|
|
| Pseudonim
|
Road Warrior, Gentleman
|
| Data i miejsce urodzenia
|
2 stycznia 1969
Clarendon
|
| Obywatelstwo
|
Jamajka
|
| Styl walki
|
praworęczny
|
| Kategoria wagowa
|
półciężka
|
| Bilans walk zawodowych[a]
|
| Liczba walk
|
77
|
| Zwycięstwa
|
54
|
| Przez nokauty
|
35
|
| Porażki
|
21 (2 KO)
|
| Remisy
|
2
|
| Nieodbyte
|
0
|
- ↑ Bilans walk aktualny na 19 grudnia 2015.
|
|
|
| Strona internetowa
|
Glengoffe Donovan Johnson (ur. 2 stycznia 1969 w Clarendon) – jamajski bokser.
Życiorys
Startował w wagach średniej i super średniej, ale największe sukcesy odniósł w kategorii półciężkiej. Wygrał pierwsze 32 walki zawodowe, zanim został pokonany w 1997 przez Bernarda Hopkinsa w pojedynku o pas IBF w wadze średniej. Następny okres kariery miał mniej udany, 27 listopada 1999 uległ Svenowi Ottke w pojedynku o pas IBF w wadze super średniej. ale w 2003 zremisował, a w 2004 wygrał z Clintonem Woodsem zdobywając wakujący pas IBF, a w pierwszej obronie 25 września 2004 ciężko znokautował w dziewiątej rundzie Roya Jonesa Juniora. Walka ta została uznana przez amerykański Ring Magazine za sensację roku.
W tym samym roku pokonał w obronie tytułu Antonio Tarvera. Został uznany przez Ring Magazine najlepszym zawodnikiem roku 2004. W następnym roku stracił tytuł w rewanżowej walce z Tarverem. W 2006 zdobył tytuł mistrza świata mniej znaczącej organizacji IBA w wadze półciężkiej po wygranej walce z Jamajczykiem Richardem Hillem, a później przegrał po wyrównanej walce walkę o mistrzostwo IBF w tej samej kategorii z Clintonem Woodsem.
16 maja 2007 pokonał Montella Griffina w walce, która była eliminacją do walki o tytuł mistrza świata IBF. Po dwóch kolejnych zwycięskich pojedynkach 12 kwietnia 2008 zmierzył się z Chadem Dawsonem ulegając jednogłośną decyzją sędziów. Po dwóch kolejnych zwycięskich pojedynkach 7 listopada 2009 doszło do rewanżu z Chadem Dawsonem, w którym Johnson ponownie uległ jednogłośnie na punkty. 5 lutego 2010 pokonał przez techniczny nokaut w szóstej rundzie Yusafa Macka zyskując status oficjalnego pretendenta do pasa IBF w wadze półciężkiej który był w posiadaniu Tavorisa Clouda. Do mistrzowskiego pojedynku doszło 7 sierpnia 2010, w którym Johnson uległ jednogłośną decyzją.
Uczestnik turnieju Super Six, dla którego powrócił do wagi super średniej i zastąpił Mikkela Kesslera w fazie grupowej, w którym znokautował w ósmej rundzie Allana Greena, co wystarczyło, by awansował do półfinału, w którym odpadł po porażce z Carlem Frochem, gdzie stawką pojedynku był również należący do Brytyjczyka pas WBC[1]. W następnej walce Johnson przegrał w pojedynku o pas IBF wagi super średniej z Lucianem Bute.
13 lipca 2012 przegrał jednogłośnie na punkty z Andrzejem Fonfarą i ogłosił zakończenie kariery[2]. Zmierzył się jednak 15 grudnia tego roku z George'em Grovesem o tytuł mistrza Wspólnoty Narodów w wadze super średniej, przegrywając jednogłośnie na punkty[3].
