Dworzec Terespolski w Warszawie

Dworzec Terespolski
	; Dworzec w 1908
Państwo	Polska
Miejscowość	Warszawa
Adres	ul. Wołowa 44 (późniejsza ul. Targowa)
Architekt	Alfons Kropiwnicki
Rozpoczęcie budowy	1864
Ukończenie budowy	1865
	Położenie na mapie Warszawy Dworzec Terespolski
	Położenie na mapie Polski Dworzec Terespolski
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Dworzec Terespolski
	52°15′03″N 21°02′54″E/52,250833 21,048333
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dworzec Terespolski, także Dworzec Brzeski – dawny dworzec końcowy Kolei Warszawsko-Terepolskiej w Warszawie, zbudowany w XIX wieku. Jego jedyny zachowany fragment znajduje się przy ul. Kijowskiej 14a.

Historia

Dworzec wybudowano w latach 1864–1865 według projektu Alfonsa Kropiwnickiego. Po przedłużeniu linii kolejowej do Brześcia nazwę zmieniono na Dworzec Brzeski^[2].

W latach międzywojennych dworzec zmienił nazwę na Dworzec Wschodni^[3].

Zniszczony został w 1939 (II wojna światowa), w trakcie bombardowania Warszawy przez Luftwaffe^[4]. Jedynym reliktem budynku dworca jest zachowany fragment ryzalitu wschodniego^[5] − części przyziemia z charakterystycznymi wysokimi, półkoliście zamkniętymi oknami, w którym ulokowano skup złomu^[6]. Niewielki budynek ma adres ul. Kijowska 14a^[7]. W 2021 został wpisany do rejestru zabytków^[5].

Galeria

Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę dworca
Budynek Dworca Terespolskiego
Jedyny zachowany fragment dworca

Zobacz też

Przypisy

↑ Dworzec końcowy kolei Warszawsko-Terespolskiej. warszawa1939.pl. [dostęp 2019-01-12].
↑ Jadwiga Waydel Dmochowska: Jeszcze o dawnej Warszawie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1960, s. 141.
↑ Dworzec Terespolski.
↑ Natalia Bet: 'Gdy pokazuję znajomym dawną Warszawę, nie poznają jej’. Kiedyś dworzec, dziś skup złomu. metrowarszawa.gazeta.pl, 2018-11-09. [dostęp 2019-01-12].
↑ ^a ^b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) − stan na 30 września 2022 roku. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 17. [dostęp 2022-12-30].
↑ Janusz Sujecki: Relikty kolejowych imperiów na Pradze [w:] Odkrywanie warszawskiej Pragi. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 25–26. ISBN 978-83-927791-5-5.
↑ Janusz Sujecki: Relikty kolejowych imperiów na Pradze [w:] Odkrywanie warszawskiej Pragi. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 25. ISBN 978-83-927791-5-5.

Linki zewnętrzne

Skup złomu w zabytkowym dworcu. mieszkaniec.pl, 2020-03-26. [dostęp 2020-03-31].

[1] Dworzec końcowy kolei Warszawsko-Terespolskiej. warszawa1939.pl. [dostęp 2019-01-12].

[2] Jadwiga Waydel Dmochowska: Jeszcze o dawnej Warszawie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1960, s. 141.

[3] Dworzec Terespolski.

[4] Natalia Bet: 'Gdy pokazuję znajomym dawną Warszawę, nie poznają jej’. Kiedyś dworzec, dziś skup złomu. metrowarszawa.gazeta.pl, 2018-11-09. [dostęp 2019-01-12].

[NID-5] Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) − stan na 30 września 2022 roku. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 17. [dostęp 2022-12-30].

[6] Janusz Sujecki: Relikty kolejowych imperiów na Pradze [w:] Odkrywanie warszawskiej Pragi. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 25–26. ISBN 978-83-927791-5-5.

[7] Janusz Sujecki: Relikty kolejowych imperiów na Pradze [w:] Odkrywanie warszawskiej Pragi. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 25. ISBN 978-83-927791-5-5.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]