Mały Ostry Szczyt

Mały Ostry Szczyt

Malý Ostrý štít

Mały Ostry i Ostry Szczyt znad Pośredniego Siwego Stawu
Państwo	Słowacja
Pasmo	Tatry Wysokie, Karpaty
Wysokość	2323 m n.p.m.
Wybitność	26 m
Pierwsze wejście	26 lipca 1907 Zygmunt Klemensiewicz i Aleksander Znamięcki
Położenie na mapie Tatr Mały Ostry Szczyt
Położenie na mapie Karpat Mały Ostry Szczyt
49°11′19,4″N 20°10′30,3″E/49,188722 20,175083
Multimedia w Wikimedia Commons

Mały Ostry Szczyt (słow. 'Malý Ostrý štít, niem. Kleiner Spitzer Turm, węg. Kis Hegyestorony, 2323 m n.p.m.^[1]) – szczyt znajdujący się w masywie Ostrego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Leży on w głównej grani Tatr. Od głównego wierzchołka Ostrego Szczytu oddzielony jest on Przełęczą w Ostrym, natomiast od masywu Jaworowego Szczytu – Jaworową Przełęczą. Na wierzchołek Małego Ostrego Szczytu mają dostęp jedynie taternicy, nie prowadzą na niego żadne znakowane szlaki turystyczne.

Nazwa Małego Ostrego Szczytu pochodzi od sąsiadującego Ostrego Szczytu, która to wynika z jego wyglądu. W nazewnictwie niemieckim i węgierskim traktowany jest on jako turnia.

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Karol Englisch, 25 lipca 1902 r. – wejście niepotwierdzone,
• Zygmunt Klemensiewicz i Aleksander Znamięcki, 26 lipca 1907 r. – letnie,
• Viktor Roland i Štefan Zamkovský, marzec 1928 r. – zimowe.

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973. Brak numerów stron w książce
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8. Brak numerów stron w książce