สโมสรฟุตบอลแชมร็อกโรเวอส์

แชมร็อกโรเวอส์

ชื่อเต็ม	สโมสรฟุตบอลแชมร็อกโรเวอส์
ฉายา	ฮูปส์, โรเวอส์
ก่อตั้ง	1899
สนาม	สนามกีฬาทัลลักต์
ความจุ	8,000 ที่นั่ง[1][2]
ประธาน	โจนาธาน โรเช
หัวหน้าผู้ฝึกสอน	สตีเฟน แบรดลีย์
ลีก	ลีกของไอร์แลนด์พรีเมียร์ดิวิชัน
2024	อันดับที่ 2
เว็บไซต์	เว็บไซต์สโมสร
สีชุดทีมเหย้า สีชุดทีมเยือน

สโมสรฟุตบอลแชมร็อกโรเวอส์ (ไอริช: Cumann Peile Ruagairí na Seamróige) เป็นสโมสรฟุตบอลไอร์แลนด์ ตั้งอยู่ที่เมืองทัลลักต์ในเทศมณฑลเซาท์ดับลิน ปัจจุบันทีมชุดใหญ่ของสโมสรกำลังแข่งขันในลีกของไอร์แลนด์พรีเมียร์ดิวิชัน แชมร็อกโรเวอส์เป็นสโมสรฟุตบอลที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประเทศไอร์แลนด์^[3] โดยชนะเลิศลีกไอร์แลนด์ 17 สมัย และเอฟเอไอคัพ 25 สมัย^[4] แชมร็อกเป็นสโมสรที่มีผู้เล่นติดทีมชาติสาธารณรัฐไอร์แลนด์ถึง 62 คน มากที่สุดเหนือกว่าสโมสรอื่น ๆ สำหรับในรายการออลไอร์แลนด์อย่างอินเตอร์ซิตีคัพ แชมร็อกก็เป็นสโมสรที่คว้าแชมป์รายการนี้มากที่สุดที่ 7 สมัย^[5]

แชมร็อกโรเวอส์ก่อตั้งที่ริงเซนด์ในดับลินเมื่อ ค.ศ. 1899^[6] พวกเขาชนะเลิศลีกในฤดูกาล 1922–23 ซึ่งเป็นฤดูกาลแรกที่พวกเขาได้ลงเล่น และใน ค.ศ. 1949 พวกเขากลายเป็นสโมสรที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดไอร์แลนด์ โดย ณ ตอนนั้น พวกเขาคว้าถ้วยรางวัลไปทั้งสิ้น 44 รายการ ต่อมาในช่วงทศวรรษ 1950 แชมร็อกชนะเลิศลีก 3 สมัย และเอฟเอไอคัพ 2 สมัย จนกลายเป็นสโมสรแรกจากไอร์แลนด์ที่ได้เข้าร่วมแข่งขันระดับทวีปยุโรป^[7] โดยได้แข่งขันในยูโรเปียนคัพใน ค.ศ. 1957^[8] ต่อมาในช่วงทศวรรษ 1960 แชมร็อกคว้าแชมป์เอฟเอไอ 6 สมัย นอกจากนี้ในช่วงฤดูร้อนปี 1967 ที่สหรัฐ พวกเขาเป็นสมาชิกผู้ร่วมก่อตั้งสมาคมฟุตบอลสหรัฐ^[9] หลังจาก สโมสรเข้่าสู่ช่วงตกต่ำ จนกระทั่งกลับมาคว้าแชมป์ลีกได้ในฤดูกาล 1983–84

สโมสรเคยลงเล่นที่สนามเกลนมาลัวร์พาร์กในช่วง ค.ศ. 1926–1987 จนกระทั่งเจ้าของสนามได้ขายสนามให้กับบริษัทพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ ทำให้แชมร็อกต้องวนเวียนลงเล่นเกมเหย้าในหลาย ๆ สนามรอบดับลินตลอดเวลา 22 ปี สุดท้าย พวกเขาได้ย้ายไปเล่นที่สนามกีฬาทัลลักต์ในช่วงก่อนเปิดฤดูกาล 2009 หลังจากที่ติดปัญหาเรื่องกฎการใช้สนามเป็นเวลาหนึ่งปี

