Հակամասնիկներ

Հակամասնիկներ, տարրական մասնիկների համախումբ։ Յուրաքանչյուր տարրական մասնիկի համապատասխանում է հակամասնիկ՝ օժտված հակառակ նշանի քվանտային թվերով (էլեկտրական լիցք, լեպտոնային կամ բարիոնային թվեր, տարօրինակություն և այլն)։ Մյուս հիմնական բնութագրերը, ինչպիսիք են զանգվածը, կյանքի տևողությունը, սպինը, իզոսպինը (իզոտոպային սպին), մասնիկի և հակամասնիկի համար նույնն են։

Մասնիկ-հակամասնիկ զույգի օրինակներ են էլեկտրոնը և պոզիտրոնը, պրոտոնը և հակապրոտոնը, նեյտրոնը և հականեյտրոնը, նեյտրինոն և հականեյտրինոն, ${\displaystyle \pi ^{+}-}$ և ${\displaystyle \pi ^{-}-}$ մեզոնները և այլն։ Հակամասնիկներից շատերի գոյությունը հաստատված է փորձով։

Մասնիկ-հակամասնիկ զույգերը փոխազդելով կարող են անիհիլացվել՝ փոխարկվելով այլ մասնիկների չեզոք համակարգի կամ էլեկտրամագնիսական ճառագայթման։ Կան նաև մասնիկներ (ֆոտոն, ${\displaystyle n^{\circ }-}$, ${\displaystyle \eta -}$, ${\displaystyle \rho ^{\circ }-}$, ${\displaystyle \phi -}$, ${\displaystyle \omega -}$, մեզոններ և այլն), որոնց համար վերը նշված բոլոր լիցքերը հավասար են զրոյի, ուստի նրանց հակամասնիկները համընկնում են հենց իրենց։ Դրանք կոչվում են իսկորեն չեզոք մասնիկներ։

Հակամասնիկների գոյությունն առաջինը ենթադրել է Պ. Դիրակը՝ 1/2 սպինով մասնիկների ռելյատիվիստիկ քվանտային նկարագրման ժամանակ ստացվող բացասական էներգիայով վիճակների մեկնաբանման համար։

Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Հակամասնիկներ կատեգորիայում։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 6, էջ 61)։