรภายใต้คณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง (1963–1968)
ประธานาธิบดี 
• 1958–1963
มุฮัมมัด นะญีบ
• 1963–1966
อับดุลซะลาม อาริฟ
• 1966
อับดุรเราะห์มาน อัลบัซซาซ (รักษาการ)
• 1966-1968
อับดุรเราะห์มาน อาริฟ
นายกรัฐมนตรี 
• 1958–1963
อับดุลกะรีม กอซิม
• 1963
อะห์มัด ฮะซัน อัลบักร์
• 1963–1965
ฏอฮิร ยะห์ยา
• 1965
อาริฟ อับดุรร็อซซาก
• 1965–1966
อับดุรเราะห์มาน อัลบัซซาซ
• 1966–1967
นาญี ฏอลิบ
• 1967
อับดุรเราะห์มาน อาริฟ
• 1967–1968
ฏอฮิร ยะห์ยา
ยุคประวัติศาสตร์สงครามเย็นอาหรับ
14 กรกฎาคม 1958
8 กุมภาพันธ์ 1963
13–18 พฤศจิกายน 1963
17 กรกฎาคม 1968
สกุลเงินดีนารอิรัก (IQD)
ก่อนหน้า
ถัดไป
สหพันธรัฐอาหรับ
สาธารณรัฐอิรัก (พรรคบะอษ์)
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของอิรัก

สาธารณรัฐอิรัก (อาหรับ: الجمهورية العراقية, อักษรโรมัน: al-Jumhūriyyah al-'Irāqiyyah) หรือเรียกขานอีกนามหนึ่งว่า สาธารณรัฐอิรักที่หนึ่ง เช่นเดียวกันกับ อิรักสมัยกอซิม (1958–1963) และ อิรักสมัยนาศิร (1963–1968) เป็นรัฐที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1958 ภายใต้การปกครองของประธานาธิบดี มุฮัมมัด นะญีบ อัรรุบาอี และนายกรัฐมนตรี อับดุลกะรีม กอซิม ขึ้นสู่อำนาจครั้งแรกผ่านการปฏิวัติ 14 กรกฎาคม ซึ่งราชวงศ์ฮัชไมต์ของราชอาณาจักรอิรักถูกโค่นล้ม ส่งผลให้ราชอาณาจักรและสหพันธรัฐอาหรับล่มสลายและก่อตั้งสาธารณรัฐอิรักขึ้น ต่อมากลุ่มชาตินิยมอาหรับเข้ายึดอำนาจและโค่นล้มกอซิมในการปฏิวัติรอมฎอนในเดือนกุมภาพันธ์ 1963 จากนั้นกลุ่มนัสเซอริสต์ก็รวมอำนาจของตนหลังจากการรัฐประหารอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน 1963 ยุคนั้นสิ้นสุดลงด้วยการที่พรรคบะอัธขึ้นสู่อำนาจในการทำรัฐประหารในเดือนกรกฎาคม 1968

การเปลี่ยนแปลงอาณาเขต

อิรักได้ควบคุมดินแดนของอดีตราชอาณาจักรอิรักทั้งหมด และจอร์แดนก็กลายเป็นรัฐเอกราชอีกครั้ง

จุดมุ่งหมายในอาณาเขต

กอซิมระบุเฉพาะถึงขอบเขตจำกัดทางเหนือ–ใต้จากจุดเหนือสุดถึงจุดใต้สุด ตามสโลแกนที่มีชื่อเสียงของระบอบว่า "จากซาโคทางเหนือถึงคูเวตทางใต้" ซาโคคือชายแดนระหว่างอิรักกับตุรกี[1] รัฐบาลกอซิมในอิรักและผู้สนับสนุนสนับสนุนลัทธิไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดของชาวเคิร์ดต่อสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า "เคอร์ดิสถานที่ผนวกเข้ากับอิหร่าน" ซึ่งหมายความว่าอิรักสนับสนุนการรวมรัฐเคอร์ดิสถานของอิหร่านเข้ากับเคอร์ดิสถานของอิรัก[2] รัฐบาลกอซิมยื่นข้อเรียกร้องที่ไม่เปิดเผยต่อฆูเซสถาน[3] โดยอ้างสิทธิเหนือคูเวตอย่างไม่เปิดเผย ซึ่งในขณะนั้นถูกอังกฤษควบคุมจนกระทั่งได้รับเอกราชใน ค.ศ. 1961[4]

วัฒนธรรม

เศรษฐกิจ

ภายใต้ระบอบการปกครองของกอซิม รัฐบาลอิรักดำเนินการและวางแผนเกี่ยวกับเศรษฐกิจได้ส่งเสริมหลักการทางเศรษฐกิจเก้าประการ: (1) การวางแผนเศรษฐกิจทั่วทั้งเศรษฐกิจ; (2) รื้อการผูกขาดและเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชนชั้นกลาง (3) ปลดปล่อยเศรษฐกิจจากจักรวรรดินิยม (4) การยกเลิกระบบการถือครองที่ดิน (5) สร้างการค้ากับทุกประเทศ (6) ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจที่ใกล้ชิดกับประเทศอาหรับ (7) การขยายภาครัฐ (8) การให้กำลังใจภาคเอกชน และ (9) สร้างอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้น[5]

ประวัติ

ธงชาติและตราแผ่นดิน

อ้างอิง

  1. Yitzhak Oron, Ed. Middle East Record Volume 2, 1961. Pp. 281.
  2. Wadie Jwaideh. The Kurdish national movement: its origins and development. Syracuse, New York, USA: Syracuse University Press, 2006. Pp. 289.
  3. Helen Chapin Metz, ed., Iraq A Country Study. Kessinger Publishing, 2004 Pp. 65.
  4. Raymond A. Hinnebusch. The international politics of the Middle East. Manchester, England, UK: Manchester University Press, 2003 Pp. 209.
  5. Abbas Alnasrawi. "The economy of Iraq: oil, wars, destruction of development and prospects, 1950-2010", Issue 154 of Contributions in economics and economic history. ABC-CLIO, 2004. Pp. 37.
Kembali kehalaman sebelumnya