1 Pułk Strzelców im. Henryka Dąbrowskiego

1 Pułk Strzelców im. Henryka Dąbrowskiego – oddział piechoty sformowany we Włoszech w 1918 roku, w ramach Armii Polskiej we Francji, z jeńców armii austro-węgierskiej i Armii Cesarstwa Niemieckiego narodowości polskiej.

W ostatnich dniach grudnia 1918 i na początku stycznia 1919 w obozie Santa Maria Capua Vetere zorganizowano 12 kompanijny 1 Pułk Strzelców im. Henryka Dąbrowskiego^[1].

Przysięga wojskowa

Żołnierze pułku złożyli przysięgę 1 grudnia 1918. Zaprzysiężenie poprzedziła msza połowa. W uroczystości wziął udział chór oficerów z Casagiove i chór kompanii podchorążych. Treść tej pierwszej przysięgi na ziemi włoskiej brzmiała^[2]:

• Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
• Bartosz Zakrzewski: 18 Dywizja Piechoty WP w wojnie polsko-sowieckiej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2016. ISBN 978-83-7543-415-6.
• Józef Władysław Wyzina: Zarys historii wojennej 5-go pułku Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.