Аляксей III Ангел

Аляксей III Ангел
грэч. Αλέξιος Γ' Άγγελος
Партрэт Аляксея III Ангела ў форме манеты з «Promptuarii Iconum Insigniorum» — зборніка біяграфій, выдадзенага ў 1553 годзе
Візантыйскі імператар 8 красавіка 1195 — 1 жніўня 1203
Папярэднік	Ісак II Ангел
Пераемнік	Ісак II Ангел і Аляксей IV Ангел
Нараджэнне	1153
Смерць	1211 Ізнік, Нікейская імперыя
Род	Ангелы
Бацька	Андронік Дука Ангел[d][1]
Маці	Ефрасіння Ангеліна[d]
Жонка	Ефрасіння Дукіня Каматыра[d][2]
Дзеці	Ганна Ангеліна, Ірына Ангеліна[d] і Еўдакія Ангеліна Камніна[d][1]
Веравызнанне	Праваслаўе
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксей III Ангел (грэч. Αλέξιος Γ' Άγγελος; каля 1153 — 1211) — візантыйскі імператар, які кіраваў у 1195—1203 гадах.

Калі яго малодшы брат Ісак стаў басілеўсам, Аляксей змог вярнуцца на радзіму і дасягнуць рангу севастакратара. У падзяку за аказаную дапамогу ён асляпіў кіраўніка і сам заняў рамейскі прастол. Але новы васпан нічым не адрозніваўся ад свайго папярэдніка, і краіна, якая знаходзілася ў заняпадзе, была аддадзена пад уладу арыстакратаў. Праз некалькі гадоў сыну зрынутага імператара Аляксею IV атрымалася з дапамогай удзельнікаў Чацвёртага крыжовага паходу вярнуць адняты прастол. Але пасля гэтага Ангелы кіравалі Канстанцінопалем толькі паўгода, затым горад патрапіў у рукі еўрапейцаў, а краіна распалася на шэраг дзяржаў.

Усё сваё далейшае жыццё Аляксей III правёў у туляннях па былых землях Візантыі, але нідзе не мог знайсці прытулку. Толькі ў 1210 годзе ён знайшоў прытулак пры двары даўняга праціўніка імперыі — Канійскага султаната. Там ён вырашыў заняць прастол Нікейскай імперыі, дзе кіраваў яго ўласны зяць Феадор I Ласкарыс. Заключыўшы саюз з мусульманамі, Ангел прайграў генеральную бітву і скончыў свае дні ў манастыры.

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аляксей III Ангел