Papirus 57
Papirus 57 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV albo V wiek. Zawiera fragmenty Dziejów Apostolskich. OpisZachowały się jedynie fragmenty Dziejów Apostolskich (4,36-5,2.8-10)[1]. TekstTekst grecki rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II[1]. HistoriaTekst rękopisu opublikował Peter Sanz w 1946 roku[2]. Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 57[3]. Rękopis datowany jest przez INTF na IV albo V wiek[1]. Obecnie przechowywany jest w Austriackiej Bibliotece Narodowej (Pap. Vindob. G. 26020) w Wiedniu[1]. Zobacz teżPrzypisy
|