อามัล คลูนีย์

อามัล คลูนีย์
คลูนีย์เมื่อปี 2018
เกิด	อามัล อะลามุดดีน (Amal Alamuddin) (1978-02-03) 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1978 (46 ปี) เบรุต ประเทศเลบานอน
สัญชาติ	สหราชอาณาจักน เลบานอน
การศึกษา	โงเรียนมัธยมด็อกเตอร์ชัลลอเนอส์
ศิษย์เก่า	วิทยาลัยเซนต์ฮูจ ออกซ์ฟอร์ด (BA) มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก (LLM)
อาชีพ	เนติบริกร, นักกิจกรรมสิทธิมนุษยชน
ปีปฏิบัติงาน	2000–ปัจจุบัน
คู่สมรส	จอร์จ คลูนีย์ (สมรส 2014)
บุตร	2

อามัล คลูนีย์ (Amal Clooney; สกุลเดิม อะลามุดดีน; อาหรับ: أمل علم الدين; Alamuddin, เกิดเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 1978)^[1] เป็นเนติบริกรชาวอังกฤษ-เลบานอนประจำดอจทีสตรีทแชมเบอส์ เฉพาะทางด้านกฎหมายระหว่างประเทศและสิทธิมนุษยชน^[2] ลูกค้าที่เธอเคยว่าความให้ เช่น จูเลียน แอสเซนจ์ ผู้ก่อตั้งวิกิลีกส์ เพื่อคุ้มครองไม่ให้เขาถูกขับไล่ออกจากประเทศ^[3], อดีตประธานาธิบดียูเครน ยูเลีย ตีโมเชนโก^[4], นักข่าวชาวอียิปต์-แคนาดา โมฮะเม็ด ฟะห์มี^[5] และผู้ได้รับรางวัลโนเบล นาเดีย มูรัด^[6]

ในปี 2019 อามัล คลูนีย์ ได้รับการแต่งตั้งเป็นทูตพิเศษด้านเสรีภาพสื่อประจำสำนักงานกิจการต่างประเทศและเครือจักรภพของอังกฤษ^[7] ก่อนที่จะลาออกจากตำแหน่งนี้ในปี 2020^[8]

ในเดือนกันยายน พ.ศ. 2564 ศาลอาญาระหว่างประเทศ (ICC) ได้แต่งตั้ง Amal Clooney เป็นที่ปรึกษาพิเศษด้านความขัดแย้งของซูดานในเมืองดาร์ฟูร์

ในปี 2014 เธอสมรสกับนักแสดง จอร์จ คลูนีย์

อามัล อะลามุดดีน (Amal Alamuddin) เกิดที่เมืองเบรุต ประเทศเลบานอน ชื่อ อามัล ของเธอเป็นคำจากภาษาอาหรับ أمل ʾamal มีความหมายว่า "ความหวัง"^[9]

ครอบครัวของเธอเดินทางออกจากประเทศเลบานอนเมื่อเธออายุได้สองขวบ ขณะที่เกิดสงครามกลางเมืองเลบานอน และตั้งรกรากอยู่ที่เจอร์ราดส์ครอสส์ ในบัคกิงแฮมเชอร์^[10] พ่อของเธอ รามซี อะลามุดดีน (Ramzi Alamuddin) เป็นดรูซชาวเลบานอนจากตระกูลอะลามุดดีนแห่งบากลิเน (หมู่บ้านหนึ่งในอำเภอชูฟ; Chouf district)^[11] เขาจบการศึกษาด้วยวุฒิ MBA จากมหาวิทยาลัยอเมริกันแห่งเบรุต และเดินทางกลับไปประเทศเลบานอนในปี 1991^[12][13] ส่วนแม่ของอามัล คลูนีย์ คือบาเรีย (Bariaa, สกุลเดิม มิกนาสส์; Miknass) เติบโตมาในครอบครัวมุสลิมซุนนี^[14][11] ตากตริโปลี ในเลบานอนตอนเหนือ^[14][11] เธอเป็นนักข่าวด้านการเมือง^[15] และบรรณาธิการข่างต่างประเทศประจำหนังสือพิมพ์แพนอาหรับ อัลฮะยัต และเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทด้านการประชาสัมพันธ์ อินเตอร์เนชันนอลคอมมิวนิเคชันเอกซเปิร์ต (International Communication Experts) ซึ่งทำงานเฉพาะทางด้านการประชาสัมพันธ์บุคคลมีชื่อเสียง^[16]

อะลามุดดีนมีพี่น้องอีกสามคน ประกอบด้วยพี่/น้องสาวหนึ่งคน และลูกพี่ลูกน้องชายสองคนจากการแต่งงานแรกของพ่อ^[17]

