Przełęcz w Ostrym

Przełęcz w Ostrym

Przełęcz w Ostrym widoczna pomiędzy Małym Ostrym a Ostrym Szczytem
Państwo	Słowacja
Wysokość	2296 m n.p.m.
Pasmo	Karpaty, Tatry Wysokie
Sąsiednie szczyty	Mały Ostry Szczyt, Ostry Szczyt
Data zdobycia	25 lipca 1902 r.
Pierwsze wejście	K. Englisch, L. Koziczinski, J. Hunsdorfer senior, J. Hunsdorfer junior
Położenie na mapie Tatr Przełęcz w Ostrym
Położenie na mapie Karpat Przełęcz w Ostrym
49°11′19,4″N 20°10′31,7″E/49,188722 20,175472

Przełęcz w Ostrym (słow. Prielom v Ostrom, niem. Spitzenturmscharte, węg. Hegyestoronycsorba, 2296 m n.p.m.^[1]) – wąska i ostro wcięta przełęcz znajdująca się w grani głównej słowackich Tatr Wysokich. Leży ona w masywie Ostrego Szczytu między jego głównym wierzchołkiem a Małym Ostrym Szczytem. Przełęcz w Ostrym jest dostępna jedynie dla taterników, nie prowadzą na nią żadne znakowane szlaki turystyczne.

Spod Przełęczy w Ostrym, w kierunku Doliny Zadniej Jaworowej (na północ), opada Żleb Koziczinskiego. Nazwą tego żlebu uhonorowany został Ludwig Koziczinski – jeden z pierwszych zdobywców siodła Przełęczy w Ostrym.

Pierwsze wejścia turystyczne:

• Karol Englisch, Ludwig Koziczinski, Johann Hunsdorfer (senior) i Johann Hunsdorfer (junior), 25 lipca 1902 r. – letnie,
• Viktor Roland i István Zamkovszky, marzec 1928 r. – zimowe.

• Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973. Brak numerów stron w książce
• Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce
• Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8. Brak numerów stron w książce