Хіросі Амана
Хіросі Амана (яп.: 天野 浩; нар. 11 верасня 1960, Хамамацу, Японія) — японскі вучоны, інжынер-электронік, фізік. Лаўрэат Нобелеўскай прэміі па фізіцы 2014 года разам з Ісаму Акасакі і Сюдзі Накамура за «вынаходніцтва эфектыўных сініх святлодыёдаў, што прывяло да з’яўлення яркіх і энергазберагальных белых крыніц святла».[5] Амана быў абраны членам Нацыянальнай інжынернай акадэміі ў 2016 годзе за распрацоўку легіравання нітрыду галію р-тыпу (GaN), якое дазваляе выкарыстоўваць сінія паўправадніковыя святлодыёды. Ранняе жыццё і адукацыяАмана нарадзіўся ў Хамамацу, Японія 11 верасня 1960 года. Атрымаў ступень бакалаўра, магістра і доктара інжынерыі ў 1983, 1985 і 1989 гадах адпаведна ва Універсітэце Нагоі. У пачатковай школе ён гуляў у футбол у якасці брамніка і ў софтбол у якасці лаўца. Ён таксама быў радыёаматарам, і, нягледзячы на нянавісць да вучобы, добра валодаў матэматыкай. Паступіўшы ў сярэднюю школу, пачаў сур’ёзна ставіцца да вучобы і стаў найлепшым вучнем, навучаючыся кожны дзень да позняй ночы. Кар’ераЗ 1988 па 1992 гады быў навуковым супрацоўнікам Універсітэта Нагоі. У 1992 годзе перайшоў ва ўніверсітэт Мэйдзё, дзе быў дацэнтам. З 1998 па 2002 гады працаваў дацэнтам. У 2002 годзе стаў прафесарам. У 2010 годзе перайшоў у Вышэйшую інжынерную школу Універсітэта Нагоі, дзе і ў цяперашні час з’яўляецца прафесарам. Далучыўся да групы прафесара Ісаму Акасакі ў 1982 годзе як студэнт. З тых часоў ён праводзіў даследаванні па пытаннях росту, характарыстыкі і прымянення паўправаднікоў з нітрыду групы III, якія добра вядомыя як матэрыялы, якія выкарыстоўваюцца сёння ў сініх святлодыёдах. У 1985 годзе распрацаваў буферныя пласты з нізкатэмпературным напыленнем для росту паўправадніковых плёнак нітрыднай групы III на сапфіравай падкладцы, што прывяло да рэалізацыі святлодыёдаў і лазерных дыёдаў на аснове паўправаднікоў групы III-нітрыду. У 1989 годзе яму ўдалося вырасціць GaN p-тыпу і ўпершыню ў свеце вырабіць ультрафіялетавы святлодыёд на аснове pN-пераходу GaN. Вядомы тым, што імкнецца да даследаванняў, лабараторыя Амана заўсёды асвятлялася позна ўначы, напрыклад, у будні, святы, Новы год і называлася «без начнога замка».[6] Па словах яго студэнтаў у лабараторыі, Амана аптымістычная і ўмераная асоба і ніколі не злуецца.[7][8] Узнагароды
Абраныя публікацыі
Зноскі
|