อะลามุดดีนเข้าศึกษาในโรงเรียนมัธยมด็อกเตอร์ชัลลอเนอส์ โรงเรียนแกรมมาร์สตรี ตั้งอยู่ในลิทเทิลชัลฟอนท์ ในบัตกิงแฮมเชอร์ จากนั้นเธอเข้าศึกษาต่อที่วิทยาลัยฮูจ มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ที่ซึ่งเธอได้รับทุนเอ็กซ์ฮิบิชั่น^[18] และรางวัลชรีกลีย์ (Shrigley Award)^[19] ในปี 2000 คลูนีย์จบการศึกษาด้วยวุฒิ BA ในด้านนิติศาสตร์^{[ต้องการอ้างอิง]}

หนึ่งปีถัดมา ในปี 2001 เธอเข้าศึกษาต่อที่สถาบันนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก เพื่อศึกษาต่อในวุฒิ LLM ที่ซึ่งเธอได้รับรางวัลแจ็ก เจ. แคทซ์ เมมอเรียล สำหรับความสามารถในด้านกฎหมายบันเทิง (Jack J. Katz Memorial Award for excellence in entertainment law)^[20][21] เธอเคยทำงานกับโซเนีย โซโตแมร์ ที่ซึ่งขณะนั้นเป็นทนายความประจำศาลอุธรณ์ภาคสอง เป็นเวลาหนึ่งภาคเรียน^[22]

• Alamuddin, Amal (2010). "II. Before the Trial Begins; 6. Collection of Evidence". ใน Khan, Karim A. A.; Buisman, Caroline; Gosnell, Christopher (บ.ก.). Principles of Evidence in International Criminal Justice. Oxford: Oxford University Press. pp. 231–305. ISBN 978-0-19-958892-3. OCLC 663822377.
• Alamuddin, Amal; Webb, Philippa (15 November 2010). "Expanding Jurisdiction over War Crimes under Article 8 of the ICC Statute". Journal of International Criminal Justice. 8 (5): 1219–1243. doi:10.1093/jicj/mqq066. ISSN 1478-1387. OCLC 775833494.^[23]
• Alamuddin, Amal (เมษายน 2012). "Does Libya Have to Surrender Saif Al-slam Gaddafi to The Hague?" (PDF). Mizaan: The Newsletter from Lawyers for Justice in Libya (1). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 23 กันยายน 2015. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2014.
• Alamuddin, Amal (10 ธันวาคม 2012). "Will Syria go to the ICC?" (PDF). The Lawyer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 3 มิถุนายน 2016. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2014.
• Alamuddin, Amal; Hardman, Nadia (February 2014). "Separating Law and Politics: Challenges to the Independence of Judges and Prosecutors in Egypt". Report of the International Bar Association Human Rights Institute (IBAHRI), Supported by the Open Society Foundations Arab Regional Office. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-08-08. สืบค้นเมื่อ 2020-11-28. PDF เก็บถาวร 2017-10-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• Alamuddin, Amal (2014). "The role of the Security Council in starting and stopping cases at the International Criminal Court: problems of principle and practice". ใน Zidar, Andraž; Bekou, Olympia (บ.ก.). Contemporary Challenges for the International Criminal Court. London: British Institute of International and Comparative Law. pp. 103–130. ISBN 978-1-90522-151-6. OCLC 871319445.
• Alamuddin, Amal; Bonini, Anna (2014). "Chapter 4: The UN investigation of the Hariri assassination; The relationship between the UN investigation commission and the Special Tribunal for Lebanon: Problems of Principle and Practice". ใน Alamuddin, Amal; Jurdi, Nidal Nabil; Tolbert, David (บ.ก.). The Special Tribunal for Lebanon: Law and Practice. Oxford: Oxford University Press. pp. 50–72. ISBN 978-0-19-968745-9. OCLC 861207456.
• Clooney, Amal (18 August 2014). "The Anatomy of an Unfair Trial". Huffington Post.
• Clooney, Amal (30 April 2015). "Release Mohamed Nasheed – an innocent man and the Maldives' great hope". The Guardian (ภาษาอังกฤษ).
• Clooney, Amal (14 October 2015). "Maldives Backslides into Repression as the World Calls for President Nasheed's Release". Huffington Post.
• Clooney, Amal; Webb, Philippa (2020). The Right to a Fair Trial in International Law. New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-198-80839-8. OCLC 994411014. (forthcoming April 2020)

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อามัล คลูนีย์

• อามัล คลูนีย์ บน ดอจทีสตรีทแชมเบอส์
• อามัล คลูนีย์ ที่อินเทอร์เน็ตมูวีเดตาเบส
• ข้อมูลการออกสื่อ บน ซี-สแปน