Data i miejsce urodzenia
11 czerwca 1991 Hachimantai
Klub
Megmilk Snow Brand Ski Team
Wzrost
168 cm[1]
Debiut w PŚ
Kombinacja norweska : 10 stycznia 2009 w Val di Fiemme (52. miejsce – Gundersen)Skoki narciarskie : 27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ
Skoki narciarskie : 27 listopada 2011 w Ruce (24. miejsce)
Pierwsze podium w PŚ
Skoki narciarskie : 19 listopada 2017 w Wiśle (1. miejsce)
Pierwsze zwycięstwo w PŚ
Skoki narciarskie : 19 listopada 2017 w Wiśle
Rekord życiowy
239,5 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)[1] [2]
Dorobek medalowy
Junshirō Kobayashi (jap. 小林潤志郎 Kobayashi Junshirō ; ur. 11 czerwca 1991 w Hachimantai [1] ) – japoński kombinator norweski , a następnie skoczek narciarski . Brązowy medalista z drużynowego konkursu skoków na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 . Trzeci zawodnik Letniego Grand Prix w skokach narciarskich 2017 . Medalista uniwersjady w skokach, mistrz świata juniorów z Hinterzarten z 2010 w kombinacji norweskiej. Medalista mistrzostw kraju w skokach narciarskich.
Swój rekord życiowy w długości lotu ustanowił w 2018 na Letalnicy w Planicy , gdzie uzyskał 239,5 metra[2] .
Jego bracia Ryōyū i Tatsunao[3] oraz siostra Yūka [4] również uprawiają skoki narciarskie.
Przebieg kariery
Kombinacja norweska
Na arenie międzynarodowej zadebiutował 14 grudnia 2007 w Høydalsmo w Pucharze Świata B , gdzie zajął 77. miejsce. Trzykrotnie wystartował w zawodach Pucharu Świata . W sezonie 2008/2009 w Val di Fiemme zajął 52. i 45. miejsce, a rok później w Schonach nie ukończył zawodów[5] .
Dwukrotnie brał udział w mistrzostwach świata juniorów. W 2009 w Szczyrbskim Jeziorze indywidualnie zajął 21. miejsce, natomiast w konkursie drużynowym był ósmy. Rok później w Hinterzarten w zawodach indywidualnych zdobył złoty medal, wyprzedzając Marjana Jelenko i Janisa Morweisera . W konkursie drużynowym uplasował się na czwartej pozycji[5] .
Skoki narciarskie
W 2011 w Otepää wziął udział w indywidualnym konkursie skoków na mistrzostwach świata juniorów , w których zajął 18. miejsce. W marcu tego samego roku w Zaō dwukrotnie wygrał zawody FIS Cup [6] . W lipcu i sierpniu 2011 zajął 3. pozycję w konkursie Letniego Pucharu Kontynentalnego w Stams, a konkursy Letniego Grand Prix kilkukrotnie kończył w najlepszej dziesiątce. 27 listopada 2011 w Ruce w swoim debiucie w Pucharze Świata w skokach narciarskich zajął 24. miejsce. W pierwszej połowie sezonu 2011/2012 regularnie zdobywał punkty cyklu, w najlepszym występie, 6 stycznia 2012 w Bischofshofen, sklasyfikowanym będąc na 16. pozycji[7] .
W sezonie 2012/2013 w Pucharze Świata najwyżej sklasyfikowany był na 22. miejscu[8] . Wystąpił w konkursach skoków narciarskich na Zimowej Uniwersjadzie 2013 . Zdobył tam brązowy medal w konkursie indywidualnym na skoczni dużej, a także był czwarty indywidualnie na skoczni normalnej i w drużynie męskiej oraz piąty w drużynie mieszanej. W styczniu 2014 dwukrotnie stawał na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego w Sapporo[9] .
W Letnim Grand Prix 2014 wystąpił we wszystkich konkursach, najwyżej sklasyfikowanym będąc na 5. miejscu[10] . W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na 6. pozycji[11] . W sezonu 2014/2015 Pucharu Świata kilkukrotnie zajął lokaty w drugiej dziesiątce, najwyższą – 13. – w marcu w Trondheim . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 . Indywidualnie był 25. na skoczni normalnej i 13. na dużej, a w drużynie zajął 4. pozycję. Wystartował też na Zimowej Uniwersjadzie 2015 . Indywidualnie był piąty, zdobył natomiast złoty medal w konkursie zespołów mieszanych i srebrny w drużynie męskiej[10] .
