อาลาริคที่ 1
อาลาริคที่ 1 (อังกฤษ: Alaric; กอทิก: 𐌰𐌻𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃, Alarīks, "ผู้ปกครองทั้งหมด";[2] ละติน: Alaricus; ราว ค.ศ. 370 – 411) เป็นพระมหากษัตริย์ของชนชนวิสิกอธผู้ครองราชย์ระหว่าง ค.ศ. 395 ถึง 410 อาราริคเป็นพระมหากษัตริย์เจอร์มานิคที่ยึดกรุงโรมได้ อาราริคต้องการที่จะนำชนวิซิกอธเข้าไปตั้งถิ่นฐานในจักรวรรดิโรมัน การยึดโรมได้ครั้งนี้เป็นปัจจัยหนึ่งที่นำมาซึ่งความเสื่อมโทรมของจักรวรรดิโรมัน อ้างอิง
บรรณานุกรม
ออนไลน์
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อาลาริคที่ 1
|