Германски Сојуз (германски: Deutscher Bund) — сојуз на 39 држави што зборуваат германски јазик во Средна Европа (додавајќи ги претежно словенојазичните Кралство Бохемија и Војводство Крањска), создадена од Виенскиот конгрес во 1815 година за координирање на економиите на одделни земји од германско говорно подрачје и заменувајќи го поранешното Свето Римско Царство, кое било распуштено во 1806 година[1]. Германскиот Сојуз ги исклучува земјите од германско говорно подрачје во источниот дел на Кралството Прусија (Источна Прусија, Западна Прусија и Посен), германските кантони на Швајцарија и Елзас во Франција, која била мнозинско германско говорно подрачје.
Сојузот бил ослабен од соперништвото меѓу Кралството Прусија и Австриското Царство, револуцијата и неможноста на повеќекратните членови на компромис. Во 1848 година, револуциите на либералите и националистите се обиделе да формираат обединета германска држава со прогресивен либерален устав под Франкфуртската конвенција. Владејачкото тело, Сојузното собрание, било распуштено на 12 јули1848 година, но повторно било воспоставено во 1850 година по неуспешните обиди да се замени.[2]
Сојузот конечно е распуштен по пруската победа во седумте војни против Австрија во 1866 година. Спорот околу кој има вродено право да владее со германските земји завршил во полза на Прусија, што довело до создавање на Северногермански Сојуз под водство на Прусија во 1867 година, на кој биле додадени источните делови на Кралството Прусија. Голем број држави од Јужна Германија останале независни додека не се приклучиле кон Северногерманскиот Сојуз, која во 1871 година била преименувана и прогласена за царство за сега обединета Германија со прускиот крал како цар (Кајзер) по победата над францускиот цар Наполеон III во Француско-пруската војна од 1870 година.
Повеќето историчари сметаат дека Сојузот бил слаб и неделотворен, како и пречка за создавање на германска национална држава.[3] Сепак, Сојузот бил осмислен да биде слаб, бидејќи им служела на интересите на големите европски сили, особено земјите-членки Австрија и Прусија.
Белгија (9 од 11 кантони на Епен-Малмеди, покраината Лиеж); поголемата покраина Луксембург го напуштила сојузот при нејзиното стапување во Белгија во 1839 г.
Самата Данска никогаш не членувала, но нејзиниот крал истовремено бил војвода на државите-членки Холштајн и Лауенбург. Војводството Шлезвиг (кое денес е делумно во Данска) никогаш не било дел од сојузот споменат во Франкфуртскиот устав од 1849 г. и за кратко бил под управа назначена од германската влада. Меѓутоа, Холштајн, Лауенбург и Шлезвиг биле здружени во австриско-пруски кондоминиум од 1864 до 1866 г.
↑Lee, Loyd E. (1985). „The German Confederation and the Consolidation of State Power in the South German States, 1815–1848“. Consortium on Revolutionary Europe, 1750–1850: Proceedings. 15: 332–346. ISSN0093-2574.
↑Heinrich Sybel, The Founding of the German Empire by William I. 1890. Vol. 1, p. 182.
↑Charles Eugene Little, Cyclopedia of Classified Dates: With an Exhaustive Index, 1900, p. 819.
Наводи
Вестерман, Großer Atlas zur Weltgeschichte (на германски, детални карти)
Блекбурн, Дејвид и Џеф Ели. Особеностите на германската историја: буржоаското општество и политика во XIX век Германија (1984) онлајн изданиеАрхивирано на 7 октомври 2009 г.
Брус, Ерик Дорн. Германска историја, 1789-1871: Од Светото Римско Царство до бисмаркискиот рајх. (1997) онлајн изданиеАрхивирано на 1 декември 2010 г.
Еванс, Ричард Џ., И В.Р. Ли, ед. Германското селанство: конфликт и заедница од осумнаесеттиот до дваесеттиот век (1986)
Нипердеј, Томас. Германија од Наполеон до Бизмарк (1996), многу густа покриеност на секој аспект на германското општество, економија и влада
Pflanze, Otto. Бизмарк и развојот на Германија, том. 1: Период на обединување, 1815-1871 (1971)
Рам, Агата. Германија, 1789-1919 (1967)
Sagarra, Eda (1977). A Social History of Germany: 1648–1914. New York: Holmes & Meier. стр. 37–55, 183–202. ISBN0841903328. Sagarra, Eda (1977). A Social History of Germany: 1648–1914. New York: Holmes & Meier. стр. 37–55, 183–202. ISBN0841903328. Sagarra, Eda (1977). A Social History of Germany: 1648–1914. New York: Holmes & Meier. стр. 37–55, 183–202. ISBN0841903328.
Сагара, Еда. Вовед во XIX век Германија (1980)
Sheehan, Џејмс J. Историја на Германија, 1770-1866 (1993), 969pp; главното истражување на англиски јазик
Вернер, Џорџ С. Баварија во Германскиот Сојуз 1820-1848 (1977)
.svg)