13 września 2015 zwyciężył w konkursie Letniego Grand Prix w Ałmaty , poza tym startem jeszcze trzykrotnie zajmując miejsca w pierwszej dziesiątce cyklu. Zimą 2015/2016 punkty Pucharu Świata zdobywał jedynie w Sapporo [12] . Również w sezonie 2016/2017 w trzydziestce zawodów PŚ znalazł się jedynie w Japonii[13] .
W Letnim Grand Prix 2017 dwukrotnie wygrywał konkursy w Hakubie , a także był drugi w Czajkowskim [14] . W klasyfikacji generalnej cykl zakończył na trzeciej pozycji[11] . 19 listopada 2017 zajął 1. miejsce w otwierających sezon 2017/2018 Pucharu Świata zawodach w Wiśle , tym samym odnosząc swoje pierwsze zwycięstwo w tym cyklu. W pierwszej części sezonu regularnie zajmował miejsca w dziesiątce, poza występem w Wiśle najwyżej sklasyfikowanym będąc na 4. pozycji[14] . Na 4. lokacie uplasował się również w generalnej klasyfikacji 66. Turnieju Czterech Skoczni [15] . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2018 , gdzie zajął 29. miejsce indywidualnie, oraz na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 , gdzie był 31. na skoczni normalnej i 24. na dużej. W marcowych zawodach Pucharu Świata trzykrotnie znalazł się w najlepszej dziesiątce[14] . Cały sezon zakończył na 11. pozycji w klasyfikacji generalnej z 568 punktami[15] .
W sezonie 2018/2019 Pucharu Świata regularnie zdobywał punkty, najczęściej zajmując miejsca w drugiej i trzeciej dziesiątce. Najwyżej indywidualnie sklasyfikowany został na 5. miejscu, w zawodach w Garmisch-Partenkirchen[16] . W klasyfikacji generalnej sezon zakończył na 19. pozycji z 335 punktami[15] . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2019 . Indywidualnie zajął na obu skoczniach 17. miejsce, zaś w drużynowych zawodach mężczyzn zdobył wraz z Yukiyą Satō , Daikim Itō i Ryōyū Kobayashim brązowy medal[16] .
W ramach Letniego Grand Prix 2019 najwyżej klasyfikowany był na 4. miejscu, w sierpniowych zawodach w Hakubie . W Pucharze Świata 2019/2020 najlepszym występem Kobayashiego był otwierający sezon konkurs w Wiśle , w którym zajął 10. miejsce. Zawody kończył najczęściej w trzeciej dziesiątce[17] . Cykl zakończył na 30. pozycji w klasyfikacji generalnej ze 162 punktami[15] .
W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata ponownie najwyżej klasyfikowany był na inauguracji w Wiśle , na 15. miejscu[18] . W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 33. pozycji ze 113 punktami[15] . W lutym startował w zawodach Pucharu Kontynentalnego 2020/2021 . Dwukrotnie stawał w nich na podium, zajmując 3. i 2. lokatę w konkursach w Brotterode. Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 , gdzie zajął 29. miejsce na skoczni normalnej i 32. na dużej w zawodach indywidualnych[18] .
W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najwyżej klasyfikowany był na 9. pozycji, w grudniu 2021 w Klingenthal[19] . W klasyfikacji generalnej cykl ukończył na 32. miejscu ze 179 punktami[15] . Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022 , na których zajął 27. lokatę na skoczni normalnej i 24. na skoczni dużej indywidualnie, a także 5. w drużynie męskiej. Wystartował też na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2022 , gdzie był 33. indywidualnie i 6. w drużynie[19] .
W Letnim Grand Prix 2022 najwyżej sklasyfikowany był 24 lipca w Wiśle, na 8. miejscu. W sezonie 2022/2023 Pucharu Świata punkty zdobył tylko dwukrotnie. Najwyżej klasyfikowany był na 19. pozycji, na inauguracji cyklu w Wiśle. Wystartował na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2023 . Indywidualnie był 47. na skoczni normalnej i 34. na dużej, a w drużynie męskiej zajął 7. lokatę[20] .
