Edukacja Dorosłych
Czasopismo „Edukacja Dorosłych” do 1993 było kwartalnikiem wydawanym przez Akademickie Towarzystwo Andragogiczne, od 2008 jest półrocznikiem. Tematyka czasopisma to kształcenie i wychowywanie osób dorosłych. Informacje ogólneRedaktorem naczelnym pierwszego numeru była Eugenia Anna Wesołowska, która pełniła swoje obowiązki do roku 2007. W czasie wydawania czasopisma ukazały się trzy numery specjalne w 2004, 2006 oraz w 2007, z czego dwa pierwsze to numery studenckie. Numer z 2007 jest podsumowaniem kilkunastu lat funkcjonowania i został poświęcony problematyce europejskiej edukacji dorosłych w ujęciu komparatystycznym. Od 1994 w numerze znajdują się streszczenia artykułów w języku niemieckim i angielskim oraz spisy treści w tych językach. Natomiast od 2007 roku spis treści jest w języku niemieckim i angielskim, a streszczenia artykułów w języku angielskim. Rada redakcyjna w latach 1993 – 2007Skład rady redakcyjnej w latach 1993 – 2007:
Działy czasopisma w latach 1993 – 2006Czasopismo w latach 1993 – 2006 składało się z pięciu działów:
Rada naukowa od 2008 rokuSkład rady naukowej od 2008 roku:
ProblematykaTematyka czasopisma to kształcenie i wychowywanie osób dorosłych. Przedmiotem zainteresowań są zaś rozwiązania na temat metodologii badań i dokumentacji naukowej w dziedzinie oświaty dorosłych, systemu oświaty dorosłych, problematyki celów kształcenia, zakresu i jakości treści, podmiotu pracy oświatowej, problematyki form, zasad, metod, środków edukacji, historii oświaty dorosłych, zagadnień osobowości pracownika oświatowego i in. Omawiane są także metody badań andragogicznych, teoria systemu edukacji, celów i zadań, realizatorów i organizatorów tej edukacji, form, metod i środków kształcenia oraz wychowania, organizacji tego kształcenia, funkcji kształcenia dorosłych, ustawodawstwa oświatowego, systemu urządzeń i instytucji służących tej działalności, pozycji i rangi tego kompleksu kształceniowo-wychowawczego na tle związku z systemem edukacji dla dzieci i młodzieży. Przeszłość – przyszłośćPo przełomie 1989 r. edukacja dorosłych znalazła się poza obszarem zainteresowania państwa, co przyniosło zarówno pozytywne (uwolnienie się od ideologicznych wpływów), jak i negatywne konsekwencje (pozbawienie polityczno-oświatowego wsparcia). W wyniku kryzysu centralne władze oświatowe wycofały się z wydawania „Oświaty Dorosłych” - najważniejszego periodyku obejmującego szeroko rozumianą problematykę teorii i praktyki edukacji dorosłych. Tym samym pozbawiono andragogów ważnego forum do realizowania funkcji monitorującej i wspierającej rozwój teorii i praktyki edukacji dorosłych w dziedzinie wartościowania związków między edukacją dorosłych a jej społecznym otoczeniem (państwem, polityką, ekonomią), definiowania zmieniającej się historycznie tożsamości andragogiki / edukacji dorosłych, komunikowania się teoretyków i praktyków, podnoszenia w opinii społecznej prestiżu teorii i praktyki edukacji dorosłych poprzez upowszechnianie wiedzy, informacji, wyników badań, inspirowania do innowacji, przemian, zwrotów w teorii andragogicznej, profesjonalizacji andragogów. Lukę tę zaczęło niwelować powołane w grudniu 1993 r. stowarzyszenie teoretyków i praktyków edukacji dorosłych: Akademickie Towarzystwo Andragogiczne (ATA). Od początku swojego istnienia organizacja ta prowadziła m.in. aktywną działalność wydawniczą, która objęła trzy rodzaje wydawnictw: kwartalnik Edukacja Dorosłych, Rocznik Andragogiczny oraz serię Biblioteka Edukacji Dorosłych. Do realizacji tych idei pozyskano Niemieckie Towarzystwo Uniwersytetów Powszechnych. Przedstawicielstwo w Polsce, które przez 13 lat finansowało lub współfinansowało wymienione przedsięwzięcia. Ważne miejsce w wydawnictwach ATA zajmuje problematyka międzynarodowa, co dokumentuje niżej prezentowana bibliografia za lata 1993-2007. W kwartalniku „Edukacja Dorosłych” ukazały się łącznie 274 pozycje: artykuły polskich andragogów, tłumaczenia tekstów obcojęzycznych, sprawozdania oraz recenzje polskich i zagranicznych publikacji. Dwa zeszyty (w latach 2006-2007) zostały poświęcone w całości problematyce międzynarodowej. Od 2009 „Edukacja Dorosłych” ukazywała się dwa razy do roku i jest wydawnictwem tematycznym, przygotowanym przez redaktora/redaktorów prowadzących. Numer „Edukacji Dorosłych”, który ukazał się w pierwszym półroczu 2009, jest poświęcony uczestnikom edukacji dorosłych, różnym środowiskom oraz grupom osób uczestniczących w edukacji; zmianom, jakie w ciągu ostatnich dwudziestu lat można zaobserwować wśród uczestników edukacji formalnej. W kolejnym numerze (grudzień 2009), poświęconym pracy andragoga w kontekście aktualnej sytuacji społecznej Polaków, przedstawiona jest specyfika problemów społecznych oraz projekty edukacyjne będące reakcją na nie, zaangażowanie organizacji pozarządowych oraz możliwości działania andragogów w tym zakresie. Zobacz teżBibliografia
Linki zewnętrzne |