Արյան հետ անմիջական շփման մեջ գտնվող էնդոթելային բջիջները կոչվում են անոթային էնդոթելային բջիջներ, մինչդեռ բջիջները, որոնք անմիջական շփման մեջ են ավշի հետ, կոչվում են ավշային էնդոթելային բջիջներ։ Անոթային էնդոթելային բջիջները ծածկում են ամբողջ արյան շրջանառության համակարգի անոթների ներքին պատը՝ սկսած սրտից մինչև ամենափոքր մազանոթները:
Այս բջիջները ունեն բազմաթիվ յուրահատուկ գործառույթներ, ներառյալ հեղուկի ֆիլտրումը (օրինակ՝ երիկամի պատիճում), մասնակցում են արյունատար անոթների տոնուսի ապահովմանը, հեմոստազի համակարգին, բորբոքային օջախ նեյտրոֆիլների ներգրավմանը և հորմոնների փոխադրմանը: Սրտի խոռոչների ներքին մակերեսները ծածկող էնդոթելը կոչվում է էնդոկարդ: Էնդոթելի գործառույթի խանգարումը (էնդոթելիալ դիսֆունկցիա) կարող է հանգեցնել առողջական լուրջ խնդիրների ամբողջ օրգանիզմում:
Էնդոթելը ունի մեզոդերմալ ծագում։ Եվ արյան, և ավշային մազանոթները կազմված են էնդոթելային բջիջների մեկ շերտից (միաշերտ են): Արյունատար անոթների ուղիղ հատվածներում էնդոթելային բջիջները սովորաբար հարթվում և ձգվում են հեղուկի հոսքի ուղղությամբ[3][4]։
Տերմինոլոգիա
Անատոմիայի հիմնարար մոդելը՝ անատոմիական կառուցվածքները նկարագրելու համար օգտագործվող տերմինների ինդեքսը, տարբերակում է էնդոթելային և էպիթելային բջիջները՝ հիմնվելով այն հյուսվածքների վրա, որոնցից նրանք զարգանում են, և պնդում է, որ վիմենտինի առկայությունն է, այլ ոչ թե կերատինային թելերի, որ տարբերում է դրանք էպիթելային բջիջներից[5]։ Շատերը էնդոթելը համարում են մասնագիտացված էպիթելային հյուսվածք[6]։
Գործառույթ
Էնդոթելը կազմում է անատոմիական սահման՝ անոթի լուսանցքով շրջանառվող արյան կամ ավշի և անոթի պատի մկանային շերտի միջև։ Այն վերահսկում է նյութերի և լեյկոցիտների անցումը արյունից հյուսվածք և հակառակ ուղղությամբ։ Էնդոթելային թափանցելիության սուր կամ քրոնիկ մեծացումը, օրինակ քրոնիկական բորբոքման դեպքում, կարող է հանգեցնել հյուսվածքների այտուցի։ Պատնեշային ֆունկցիայի փոփոխություններով է պայմանավորված նաև քաղցկեղայինբջիջների անցումը հյուսվածքներ (էքստրավազացիան)[7]:
Էնդոթելային բջիջները ներգրավված են անոթային բազմաթիվ այլ գործառութային ասպեկտներում, ներառյալ.