W sezonie 2023/2024 Pucharu Świata zdobył punkty w większości występów, najczęściej zajmując pozycje w trzeciej dziesiątce. Najwyżej sklasyfikowany był na 10. miejscu, które zajął 17 lutego 2024 w Sapporo[21] . W klasyfikacji generalnej cyklu znalazł się na 34. lokacie ze 143 punktami[15] . Wystąpił na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2024 , gdzie indywidualnie był 21., a w drużynie zajął 5. miejsce[21] .
Zdobywał medale mistrzostw Japonii : w 2017 złoty na skoczni normalnej i srebrny na dużej[22] [23] , w 2019 złoty na normalnej[24] , w 2020 srebrny na normalnej i brązowy na dużej[25] [26] , a w 2021 brązowy na obu skoczniach[27] [28] .
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
31.
10 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-98
HS-109
indywid.
93,0 m
–
98,8 pkt
160,5 pkt
Andreas Wellinger
24.
17 lutego
2018
Pjongczang
Alpensia Jumping Park
K-125
HS-142
indywid.
122,0 m
122,0 m
224,8 pkt
60,9 pkt
Kamil Stoch
27.
6 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-95
HS-106
indywid.
97,5 m
92,5 m
234,0 pkt
41,0 pkt
Ryōyū Kobayashi
24.
12 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
indywid.
130,0 m
134,0 m
252,0 pkt
44,1 pkt
Marius Lindvik
5.
14 lutego
2022
Zhangjiakou
Snow Ruyi
K-125
HS-140
druż.[c]
128,5 m
120,0 m
882,8 pkt (204,1 pkt )
59,9 pkt
Austria
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
25.
21 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-90
HS-100
indywid.
89,5 m
89,0 m
214,3 pkt
38,4 pkt
Rune Velta
13.
26 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
indywid.
119,0 m
130,0 m
222,7 pkt
46,0 pkt
Severin Freund
4.
28 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
druż.[d]
122,0 m
121,0 m
831,2 pkt (201,4 pkt )
41,4 pkt
Norwegia
17.
23 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
indywid.
116,0 m
132,0 m
230,0 pkt
49,4 pkt
Markus Eisenbichler
3.
24 lutego
2019
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-130
druż.[e]
127,0 m
126,0 m
920,2 pkt (233,0 pkt )
67,3 pkt
Niemcy
17.
1 marca
2019
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
indywid.
89,5 m
97,0 m
199,4 pkt
18,9 pkt
Dawid Kubacki
29.
27 lutego
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-95
HS-106
indywid.
97,5 m
92,0 m
223,2 pkt
45,6 pkt
Piotr Żyła
32.
5 marca
2021
Oberstdorf
Schattenbergschanze
K-120
HS-137
indywid.
114,0 m
–
93,9 pkt
182,6 pkt
Stefan Kraft
47.
25 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
indywid.
89,0 m
–
104,4 pkt
157,4 pkt
Piotr Żyła
34.
3 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
indywid.
119,0 m
–
107,6 pkt
179,9 pkt
Timi Zajc
7.
4 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
druż.[f]
123,0 m
117,0 m
1011,0 pkt (230,2 pkt )
167,9 pkt
Słowenia
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Skok 3
Skok 4
Nota
Strata
Zwycięzca
29.
19–20 stycznia
2018
Oberstdorf
im. Heiniego Klopfera
K-200
HS-235
indywid.
171,5 m
169,0 m
165,0 m
–[i]
408,7 pkt
243,2 pkt
Daniel-André Tande
33.
11–12 marca
2022
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
indywid.
175,0 m
–
–
–
137,5 pkt
716,7 pkt
Marius Lindvik
6.
13 marca
2022
Vikersund
Vikersundbakken
K-200
HS-240
druż.[g]
189,5 m
202,0 m
1433,9 pkt (308,6 pkt )
277,6 pkt
Słowenia
21.
26–27 stycznia
2024
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-235
indywid.
217,0 m
187,0 m
200,0 m
–[i]
544,4 pkt
103,0 pkt
Stefan Kraft
5.