สโมสรเคยใช้เสื้อลายขาว-เขียวแนวตั้งเป็นเสื้อเหย้าจนถึง ค.ศ. 1926 ซึ่งพวกเขาได้เปลี่ยนมาใช้เสื้อลายขาว-เขียวแนวนอนแทน ตราสโมสรใช้รูปลูกฟุตบอลและใบแชมร็อกสามกลีบ สโมสรมีกลุ่มผู้สนับสนุนที่หนาแน่น และมีสโมสรคู่ปรับที่สำคัญคือโบฮีเมียน ในวันที่ 26 สิงหาคม 2011 โรเวอส์กลายเป็นสโมสรแรกจากไอร์แลนด์ที่สามารถเข้าถึงรอบแบ่งกลุ่มในรายการยุโรป โดยพวกเขาสามารถเอาชนะปาร์ตีซานในรอบเพลย์ออฟของยูฟ่ายูโรปาลีก^[10][11]

• ลีกไอร์แลนด์/ลีกของไอร์แลนด์พรีเมียร์ดิวิชัน/: 21 (สูงสุด)
  • 1922–23, 1924–25, 1926–27, 1931–32, 1937–38, 1938–39, 1953–54, 1956–57, 1958–59, 1963–64, 1983–84, 1984–85, 1985–86, 1986–87, 1993–94, 2010, 2011, 2020, 2021, 2022, 2023
• เอฟเอไอคัพ: 25 (สูงสุด)
  • 1924–25, 1928–29, 1929–30, 1930–31, 1931–32, 1932–33, 1935–36, 1939–40, 1943–44, 1944–45, 1947–48, 1954–55, 1955–56, 1961–62, 1963–64, 1964–65, 1965–66, 1966–67, 1967–68, 1968–69, 1977–78, 1984–85, 1985–86, 1986–87, 2019
• ลีกของไอร์แลนด์เฟิสต์ดิวิชัน
  • 2006
• ลีกของไอร์แลนด์ชีลด์: 18 (สูงสุด)
  • 1924–25, 1926–27, 1931–32, 1932–33, 1934–35, 1937–38, 1941–42, 1949–50, 1951–52, 1954–55, 1955–56,
    1956–57, 1957–58, 1962–63, 1963–64, 1964–65, 1965–66, 1967–68
• ลีกของไอร์แลนด์คัพ: 2
  • 1976–77, 2013
• แอลเอฟเอ เพรสซิเดนท์คัพ: 21 (สูงสุด)
  • 1929–30, 1932–33, 1940–41, 1941–42, 1943–44, 1944–45, 1945–46, 1948–49, 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1959–60, 1962–63, 1968–69, 1969–70, 1970–71, 1972–73, 1984–85, 1985–86, 1986–87, 1987–88
• ดับลินซิตีคัพ: 10
  • 1944–45, 1947–48, 1952–53, 1954–55, 1956–57, 1957–58, 1959–60, 1963–64, 1966–67, 1983–84
• ท็อปโฟร์คัพ: 3
  • 1955–56, 1957–58, 1965–66
• เอฟเอไอซูเปอร์คัพ: 1
  • 1998–99
• เซตันตาสปอร์ตคัพ: 2
  • 2011, 2013
• เลนสเตอร์ซีเนียร์ลีก: 1
  • 1921–22 ^{ดูหมายเหตุ 1}
• เลนสเตอร์ซีเนียร์คัพ: 18
  • 1922–23, 1926–27, 1928–29, 1929–30, 1932–33, 1937–38, 1952–53, 1954–55, 1955–56, 1956–57, 1957–58, 1963–64, 1968–69, 1981–82, 1984–85, 1996–97, 2011–12, 2012–13

หมายเหตุ

• ^1 ทีมบี เคยชนะเลิศเลนสเตอร์ซีเนียร์คัพในฤดูกาล 1924–25 และ 1939–40

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สโมสรฟุตบอลแชมร็อกโรเวอส์

• Shamrock Rovers FC
• SRFC.TV เก็บถาวร 2010-07-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• SRFC Ultras
• League & Cup Results – Shamrock Rovers เก็บถาวร 2013-11-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน SoccerFactsUK