โอเมกาคนครึ่งม้าโอเมกาคนครึ่งม้า (อังกฤษ: Omega Centauri; หรือ เอ็นจีซี 5139) เป็นกระจุกดาวทรงกลม[1]ที่พบเห็นอยู่ในบริเวณกลุ่มดาวคนครึ่งม้า ค้นพบโดย เอ็ดมันด์ ฮัลเลย์ เมื่อ ค.ศ. 1677 ซึ่งในเบื้องแรกบันทึกมันเอาไว้ว่าเป็นเนบิวลา ก่อนหน้านี้ โอเมกาคนครึ่งม้าเคยถูกบันทึกอยู่ในรายชื่อดาวฤกษ์ของทอเลมีก่อนหน้านี้ 2000 ปี ในรายชื่อวัตถุทางดาราศาสตร์ของ ลาซายล์ ได้รวบรวมเอาไว้ในหมายเลข I.5 ผู้แรกที่ค้นพบว่ามันคือกระจุกดาวทรงกลม ได้แก่นักดาราศาสตร์ชาวอังกฤษ จอห์น วิลเลียม เฮอร์เชล ในราวคริสต์ทศวรรษ 1830[2] กระจุกดาวโอเมกาคนครึ่งม้าโคจรอยู่รอบๆ ดาราจักรทางช้างเผือกของเรา ถือเป็นหนึ่งในกระจุกดาวทรงกลมจำนวนไม่มากนักที่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เป็นกระจุกดาวที่เกี่ยวข้องกับทางช้างเผือกที่ทั้งใหญ่ที่สุดและสว่างที่สุด ตั้งอยู่ห่างจากโลกประมาณ 15,800 ปีแสง (4,850 พาร์เซก) ประกอบด้วยดาวฤกษ์ชนิดดารากร 2 จำนวนหลายล้านดวง ในใจกลางของกระจุกดาวมีดาวฤกษ์อยู่หนาแน่นมาก ประมาณว่าดาวฤกษ์แต่ละดวงในบริเวณใจกลางตั้งอยู่ห่างกันเพียงประมาณ 0.1 ปีแสงเท่านั้น อายุโดยประมาณของกระจุกดาวนี้คือ 12,000 ล้านปี อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ โอเมกาคนครึ่งม้า |