28 stycznia
2024
Tauplitz
Kulm
K-200
HS-235
druż.[h]
200,5 m
198,5 m
1493,0 pkt (348,4 pkt )
122,4 pkt
Słowenia
Indywidualnie
Starty J. Kobayashiego na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Indywidualnie
Drużynowo
Starty J. Kobayashiego na uniwersjadzie – szczegółowo
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
4.
14 grudnia
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
indywid.
101,0 m
96,0 m
255,6 pkt
14,7 pkt
Sami Niemi
5.
17 grudnia
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
druż. miesz.[j]
98,5 m
98,0 m
488,7 pkt (259,3 pkt )
19,4 pkt
Rosja I
4.
18 grudnia
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
druż.[k]
102,0 m
100,0 m
721,3 pkt (258,5 pkt )
35,7 pkt
Polska
3.
20 grudnia
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
indywid.
128,0 m
122,0 m
259,2 pkt
19,4 pkt
Krzysztof Biegun
5.
27 stycznia
2015
Szczyrbskie Jezioro
MS 1970 B
K-90
HS-100
indywid.
89,5 m
91,0 m
232,1 pkt
16,7 pkt
Władimir Zografski
1.
30 stycznia
2015
Szczyrbskie Jezioro
MS 1970 B
K-90
HS-100
druż. miesz.[l]
94,0 m
–
202,4 pkt (110,6 pkt )
–
2.
1 lutego
2015
Szczyrbskie Jezioro
MS 1970 B
K-90
HS-100
druż.[m]
95,0 m
95,0 m
702,3 pkt (248,5 pkt )
20,9 pkt
Rosja
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
19 listopada
2017
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
124,0 m
126,5 m
260,5 pkt
–
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
19 listopada
2017
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
124,0 m
126,5 m
260,5 pkt
1.
–
stan na 31 stycznia 2025
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
13 września
2015
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
133,5 m
134,0 m
265,9 pkt
2.
26 sierpnia
2017
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
130,0 m
125,5 m
272,4 pkt
3.
27 sierpnia
2017
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
130,0 m
126,5 m
244,8 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
13 września
2015
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
133,5 m
134,0 m
265,9 pkt
1.
–
2.
26 sierpnia
2017
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
130,0 m
125,5 m
272,4 pkt
1.
–
3.
27 sierpnia
2017
Hakuba
Olimpijska
K-120
HS-131
130,0 m
126,5 m
244,8 pkt
1.
–
4.
10 września
2017
Czajkowskij
Snieżynka
K-95
HS-102
105,0 m
–[i]
118,6 pkt
2.
10,6 pkt
Anže Lanišek
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
stan po zakończeniu LGP 2024
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP
stan po zakończeniu LGP 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon
Miejsce[30]
2011
32.
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
18 stycznia
2014
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
128,0 m
123,5 m
249,7 pkt
2.
13,0 pkt
Markus Eisenbichler
2.
19 stycznia
2014
Sapporo
Ōkurayama
K-120
HS-134
121,5 m
135,0 m
258,2 pkt
2.
29,6 pkt
Markus Eisenbichler
3.
20 lutego
2021
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
114,5 m
112,5 m
265,6 pkt
3.
4,3 pkt
Stefan Hula
4.
21 lutego
2021
Brotterode
Inselbergschanze
K-105
HS-117
111,5 m
109,5 m
268,8 pkt
2.
3,4 pkt
Tomasz Pilch
stan na 26 stycznia 2025
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie
stan po zakończeniu LPK 2024
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
9 marca
2011
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
100,5 m
94,5 m
261,0 pkt
2.
10 marca
2011
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
95,0 m
92,5 m
243,5 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
9 marca
2011
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
100,5 m
94,5 m
261,0 pkt
1.
–
2.
10 marca
2011
Zaō
Yamagata
K-90
HS-100
95,0 m
92,5 m
243,5 pkt
1.