28 czerwca 2014 w Kinszasie w stolicy Demokratycznej Republice Konga przegrał przez techniczny nokaut w dziewiątej rundzie z reprezentującym Demokratyczną Republikę Konga Ilungą Makabu. Stawką pojedynku był pas WBC International wagi junior ciężkiej[4].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Jack Root (1903)
- George Gardner (1903)
- Bob Fitzsimmons (1903–1905)
- Philadelphia Jack O’Brien (1905)
- Jack Dillon (1914–1916)
- Battling Levinsky (1916–1920)
- Georges Carpentier (1920–1922)
- Battling Siki (1922–1923)
- Mike McTigue (1923)
- Tommy Loughran (1923)
- Mike McTigue (1923–1925)
- Paul Berlenbach (1925–1926)
- Jack Delaney (1926–1927)
- Jimmy Slattery (1927, NBA)
- Tommy Loughran (1927–1929)
- Maxie Rosenbloom (1930–1934)
- Bob Olin (1934–1935)
- John Henry Lewis (1935–1939)
- Billy Conn (1939–1940)
- Anton Christoforidis (1941, NBA)
- Gus Lesnevich (1941, NBA)
- Gus Lesnevich (1941–1948)
- Freddie Mills (1948–1950)
- Joey Maxim (1950–1952)
- Archie Moore (1952–1961)
- Harold Johnson (1961–1962, NBA)
- Harold Johnson (1962–1963)
- Willie Pastrano (1963–1965)
- José Torres (1965–1966)
- Dick Tiger (1966–1968)
- Bob Foster (1968–1970)
- Bob Foster (1970–1972, WBC)
- Vicente Rondón (1971–1972, WBA)
- Bob Foster (1972–1974)
- John Conteh (1974–1977, WBC)
- Víctor Galíndez (1974–1978, WBA)
- Miguel Ángel Cuello (1977–1978, WBC)
- Mate Parlov (1978, WBC)
- Mike Rossman (1978–1979, WBA)
- Marvin Johnson (1978–1979, WBC)
- Víctor Galíndez (1979, WBA)
- Matthew Saad Muhammad (1979–1981, WBC)
- Marvin Johnson (1979–1980, WBA)
- Eddie Mustafa Muhammad (1980–1981, WBA)
- Michael Spinks (1981–1983, WBA)
- Dwight Muhammad Qawi (1981–1983, WBC)
- Michael Spinks (1983–1984, WBA i WBC)
- Michael Spinks (1984–1985, WBA, WBC i IBF)
- J.B. Williamson (1985–1986, WBC)
- Slobodan Kačar (1985–1986, IBF)
- Marvin Johnson (1986–1987, WBA)
- Dennis Andries (1986–1987, WBC)
- Bobby Czyz (1986–1987, IBF)
- Thomas Hearns (1987, WBC)
- Leslie Stewart (1987, WBA)
- Virgil Hill (1987–1991, WBA)
- Charles Williams (1987–1993, IBF)
- Donny Lalonde (1987–1988, WBC)
- Sugar Ray Leonard (1988, WBC)
- Michael Moorer (1988–1991, WBO)
- Dennis Andries (1989, WBC)
- Jeff Harding (1989–1990, WBC)
- Dennis Andries (1990–1991, WBC)
- Leeonzer Barber (1991–1994, WBO)
- Thomas Hearns (1991–1992, WBA)
- Jeff Harding (1991–1994, WBC)
- Iran Barkley (1992, WBA)
- Virgil Hill (1992–1996, WBA)
- Henry Maske (1993–1996, IBF)
- Mike McCallum (1994–1995, WBC)
- Dariusz Michalczewski (1994–1997, WBO)
- Fabrice Tiozzo (1995–1996, WBC)
- Roy Jones Jr. (1996–1997, WBC)
- Virgil Hill (1996–1997, WBA & IBF)
- Montell Griffin (1997, WBC)
- Dariusz Michalczewski (1997, WBA, IBF i WBO)
- Dariusz Michalczewski (1997–2003, WBO)
- William Guthrie (1997–1998, IBF)
- Roy Jones Jr. (1997–1998, WBC)
- Lou Del Valle (1997–1998, WBA)
- Reggie Johnson (1998–1999, IBF)
- Roy Jones Jr. (1998–1999, WBA i WBC)
- Roy Jones Jr. (1999–2002, WBA(SC), WBC i IBF)
- Bruno Girard (2001–2003, WBA)
- Roy Jones Jr. (2002–2003, WBA (SC))
- Mehdi Sahnoune (2003, WBA)
- Antonio Tarver (2003, WBC i IBF)
- Silvio Branco (2003–2004, WBA)
- Julio César González (2003–2004, WBO)
- Roy Jones Jr. (2003–2004, WBA (SC) i WBC)
- Zsolt Erdei (2004–2009, WBO)
- Glen Johnson (2004, IBF)
- Fabrice Tiozzo (2004–2006, WBA (RC))
- Antonio Tarver (2004, WBA (SC) i WBC)
- Clinton Woods (2005–2008, IBF)
- Tomasz Adamek (2005–2007, WBC)
- Silvio Branco (2006–2007, WBA)
- Chad Dawson (2007–2008, WBC)
- Stipe Drviš (2007, WBA)
- Danny Green (2007–2008, WBA)
- Antonio Tarver (2008, IBF)
- Hugo Garay (2008–2009, WBA)
- Adrian Diaconu (2008–2009, WBC)
- Chad Dawson (2008–2009, IBF)
- Jean Pascal (2009–2011, WBC)
- Gabriel Campillo (2009–2010, WBA)
- Tavoris Cloud (2009–2013, IBF)
- Jürgen Brähmer (2009–2011, WBO)
- Bejbut Szumenow (2010–2014, WBA)
- Nathan Cleverly (2011–2013, WBO)
- Bernard Hopkins (2011–2012, WBC)
- Chad Dawson (2012–2013, WBC)
- Bernard Hopkins (2013–2014, IBF)
- Adonis Stevenson (od 2013, WBC)
- Siergiej Kowalow (2013–2014, WBO)
- Bernard Hopkins (2014, WBA Super i IBF)
- Siergiej Kowalow (od 2014, WBA Super, IBF i WBO)
|
|
.jpg)
