Το δημοφιλέστερο σχέδιο σημαίας υπερηφάνειας της Πολυσυντροφικότητας, από τον Τζίμ Έβανς το 1995.[1]Η ατελειωτη καρδιά.
H πολυσυντροφικότητα είναι η πρακτική ή η επιθυμία για στενές σχέσεις με περισσότερα από ένα άτομα, με τη γνώση όλων των εταίρων.[2][3] Η πολυσυντροφικότητα έχει περιγραφεί ως «συναινετική, ηθική, και υπεύθυνη μη-μονογαμία».[4][5][6]
Οι άνθρωποι που ταυτίζονται ως πολυσυντροφικοί (polyamorous) απορρίπτουν την άποψη ότι η σεξουαλική και σχεσιακή αποκλειστικότητα είναι απαραίτητες για βαθιά αφοσιωμένες, μακροπρόθεσμες σχέσεις αγάπης.[7] Αυτοί που είναι ανοικτοί ή συναισθηματικά κατάλληλοι για πολυσυντροφικότητα, μπορεί να ξεκινήσουν μια πολυγαμική σχέση όταν είναι μονό ή ήδη σε μια μονογαμική ή ελεύθερη σχέση.
Οι πολυσυντροφικες σχέσεις είναι ποικίλες,[8][9] αντανακλώντας τις επιλογές και τις φιλοσοφίες των ατόμων που εμπλέκονται, αλλά με επαναλαμβανόμενα χαρακτηριστικά ή αξίες, όπως την αγάπη, την οικειότητα, την εντιμότητα, την ακεραιότητα, την ισότητα, την επικοινωνία και τη δέσμευση.
Σύγχυση δημιουργείται όταν η πολυσυντροφικότητα χρησιμοποιείται πλημμελώς με την ευρύτερη έννοια, ως γενικός όρος για διάφορες μορφές συναινετικά μη μονογαμικών, πολλαπλών σχέσεων[ασαφές] με τους εταίρους (συμπεριλαμβανομένου του polyamory), ή συναινετικές μη αποκλειστικές σεξουαλικές ή ρομαντικές σχέσεις.[10]
↑Helen Echlin (November 14, 2003). «When two just won't do». The Guardian. https://www.theguardian.com/world/2003/nov/14/gender.uk. Ανακτήθηκε στις March 27, 2007. «For most people, the biggest stumbling block to polyamory is jealousy. But polys try to see jealousy less as a green-eyed monster than as an opportunity for character-building»