–
Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu
stan po zakończeniu sezonu 2023/2024
Uwagi
↑ Skład drużyny: Hiroo Sasaki , Junshirō Kobayashi, Aguri Shimizu i Yoshito Watabe
↑ Skład drużyny: Hiroyuki Tanaka , Yoshito Watabe , Hiroo Sasaki i Junshirō Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō , Naoki Nakamura , Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Junshirō Kobayashi, Daiki Itō , Taku Takeuchi i Noriaki Kasai
↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō , Daiki Itō , Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Naoki Nakamura , Junshirō Kobayashi, Ren Nikaidō i Ryōyū Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Yukiya Satō , Naoki Nakamura , Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Ren Nikaidō , Naoki Nakamura , Junshirō Kobayashi i Ryōyū Kobayashi
↑ a b c Seria konkursowa została odwołana.
↑ a b Skład zespołu: Kaori Iwabuchi i Junshirō Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Yūmu Harada , Shōtarō Hosoda i Junshirō Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Yūka Kobayashi i Junshirō Kobayashi
↑ a b Skład zespołu: Kanta Takanashi , Minato Mabuchi i Junshirō Kobayashi
Przypisy
↑ a b c Junshiro KOBAYASHI - sylwetka . skijumping.pl. [dostęp 2024-11-18].
↑ a b Rekordy życiowe skoczków narciarskich . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-11-18].
↑ Marcin Iwankiewicz: Kobayashich ci u nich dostatek... Tatsunao Kobayashi w kadrze Japonii na MŚJ w Lahti . sport.tvp.pl, 2019-01-09. [dostęp 2019-01-13].
↑ Paweł Baran: PŚ w Wiśle: Junshiro Kobayashi – od autsajdera do lidera . sport.tvp.pl, 2017-11-20. [dostęp 2019-01-13].
↑ a b c d KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2011 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2012 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2013 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2014 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2015 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ a b c KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Grand Prix Standings . fis-ski.com. [dostęp 2024-11-18]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2016 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2017 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ a b c KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2018 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g h i j k KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; World Cup Standings . fis-ski.com. [dostęp 2024-11-18]. (ang. ) .
↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2019 . fis-ski.com. [dostęp 2019-09-25]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2020 . fis-ski.com. [dostęp 2020-11-01]. (ang. ) .
↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2021 . fis-ski.com. [dostęp 2024-07-06]. (ang. ) .
↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2022 . fis-ski.com. [dostęp 2022-06-06]. (ang. ) .
↑ KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2023 . fis-ski.com. [dostęp 2023-10-27]. (ang. ) .
↑ a b KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information; Season 2024 . fis-ski.com. [dostęp 2024-07-06]. (ang. ) .
↑ Dominik Formela: J. Kobayashi oraz Takanashi górą w Japonii, Althaus mistrzynią Niemiec . skijumping.pl, 2017-10-04. [dostęp 2018-05-30].
↑ Dominik Formela: Kasai nokautuje na Okurayamie! . skijumping.pl, 2017-10-05. [dostęp 2018-05-30].
↑ Dominik Formela: Takanashi i J. Kobayashi najlepsi na Miyanomori . skijumping.pl, 2019-10-26. [dostęp 2020-11-01].
↑ Dominik Formela: Y. Sato mistrzem Japonii z rekordem skoczni, Takanashi najlepszą kobietą . skijumping.pl, 2020-10-24. [dostęp 2020-11-01].
↑ Dominik Formela: Y. Sato podwójnym mistrzem Japonii . skijumping.pl, 2020-10-25. [dostęp 2020-11-01].
↑ Adam Bucholz: R. Kobayashi i Takanashi mistrzami Japonii na normalnej skoczni . skijumping.pl, 2021-10-22. [dostęp 2022-06-06].
↑ Dominik Formela: Ryoyu Kobayashi podwójnym mistrzem Japonii . skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-06-06].
↑ a b c d e f g KOBAYASHI Junshiro - Athlete Information (Ski Jumping) . fis-ski.com. [dostęp 2024-11-18]. (ang. ) .
↑ a b c d e f g h i j k l m n KOBAYASHI Junshiro 1991.06.11 JPN . wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-11-18].
Bibliografia
Złoty medal
Srebrny medal
Brązowy medal
Mężczyźni indywidualnie (od 1984 metodą Gundersena)
Sprint mężczyzn
Kobiety
Indywidualnie
Skocznia normalna indywidualnie
Skocznia duża indywidualnie