Արյան մակարդում (թրոմբոզ և ֆիբրինալուծում). բնականոն պայմաններում էնդոթելը ապահովում է մակերես, որի վրա արյունը չի մակարդվում, քանի որ այն արտադրում և էքսպրեսում է հակամակարդիչ նյութեր[8], ներառյալ հեպարան սուլֆատը, որը հանդիսանում է հակաթրոմբինի ակտիվացման կոֆակտոր, իսկ հակաթրոմբինը սպիտակուց է, որն ինակտիվացնում է մակարդման կասկադի մի քանի գործոններ[9]։
Արյան անոթների նեղացում և լայնացում (վազոկոնստրիկցիա և վազոդիլատացիա), հետևաբար արյան ճնշման կարգավորում։
Արյան անոթների ձևավորում
Էնդոթելը ներգրավված է նոր արյունատար անոթների ձևավորման մեջ, որը կոչվում է անգիոգենեզ[12]։ Անգիոգենեզը սաղմի և պտղի օրգանների զարգացման կենսական գործընթաց է[13], կարևոր է նաև վնասված հատվածների վերականգնման ժամանակ[14]։ Այս գործընթացը խթանվում է հյուսվածքներում թթվածնի մակարդակի նվազմամբ (հիպօքսիա) կամ թթվածնի անբավարար լարվածությամբ, ինչը հանգեցնում է էնդոթելային բջիջներով պատված նոր արյունատար անոթների զարգացմանը: Անգիոգենեզը կարգավորվում է ազդանշաններով, որոնք նպաստում և արգելակում են այս գործընթացը։ Այս պրո- և հակաանգիոգեն ազդանշանները ներառում են ինտեգրիններ, քիմոկիններ, անգիոպոետիններ, թթվածնի սենսորներ, ֆունկցիոնալ մոլեկուլներ և էնդոգեն ինհիբիտորներ[13]։ Անգիոպոետին-2-ը փոխազդում է անոթների էնդոթելի աճի գործոնի հետ՝ խթանելով բջիջների բազմացումը և էնդոթելային բջիջների միգրացիան:
Անգիոգենեզի ընդհանուր սխեման հետևյալն է․
ակտիվացնող ազդանշանները կապվում են անոթային էնդոթելային բջիջների մակերեսային ընկալիչների հետ
ակտիվացված էնդոթելային բջիջները արտազատում են պրոտեազներ, որոնք առաջացնում են հիմային (բազալ) թաղանթի դեգրադացիա
էնդոթելային բջիջները ազատվում են արդեն առկա արյունատար անոթներից միգրացիայի համար և սկսում պրոլիֆերացվել՝ ձևավորելով ընդարձակումներ դեպի անգիոգեն խթանիչի աղբյուրը:
Օրգանիզմի իմունային պատասխան
Էնդոթելային բջիջները էքսպրեսում են իմունային բազմաբնույթ գեներ՝ ըստ օրգան-սպեցիֆիկության[15]։ Այս գեները ներառում են կարևորագույն իմունային միջնորդներ և սպիտակուցներ, որոնք հեշտացնում են բջջային հաղորդակցությունը արյունաստեղծ իմունային բջիջների հետ[16]։ Էնդոթելային բջիջները իրենց էպիգենոմում կոդավորում են կառուցվածքային բջջային իմունային պատասխանի կարևոր առանձնահատկությունները և, հետևաբար, կարող են արագ արձագանքել իմունոլոգիական մարտահրավերներին։ Ոչ արյունաստեղծ բջիջների ներդրումը իմունիտետում, ինչպիսին է էնդոթելը օրգանիզմում, կոչվում է «կառուցվածքային իմունիտետ»[17]։
Էնդոթելային դիսֆունկցիան էնդոթելի ֆունկցիայի փոփոխման հետևանք է[21][22]։ Ճարպի (լիպիդների) կուտակումից և բորբոքումից էնդոթելային բջիջները ակտիվանում են, ինչը բնութագրվում է այնպիսի մոլեկուլների էքսպրեսիայով, ինչպիսիք են E-սելեկտինը, VCAM-1-ը (անոթային բջիջների ադհեզիայի մոլեկուլ-1), ICAM-1-ը (միջբջջային ադհեզիայի մոլեկուլ-1), որոնք խթանում են իմունային բջիջների ադհեզիան[23]։ Բացի այդ, ակտիվանում են տրանսկրիպցիոն գործոնները՝ նյութեր, որոնք մեծացնում են բջիջներում սպիտակուցների սինթեզը. մասնավորապես AP-1-ը և NF-κB-ն, որը հանգեցնում է այնպիսի ցիտոկինների էքսպրեսիային, ինչպիսիք են IL-1-ը (ինտերլեյկին-1), TNFα-ն (ուռուցքի նեկրոզի գործոն) և IFNγ-ն (ինտերֆերոն գամմա), որոնք իրենց հերթին խթանում են բորբոքման զարգացումը[24][25]։
