Certolizumab pegol
Certolizumab pegol (CDP 870) – humanizowany fragment Fab' przeciwciała monoklonalnego skierowanego przeciwko TNF-α, połączony z glikolem polietylenowym (czyli poddany tzw. pegylacji)[1]. Preparat wytwarzany jest na drodze fermentacji mikrobiologicznej. Proces pegylacji ma na celu wydłużenie okresu półtrwania leku. Zastosowanie
Mechanizm działaniaCertolizumab pegol działa poprzez związanie ludzkiego TNF-α (zarówno formy błonowej jak i rozpuszczalnej). Hamuje w ten sposób dalsze działania prozapalne cytokiny, redukując objawy chorobowe. Przeciwciało nie zawiera fragmentu krystalizującego (Fc), charakterystycznego dla kompletnych przeciwciał, stąd w warunkach in vitro nie wiąże elementów dopełniacza i nie powoduje cytotoksyczności komórkowej zależnej od przeciwciał. Działania niepożądaneDo najczęstszych działań niepożądanych występujących po zastosowaniu leku należą zakażenia bakteryjne i wirusowe, eozynofilia, leukopenia, nadciśnienie tętnicze, wysypka, zapalenie wątroby (ze zwiększeniem stężenia enzymów wątrobowych), gorączka oraz ból. FarmakokinetykaLek wykazuje farmakokinetykę liniową (stężenia w osoczu są proporcjonalne do podanej dawki) zarówno u osób chorych na RZS jak i zdrowych. Biodostępność certolizumabu po podaniu podskórnym (w porównaniu do dożylnego) wynosi 80%. Przypisy
Bibliografia |