|
อัมโตอัมโต (ทิเบต: ཨ༌མདོ།, ไวลี: Amdo, พินอินทิเบต: Amdo) หรือ อานตัว (安多) หนึ่งในเขตดั้งเดิมของชาวทิเบตจากการแบ่งเขตเป็นสามเขต โดยอีก 2 ส่วนคืออวีจังและคัม ตั้งอยู่บนที่ราบสูงทิเบต กินพื้นที่ส่วนใหญ่ของมณฑลชิงไห่ และบางส่วนของมณฑลกานซู่ ของสาธารณรัฐประชาชนจึน ในปัจจุบัน  ถอดความอัมโตนั้นยังเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า โตแม ( ทิเบต: མདོ་སྨད།, ไวลี: mdo smad, พินอินทิเบต: do mä) และในสมัยราชวงศ์หยวนยังถูกเรียกว่า "ตั่วซือหมา" (朵思麻) หรือ "ทัวซือหมา" (脫思麻) ในสมัยจักรวรรดิทิเบต อัมโตและคัมได้ถูกเรียกรวมว่า "โตคัม" (ทิเบต: མདོ་ཁམས, ไวลี: mDo Khams, พินอินทิเบต: do kam)  ในอัมโตมีวัดที่มีชื่อเสียงที่สุดคือวัดลาจัง (拉卜楞寺) อยู่ในมณฑลกานซู่ และวัดกูปุม (塔尔寺) ในมณฑลชิงไห่ ภาษาที่ใช้ในพื้นที่นี้คือภาษาทิเบตสำเนียงอัมโต ซึ่งเป็นสำเนียงที่ยังคงอนุรักษ์การออกเสียงตามแบบภาษาทิเบตโบราณไว้ได้มากกว่าภาษาทิเบตมาตรฐานสำเนียงลาซ่า เนื่องจากไม่ได้รับผลกระทบจากภาษาถิ่นเหมือนดั่งในพื้นที่ส่วนอื่นของทิเบต |