Էնդոթելային բջիջների այս վիճակը նպաստում է լիպիդների և լիպոպրոտեիդների կուտակմանը ինտիմայում, ինչը հանգեցնում է աթերոսկլերոզի զարգացմանը, լեյկոցիտների և թրոմբոցիտների հետագա ներգրավմանը, ինչպես նաև հարթ մկանային բջիջների պրոլիֆերացմանը, որը բերում է ճարպային թիթեղիկի ձևավորմանը։ Ինտիմայում առաջացած վնասվածքը և քրոնիկական բորբոքումը հանգեցնում են էնդոթելի շերտազատման (դեսկվամացիայի)․ խախտվում է էնդոթելային պատնեշը, ինչը հանգեցնում է դրա վնասմանը և հետագա դիսֆունկցիային[26]։ Միաժամանակ, բորբոքման խթանիչները ակտիվացնում են նաև դեուբիքիտինազ Ա20-ի (TNFAIP3) NF-κB-ինդուկցված էքսպրեսիան, որը, ինչպես ցույց է տրվել, վերականգնում է էնդոթելային պատնեշը[27]։
Էնդոթելային դիսֆունկցիայի առաջացման հիմնական մեխանիզմներից մեկը ազոտի օքսիդի մակարդակի նվազումն է, հաճախ ասիմետրիկ դիմեթիլարգինինի բարձր մակարդակի պատճառով, որը խանգարում է L-արգինինով խթանված ազոտի օքսիդի նորմալ սինթեզին՝ բերելով զարկերակային հիպերտենզիայի: Էնդոթելային դիսֆունկցիայի առաջացման ամենատարածված մեխանիզմը թթվածնի ագրեսիվ ձևերի (ԹԱՁ) ավելացումն է, որը կարող է ընկճել ազոտի օքսիդի սինթեզն ու ակտիվությունը մի քանի մեխանիզմների միջոցով[28]։ Ազդանշանային ERK5 սպիտակուցը պահանջվում է էնդոթելային բջիջների նորմալ գործառույթի պահպանման համար[29]։ Էնդոթելի վնասման մեկ այլ հետևանք է վոն Վիլլեբրանդի գործոնի (VWF) անոմալ քանակի արտազատումը, որը նպաստում է թրոմբոցիտների ագրեգացմանը և ադհեզիային ենթաէնդոթելային շերտում, ինչը կարող է հանգեցնել պոտենցիալ մահացու թրոմբի ձևավորմանը:
Անգիոսարկոման էնդոթելային բջիջներից առաջացած քաղցկեղ է, որը հազվադեպ է հանդիպում, ԱՄՆ-ում տարեկան գրանցվում է ընդամենը 300 դեպք[30]։ Այնուամենայնիվ, ելքը սովորաբար անբարենպաստ է. ախտորոշումից հետո 5 տարի ապրելու շանսը կազմում է 35%[31]։
Հետազոտություն
Էնդոթելը քաղցկեղում
Ընդունված է, որ էնդոթելային բջիջները, որոնք կազմում են ուռուցքը սնող անոթների ներքին պատը, ունեն հստակ մորֆոլոգիական բնութագիր, տարբեր ծագում՝ համեմատած ֆիզիոլոգիական էնդոթելի հետ, և հստակ մոլեկուլային առանձնահատկություններ, ինչը հնարավորություն է տալիս նոր բիոմարկերներ ներմուծել ուռուցքային անգիոգենեզում և ապահովել հակաանգիոգեն դեղամիջոցների նոր թիրախներ[32]։
Էնդոթելը դիետայում
Մրգերով և բանջարեղենով հարուստ բուժական սնունդը բարենպաստ ազդեցություն ունի էնդոթելի ֆունկցիայի վրա, մինչդեռ կարմիր և վերամշակված մսով հարուստ սննդակարգը, տապակած մթերքները, ռաֆինացված հացահատիկները և վերամշակված շաքարավազը մեծացնում են էնդոթելային բջիջների ադհեզիան և աթերոգեն խթանիչներին[33]։ Բարձր յուղայնությամբ դիետաները բացասաբար են անդրադառնում էնդոթելի գործառույթի վրա[34]։
2020 թվականի ապրիլին առաջին անգամ գրանցվել է վիրուսային տարրերի առկայություն COVID-19-ից մահացած 3 հիվանդի էնդոթելային բջիջներում։ Ցյուրիխի համալսարանի և Հարվարդի բժշկական դպրոցի գիտնականները այս բացահայտումները համարեցին տարբեր օրգանների ընդհանրացված էնդոթելիտի նշան, էնդոթելի բորբոքային պատասխան վարակին, որը կարող է հանգեցնել կամ գոնե նպաստել Covid-19-ի հետևանքով պոլիօրգանային անբավարարությանը այն մարդկանց մոտ, որոնք ունեն ուղեկցող քրոնիկական հիվանդություններ, օրինակ՝ շաքարային դիաբետ, զարկերակային հիպերտենզիա և սրտանոթային հիվանդություններ[39][40]։
