เมืองสตูล

ราชอาณาจักรเซอตุลมัมบังเซอการา نڬري ستول ممبڠ سڬارا (มลายู) เมืองสตูล (ไทย)
ค.ศ. 1808–ค.ศ. 1916
ธงชาติ
อาณาจักรในเครือไทรบุรีเดิมใน ค.ศ. 1860 หลังการเสีย เตอรัง (จังหวัดตรัง) ให้แก่ประเทศสยามใน ค.ศ. 1810, การแยกเกาะปีนังและสมารังไพรไปขึ้นกับอังกฤษในระหว่าง ค.ศ. 1786–1860 และการก่อกำเนิดอาณาจักรเอกเทศทั้งสี่ใน ค.ศ. 1843 อาณาจักรทั้งสี่มีสีแตกต่างกัน ส่วนบริเวณอื่นมีสีน้ำตาลอ่อน
เมืองหลวง	สตูล
ภาษาทั่วไป	ภาษามลายู ภาษามลายูไทรบุรี
ศาสนา	อิสลามนิกายซุนนี
การปกครอง	ราชาธิปไตย
ราจา
• ค.ศ. 1809–1843	"ยัง มูเลีย" ตุนกู บิซนู อิบนี อัล-มาร์ฮุม ซุลตัน อับดุลละฮ์ อัล-มุการ์รัม ชะฮ์
• ค.ศ. 1843–1876	"ยัง มูเลีย" ตุนกู มูฮัมมัด อากิบ อิบนี อัล-มาร์ฮุม ตุนกู บิซนู
• ค.ศ. 1876–1888	"ยัง มูเลีย" ตุนกู อิซมาอิล อิบนี อัล-มาร์ฮุม ตุนกู มูฮัมมัด อากิบ
• ค.ศ. 1888–1897	"ยัง มูเลีย" ตุนกู อับดุล ระฮ์มัน อิบนี อัล-มาร์ฮุม ตุนกู อิซมาอิล
• ค.ศ. 1897–1916	"ยัง มูเลีย" ตุนกู บาฮารุดดิน บิน กู เมะฮ์
ประวัติศาสตร์
• การแยกเมืองสตูลออกจากเมืองไทรบุรีใน ค.ศ. 1808	ค.ศ. 1808
• รัฐบาลสยามให้สละราชสมบัติ	ค.ศ. 1916
ก่อนหน้า ถัดไป เมืองไทรบุรี อาณาจักรรัตนโกสินทร์ (สมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์)
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ประเทศไทย ประเทศมาเลเซีย

เมืองสตูล หรือ ราชอาณาจักรเซอตุลมัมบังเซอการา (มลายู: نڬري ستول ممبڠ سڬارا, Kerajaan Setul Mambang Segara) เป็นอาณาจักรมลายูในบริเวณชายฝั่งตอนเหนือของคาบสมุทรมลายูในอดีต อาณาจักรนี้ก่อตั้งขึ้นใน ค.ศ. 1808 ในช่วงที่มีการแบ่งแยกระหว่างผู้ปกครองในราชวงศ์ไทรบุรี^[1] อำนาจอธิปไตยของอาณาจักรนี้สิ้นสุดลงใน ค.ศ. 1916 หลังจากถูกสยามเข้าไปยึดครอง อาณาเขตส่วนใหญ่ของเมืองสตูลปัจจุบันอยู่ในเขตจังหวัดสตูล ประเทศไทย

• เมืองกะปังปาสู อาณาจักรมลายูอีกแห่งที่เกิดในช่วงการแบ่งแยกเมืองไทรบุรี (เกอดะฮ์)
• รายชื่อราชวงศ์มุสลิมนิกายซุนนี