Halenczyno

Halenczyno

Галенчына

Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Rejon	miorski
Sielsowiet	Zaucie
Populacja (2009) • liczba ludności	14
Położenie na mapie obwodu witebskiego Halenczyno
Położenie na mapie Białorusi Halenczyno
Położenie na mapie Polski w 1939 Halenczyno
55°28′03″N 28°11′30″E/55,467500 28,191667

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Halenczyno

Halenczyno (biał. Галенчына; ros. Галенчино) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Zaucie.

Dawniej używane nazwy – Haleczyzna.

W czasach zaborów w gminie Jazno, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należała do dóbr skarbowych Kuryłowicze^[1].

W latach 1921–1945 wieś leżała w Polsce, w województwie wileńskim^[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Jazno.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 69 osób, 12 było wyznania rzymskokatolickiego a 57 prawosławnego. Jednocześnie 15 mieszkańców zadeklarowało polską a 54 białoruską przynależność narodową. Było tu 13 budynków mieszkalnych^[2]. W 1931 roku w 9 domach zamieszkiwało 44 osoby^[3].

Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Jaźnie i prawosławnej w Ćwiecinie. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Dziśnie i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Jaźnie^[4].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu witebskiego Białoruskiej SRR.

Do 1960 roku leżała w sielsowiecie Malinówka^[5].

Od 1991 roku w składzie niepodległej Białorusi.

• Halenczyno, wieś, powiat dzisieński, gmina Jazno, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 550 .