Պատմություն
1865 թվականին շվեյցարացի անատոմ Վիլհելմ Ավագը առաջին անգամ ներկայացրեց «էնդոթել» տերմինը[41]։ 1958 թվականին Ա. Ս. Թոդը՝ Սենտ Էնդրյուսի համալսարանից, ցույց տվեց, որ մարդու արյան անոթների էնդոթելը ֆիբրինոլիտիկ ակտիվություն ունի[42][43]։
↑Félétou, Michel (2011), «Multiple Functions of the Endothelial Cells», The Endothelium: Part 1: Multiple Functions of the Endothelial Cells—Focus on Endothelium-Derived Vasoactive Mediators (անգլերեն), Morgan & Claypool Life Sciences, Վերցված է 2024-05-20-ին
↑Griffioen, A. W.; Molema, G. (2000). «Angiogenesis: potentials for pharmacologic intervention in the treatment of cancer, cardiovascular diseases, and chronic inflammation». Pharmacological Reviews. 52 (2): 237–268. PMID10835101.
↑ 13,013,1Bouïs D, Kusumanto Y, Meijer C, Mulder NH, Hospers GA (February 2006). «A review on pro- and anti-angiogenic factors as targets of clinical intervention». Pharmacological Research. 53 (2): 89–103. doi:10.1016/j.phrs.2005.10.006. PMID16321545.
↑Iantorno M, Campia U, Di Daniele N, Nistico S, Forleo GB, Cardillo C, Tesauro M (April 2014). «Obesity, inflammation and endothelial dysfunction». Journal of Biological Regulators and Homeostatic Agents. 28 (2): 169–176. PMID25001649.
↑Deanfield J, Donald A, Ferri C, Giannattasio C, Halcox J, Halligan S, և այլք: (January 2005). «Endothelial function and dysfunction. Part I: Methodological issues for assessment in the different vascular beds: a statement by the Working Group on Endothelin and Endothelial Factors of the European Society of Hypertension». Journal of Hypertension. 23 (1): 7–17. doi:10.1097/00004872-200501000-00004. PMID15643116.
↑Roberts OL, Holmes K, Müller J, Cross DA, Cross MJ (December 2009). «ERK5 and the regulation of endothelial cell function». Biochemical Society Transactions. 37 (Pt 6): 1254–1259. doi:10.1042/BST0371254. PMID19909257.
↑*Milosevic V, Edelmann RJ, Fosse JH, Östman A, Akslen LA (2022). «Molecular Phenotypes of Endothelial Cells in Malignant Tumors.». In Akslen LA, Watnick RS (eds.). Biomarkers of the Tumor Microenvironment. Cham: Springer. էջեր 31–52. doi:10.1007/978-3-030-98950-7_3. ISBN978-3-030-98949-1.
↑Mohammadi-Sartang M, Bellissimo N, Totosy de Zepetnek JO, Bazyar H, Mahmoodi M, Mazloom Z (December 2018). «Effects of walnuts consumption on vascular endothelial function in humans: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials». Clinical Nutrition ESPEN. 28: 52–58. doi:10.1016/j.clnesp.2018.07.009. PMID30390893. S2CID53221430.
↑Xiao Y, Huang W, Peng C, Zhang J, Wong C, Kim JH, և այլք: (June 2018). «Effect of nut consumption on vascular endothelial function: A systematic review and meta-analysis of randomized controlled trials». Clinical Nutrition. 37 (3): 831–839. doi:10.1016/j.clnu.2017.04.011. PMID28457654. S2CID13930609.
↑Félétou, Michel (2011), «Introduction», The Endothelium: Part 1: Multiple Functions of the Endothelial Cells—Focus on Endothelium-Derived Vasoactive Mediators (անգլերեն), Morgan & Claypool Life Sciences, Վերցված է 2024-05-20-ին