Papirus 108
Papirus 108 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Ewangelii według Jana. OpisZachowały się tylko fragmenty jednej karty Ewangelii według Jana (17,23-24; 18,1-5)[1]. Oryginalna karta miała rozmiary 14,5 na 18,5 cm. Tekst pisany jest w 23 linijkach na stronę. Rękopis sporządzony został przez skrybę wprawionego w pisaniu dokumentów[2]. Nomina sacra pisane są skrótami. W J 17,23 zawiera błąd itacyzmu[2]. TekstTekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Tekst jest zgodny z Kodeksem Synajskim[2]. Rękopis nie posiada żadnych szczególnych wariantów tekstowych poza błędem itacyzmu - γειν]ωσκη w J 17,23 (verso, linia 5)[3]. HistoriaRękopis prawdopodobnie powstał w Egipcie. Na liście rękopisów znalezionych w Oksyrynchos figuruje na pozycji 4447. Tekst rękopisu opublikował W. E. H. Cockle w 1998 roku[4]. INTF umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 108[1]. Rękopis datowany jest przez INTF na III wiek[1]. Paleograficznie jest pokrewny z Chester Beatty IX-X (zawiera Księgę Ezechiela). Comfort datuje rękopis na koniec II lub początek III wieku[2]. Cytowany jest w krytycznych wydaniach Nowego Testamentu (NA27). Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy. 4447) w Oksfordzie[1][5]. Zobacz teżPrzypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
|