Wout Poels
Poels in 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Wouter Lambertus Martinus Henricus Poels
Geboortedatum	1 oktober 1987
Geboorteplaats	Venray, Nederland
Lengte	183 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg	XDS Astana Team
Discipline(s)	Weg
Specialisatie(s)	Klimmer
Ploegen
2006–2008 2009–2013 2014 2015–2019 2020 2021-2024 2025-	P3 Transfer Vacansoleil Omega Pharma-Quick Step Team Sky Team INEOS Bahrain McLaren Bahrain-Victorious XDS Astana Team
Beste prestaties
Amstel Gold Race	22e (2023)
Luik-Bastenaken-Luik	1e (2016)
Ronde van Lombardije	12e (2015)
Ronde van Italië	12e (2018)
Ronde van Frankrijk	16e (2021) 1 etappezege
Ronde van Spanje	6e (2017, 2020) 2 etappezeges
Overige
Zeges:
Ronde van Valencia	2016
Officiële website
Portaal    Wielersport

Wouter Lambertus Martinus Henricus (Wout) Poels (Venray, 1 oktober 1987) is een Nederlands wielrenner die anno 2025 rijdt voor XDS Astana Team.

In 2006, 2007 en 2008 kwam Poels uit voor P3 Transfer-Batavus, samen met zijn vier jaar oudere broer Norbert.^[1] Bij aanvang van het seizoen 2009 werd hij full-prof bij Vacansoleil, de opvolger van het P3 Transfer-Batavus-team. Op dat moment was hij de jongste Nederlandse wielerprof en stond hij bekend als een van de grootste klimtalenten van Nederland. In de Ronde van Murcia van 2009 won hij de Marco Pantani-trofee omdat hij als eerste renner de top van de hoogste berg in die wedstrijd bereikte. Bovendien eindigde hij als tweede in het bergklassement.

Tijdens de slottijdrit van de Ronde van Zwitserland in 2010 verbaasde Poels door negende te worden. In de Ronde van de Ain deed hij het ook uitzonderlijk goed: hij pakte daar namelijk de winst in de vierde etappe door te winnen van onder andere David Moncoutié en Haimar Zubeldia. Hij werd in diezelfde ronde ook tweede in het algemeen klassement in dezelfde tijd als winnaar Zubeldia. In de Ronde van Groot-Brittannië won Poels op 14 september 2010 de vierde etappe.

In 2011 startte Poels voor het eerst in de Ronde van Frankrijk. Deze ronde kon hij door ziekte echter niet uitrijden. In de Ronde van Spanje van dat jaar wist hij zijn klimtalent te bevestigen met een etappewinst op nota bene een van de zwaarste beklimmingen in het wielrennen: de Angliru. In 2019 werd Juan José Cobo geschrapt als winnaar van deze etappe en eindzege waardoor de etappewinst uiteindelijk naar Poels ging.^[2]

In de laatste week van de Vuelta verloor Poels nog wel wat tijd op de favorieten, waardoor hij de ronde besloot als zeventiende in het algemeen klassement.

In het daaropvolgende jaar, 2012, reed Poels een sterke Tirreno-Adriatico. Hij eindigde als achtste in het algemeen klassement en won het jongerenklassement. In de Ronde van Frankrijk moest hij weer in de eerste week opgeven, ditmaal na een massale valpartij in de zesde etappe, waarbij hij een gescheurde nier en milt, gekneusde longen en drie gebroken ribben opliep. Ondanks deze zware kwetsuren wist Poels nog tien kilometer verder te fietsen voordat hij na aandringen van zijn ploegleider opgaf. Documentairemaker Marijn Poels maakte de film "Retour" over het revalidatieproces van de renner.

