โลจิง
กิ่งอำเภอปกครองตนเองโลจิง (มลายู: Jajahan Kecil Lojing, ยาวี: ججاهن كچيل لوجيڠ) บ้างเรียก ที่สูงโลจิง (Tanah Tinggi Lojing) เป็นพื้นที่ภูเขาขึ้นกับอำเภอกัวมูซัง รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย ตั้งอยู่ใกล้กับที่สูงแคเมอรอนของรัฐปะหัง โลจิงถูกยกเป็นกิ่งอำเภอปกครองตนเองขึ้นกับอำเภอกัวมูซัง รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย ใน พ.ศ. 2553 การแบ่งเขตการปกครองกิ่งอำเภอปกครองตนเองโลจิง แบ่งการปกครองออกเป็น 7 ชุมชน ได้แก่[2][4]
ภูมิศาสตร์และประชากรศาสตร์ที่สูงโลจิงตั้งอยู่ในเทือกเขาสันกาลาคีรีหรือตีตีวังซาในภาษามลายู ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพทั้งพืชและสัตว์ เนินเขาและป่าไม้ได้รับการอนุรักษ์เป็นอย่างดี ทำให้ที่นี่เป็นสถานที่ท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ที่ได้รับความนิยม ทั้งยังเป็นที่ตั้งของเขายงเบอลาร์ (Gunung Yong Belar) ที่มีความสูง 2,181 เมตร เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในรัฐกลันตัน และสูงที่สุดเป็นอันดับที่สามของคาบสมุทรมลายู ประชากรส่วนใหญ่ของที่สูงโลจิง เป็นชนพื้นเมืองโอรังอัซลี (Orang Asli) ซึ่งในไทยนิยมเรียกว่า เงาะป่า โดยมากเป็นคนในเผ่าเตอมียาร์ (Temiar) จัดเป็นชนพื้นเมืองเชื้อสายเซนอยกลุ่มหนึ่ง[2] อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|