Doordat zijn werkgever Vacansoleil-DCM eind 2013 zonder sponsor zat, besloot Wout Poels over te stappen naar het Belgische Omega Pharma-Quick-Step. Hij liet in 2014 direct van zich horen en won de koninginnenrit in de Ronde van het Baskenland. Op de slotklim ging hij er alleen vandoor en hij behield zijn voorsprong. Poels nam ook deel aan de Giro, met als doel kopman Rigoberto Urán bij te staan. Zelf stond hij lang in de top-10, maar in de rit over de beruchte Gavia en Stelvio verloor hij bijna drie kwartier. Poels werd uiteindelijk eenentwintigste, Uràn werd tweede. Later dat jaar reed hij de Vuelta a España. Hij zat 2 keer in belangrijke ontsnappingen, maar kon die niet omzetten in een ritzege. Eind 2014 maakte hij bekend met ingang van 2015 voor Team Sky te gaan rijden.

In het voorjaar won hij de vierde etappe van de Tirreno-Adriatico. Hij plaatste vlak voor de top van de laatste klim een aanval en behield zijn voorsprong. Verder had Poels een groot aandeel in de eindzeges van Chris Froome in de Dauphiné en de Tour. In het najaar behaalde Poels een ritzege in de koninginnenrit van de Ronde van Groot-Brittannië, waar hij tevens tweede werd in het eindklassement. Daarnaast was hij dicht bij de rit- en eindzege in de Abu Dhabi Tour, ware het niet dat Poels onderuit ging in de laatste bocht van de koninginnenrit.

Poels begon 2016 sterk met winst van de tijdrit in de Ronde van Valencia. Later won hij ook de koninginnenrit, waardoor hij tevens het eindklassement naar zich toe trok. Hij trok zijn goede vorm van het voorjaar door in de Ronde van Catalonië waar hij als overblijver van een vroege ontsnapping de vijfde etappe wist te winnen. Op 24 april won hij Luik-Bastenaken-Luik, de grootste zege in zijn carrière.

In augustus nam Poels deel aan de wegwedstrijd op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, maar reed deze niet uit vanwege een val. Aanvankelijk zou hij vier dagen later de tijdrit rijden, maar vanwege de val in de wegrit ging dat niet door.

Gedurende de vijf jaren dat Poels bij Team Sky/INEOS onder contract stond, was hij, naast 13 individuele overwinningen, met name op sleutelmomenten bepalend voor het succes van de ploeg bij overwinningen in de grote rondes. Van de 7 'Grand Tours' die Poels reed wist hij er met zijn ploeg maar liefst 6 te winnen. Viermaal tijdens de Tour de France (Froome (2x), Thomas, Bernal), eenmaal tijdens de Ronde van Italië en de Ronde van Spanje (beide Froome). Voorts bezorgde Poels Team Sky hoogstpersoonlijk haar eerste "Monument" door in de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik (2016) als eerste over de meet te komen.

In 2020 stapte Poels over naar Team Bahrain McLaren. Hij werd dat jaar onder meer 6e in de Ronde van Spanje.

In 2021 was Poels vooral actief in verschillende kleinere en grote rondes. Zo reed hij achter elkaar de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Spanje. Beide wedstrijden reed hij uit. Alle andere wedstrijden waarin hij dit jaar deelnam reed hij ook uit, waaronder de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik.

In het begin van dit seizoen wist Poels de Ruta del Sol te winnen. Dit deed hij met 14 seconden verschil op de nummer twee, Cristian Rodríguez. Tevens won hij de vierde etappe. Verder dit jaar reed hij onder andere de Ronde van Italië, waar hij meermaals mee zat in de vroege vlucht. De andere grote ronde die hij reed was de Ronde van Spanje, deze reed hij echter niet uit. Bij het wereldkampioenschap wielrennen eindigde hij als 81e.

In 2023 kwam Poels als eerste over de streep in de 15de etappe van de Ronde van Frankrijk van Les Gets naar Saint-Gervais Mont Blanc Le Bettex.^[3] Dit was zijn tweede maar eerste "échte" etappezege in een Grote ronde nadat in 2019 de winst van de 15e etappe in de Vuelta van 2011 met terugwerkende kracht alsnog aan Wout Poels werd toegekend. Een geëmotioneerde Poels droeg zijn zege op de Mont Blanc op aan zijn op 16 juni 2023 in de Ronde van Zwitserland overleden Zwitserse ploegmaat Gino Mäder. Op 16 september 2023 won Wout Poels nipt de voorlaatste (20e etappe) van de Ronde van Spanje, van Manzanares el Real naar Guadarrama in een kopgroepje van onder andere Remco Evenepoel.

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2009 2010 2011 opgave   17e (1)  2012 opgave   2013 28e   opgave   2014 21e   38e   2015 44e   2016 28e   2017 6e   2018 12e   58e   2019 26e   34e   2020 110e   6e   2021 16e   23e   2022 34e   opgave   2023 27e (1)  15e (1)  2024 43e

Jaar Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Brabantse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten 2009 120e 145e 2010 107e 29e 42e 2011 82e opgave opgave 33e 44e 88e 51e (UWT) 2012 opgave 76e 15e 114e (UWT) 2013 113e 48e 15e 140e (UWT) 2014 118e 80e opgave 12e 15e 57e 138e (UWT) 2015 opgave 12e opgave 84e (UWT) 2016 41e 1  ↑ opgave 4e 28e (UWT) 2017 38e opgave 46e (UWT) 2018 opgave 117e 64e opgave 148e (UWT) 2019 108e 10e 22e opgave 48e (UWR) 2020 87e 16e 65e 91e (UWR) 2021 58e 109e 22e 2022 39e opgave 25e opgave 81e 2023 22e 42e 47e 30e 2024 30e 105e

Jaar	Tour Down Under	Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten	Parijs-Nice	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Zwitserland	Ronde van Polen	Ronde van Peking/ Ronde van Guangxi
2010									37e
2011				18e		40e			25e	4e
2012				8e		17e			15e
2013				10e		9e	opgave	57e
2014		47e		38e		10e (1)				15e
2015		3 ↑		7e (1)	24e			39e
2016				14e	34e (1)			25e
2017										3 ↑ (1)	7e
2018			opgave (1)
2019	3 ↑			7e				4e (1)
2020										35e
2021		19e			79e				31e
2022			15e		opgave
2023		6e	27e		29e
2024				11e

• 2006 – Fondas P3Transfer Team
• 2007 – P3 Transfer-Fondas Team
• 2008 – P3 Transfer-Batavus
• 2009 – Vacansoleil Pro Cycling Team
• 2010 – Vacansoleil Pro Cycling Team
• 2011 – Vacansoleil-DCM Pro Cycling Team
• 2012 – Vacansoleil-DCM Pro Cycling Team
• 2013 – Vacansoleil-DCM Pro Cycling Team
• 2014 – Omega Pharma-Quick-Step
• 2015 – Team Sky
• 2016 – Team Sky
• 2017 – Team Sky
• 2018 – Team Sky
• 2019 – Team INEOS^[4]
• 2020 – Bahrain McLaren
• 2021 – Bahrain-Victorious
• 2022 – Bahrain-Victorious
• 2023 – Bahrain Victorious
• 2024 – Bahrain Victorious
• 2025 – XDS Astana Team

Bronnen, noten en/of referenties

1. ↑ (en) Rider Profile. Cycling News.
2. ↑ Cobo geschrapt als winnaar Vuelta 2011, Froome nieuwe winnaar, Mollema nu derde - ad.nl, 13 juni 2019
3. ↑ (en) Poels, better late than never - Tour de France 2023. www.letour.fr. Geraadpleegd op 16 juli 2023.
4. ↑ De ploeg heette tot 30 april Team Sky, maar na het aantrekken van een nieuwe sponsor heeft de ploeg per 1 mei de huidige naam

---

Mediabestanden

Commons heeft media­bestanden in de categorie Wout Poels.

• (en) Profiel van Wout Poels op ProCyclingStats
• Profiel van Wout Poels op Cyclebase.nl
• (en) Profiel van Wout Poels op Firstcycling.com
• (en) Profiel van Wout Poels op de website van de UCI
• (en) Profiel van Wout Poels op olympics.com
• (en) Profiel van Wout Poels op olympedia.org
• Profiel van Wout Poels op De wielersite